10.03.1965
Sameinað þing: 31. fundur, 85. löggjafarþing.
Sjá dálk 215 í D-deild Alþingistíðinda. (2812)
98. mál, símagjöld á Suðurnesjum
Flm. (Eggert G. Þorsteinsson) :
Herra forseti. Ég hef leyft mér að endurflytja hér till. til þál. á þskj. 144 um símagjöld á Suðurnesjum. Till. þessi var flutt á síðasta þingi, en náði þá ekki fram að ganga og fylgir tillögunni nú sama grg. og fylgdi henni þá og er efnislega samhljóða till., sem flutt var árið 1960 af hv. núv. 3. þm. Reykn., en enn þá hefur sú breyting, sem ályktunin gerir ráð fyrir, ekki komið til framkvæmda. Þess vegna er till. þessi flutt enn, nú í þriðja sinn.
Svo sem þskj. ber með sér, er efnið það að fá samræmingu á símagjöldum Suðurnesjamanna, t.d. á borð við afnotagjöld þess fólks, er byggir landssvæðið frá Reykjavík suður til Hafnarfjarðar. Ákvörðun um sama afnotagjald á þessu byggðasvæði er m.a. byggð á þeim staðreyndum, að stór hluti íbúanna æskir þess, sækir á sameiginlega vinnustaði og náin félagsleg samskipti eru á milli byggðarlaga, sem eru á svæðinu frá Viðey við Reykjavík að Hvaleyrarholti við Hafnarfjörð.
Fyrir örfáum árum hélt sjálfvirknin innreið sína, í símaþjónustuna hér á landi og vinnur nú verk margra handa, öllum þeim, er njóta, til mikils hagkvæmnisauka. Eðlilega hafa ýmsir byrjunar örðugleikar orðið samfara hinni miklu byltingu, sem sjálfvirknin hefur haft í för með sér. Næst á eftir fyrrnefndu landssvæði hélt sjálfvirkni talsímans innreið sína á Reykjanesskagann, en símnotendur þar telja sig misrétti beitta miðað við landssvæðið frá Reykjavík til Hafnarfjarðar. Að því er virðist liggja nákvæmlega sams konar rök til þess, að íbúar Suðurnesja sitji við sama borð í þessum efnum og í mörgum atriðum e.t.v. enn ríkari þörf, ef hliðsjón væri af því höfð, hve atvinnuvegir íbúanna á Suðurnesjum eru einhæfir, þ.e. bundnir við sjó og sjávarstörf og þar af leiðandi í orðsins fyllstu merkingu háðir duttlungum íslenzkrar veðráttu. Í dag er meginhluti fiskiflotans e.t.v. allur sunnan Reykjaness við Grindavík eða e.t.v. vestan Reykjaness í Sandgerði, en á morgun í Keflavík vegna veðráttu eða aflamöguleika. Við jafnsveiflukennda atvinnuaðstöðu kemur tækni talsímans sérstaklega að góðu haldi og er af þeim sökum mikið notuð í nauðsynlegum tilgangi. Hin dreifðu byggðarlög Suðurnesja hafa aðeins eina af- og útskipunarhöfn millilandaskipa í Keflavík. Þessi sérstaða krefst einnig mikillar símanotkunar, sem öllum, er minnstu kynni hafa af, er augljós.
Við, sem búum hér á landsvæðinu frá Reykjavík til Hafnarfjarðar, teljum sjálfsagt að greiða kr. 1.10 eða rúmlega það fyrir símtalið án tillits til lengdar þess. Suðurnesjamenn greiða sama gjald fyrir hverjar 24 sek., sem þeir tala saman milli byggðarlaga þar, án viðvörunarmerkis um það, hvenær símtalinu er lokið. Hér er um ósanngjarnt misræmi að ræða, misræmi, sem vart verður lengur varið. Vegalengdin milli útvegsbæjanna á Suðurnesjum verður vart lengur talin geta staðið í vegi fyrir því, að talsímanotendur á Suðurnesjum sitji við sama borð í greiðslu afnotagjalda talsámans.
Við tölum oft fjálglega um nauðsyn þess, að vel sé að sjávarútvegi og starfólki þjóðarinnar þar hlúð og spörum oft ekki fjárframlög í því skyni. Hér er aðeins farið fram á rökrétt jafnrétti þessa fólks, án stórfelldra fjárútláta.
Nefnd sú, sem tillögu þessa fær væntanlega til meðferðar, verður að breyta því í till., sem nú fær ekki lengur staðizt af þeim ástæðum, hve langt er um liðið, síðan tillagan var fyrst lögð fram.
Herra forseti. Ég legg til. að till. verði að loknum umræðum nú frestað og málinu vísað til hv. allshn.
