01.11.1966
Neðri deild: 10. fundur, 87. löggjafarþing.
Sjá dálk 12 í C-deild Alþingistíðinda. (1697)
10. mál, áfengislög
Sigurvin Einarsson:
Herra forseti. Það er ekki ástæða fyrir mig að fjölyrða um þetta frv. á þessu stigi, en ég vil þó taka það fram vegna þeirra, sem telja, að í frv. felist ekki merkar till., að það varð samkomulag innan n., áfengismálanefndar, að koma ekki með aðrar till. til breyt. á sjálfum áfengislögunum en þær, sem allir nm. voru sammála um. Allir þeir 7 þm., sem þar áttu sæti, voru sammála um það, og þetta var í þeim tilgangi gert, að þær till., sem þá kæmu fram, hefðu meiri möguleika til að ná samþykki Alþingis heldur en ef n. yrði að einhverju eða miklu leyti klofin um einstök atriði frv. Ég held, að það hafi verið hyggilegt að gera þetta. En þetta þýðir líka það, að þarna vantar náttúrlega í margt, sem einstakir nm. vildu hafa í frv.
Það er rétt, sem hér hefur verið tekið fram, að í skýrslu áfengismálanefndarinnar eru margháttaðar till., sem eru í sjálfu sér merkari en till. um lagabreyt. En það hefur gengið hægt hingað til að fá breyt., að fá umbætur, þó að bollalagt sé um þær í n. og jafnvel á Alþingi, og þurfa því að koma einhverjar lagabreyt. til skjalanna. Þess vegna álít ég, að till. til lagabreyt. séu á þessu stigi að því leyti markverðari, að það er þá von um, að þær nái fram að ganga sem löggjöf, en hitt er framtíðarmál, sem við auðvitað verðum að vinna að, en tekur sinn tíma.
Í þessu frv. verða þyngdar nokkuð allar refsingar frá því, sem áður var, enda má segja með fullum sanni, að refsingar fyrir brot á áfengislöggjöfinni hafi farið eins og brot á öðrum lögum sílækkandi vegna þess, hversu mjög breytist gildi peninganna. En nú er reynt með þessari breyt. að færa það nokkuð í samræmi við það peningagildi, sem nú er.
Vakið hefur athygli ein till. sérstaklega í þessu frv., og hæstv. dómsmrh. minntist hér á hana án þess að kveða upp nokkurn dóm um þá till., en það er ákvæðið um, að vínveitingastaðir skuli hafa fullkomna þjónustu án vínveitinga eitt laugardagskvöld af hverjum fjórum. Hæstv. ráðh. gat þess alveg réttilega, hver væri tilgangurinn með þessu. Hann er svo sem auðsær. Eins og nú er ástatt í þjóðfélaginu, hefur æskufólk hvergi höfði sínu að að halla til skemmtunar, að ekki sé flæðandi áfengi, að undanteknum samkomum góðtemplara sjálfra. Þetta er gersamlega óviðunandi ástand í þjóðfélaginu og hefur leitt yfir þjóðina geysilegt tjón í sívaxandi áfengisneyzlu æskufólks. En um leið og æskufólkið venur sig á slíka áfengisneyzlu, er þjóðin að gera það öll, því að það er æskufólkið, sem síðan tekur við af hinum, og hætt við, að það leggi ekki alveg niður siðina, þegar þetta fólk er orðið fullorðið. Það er einmitt vegna þessa ástands, sem þessi till. er fram komin. Ég vil ekki segja, að enn þá bóli á því, að menn vilji ekki fallast á þessa till. eða þessa hugmynd, eins og nú standa sakir. Nú er ekki um neina skemmtistaði að ræða, sem eru boðlegir æskufólki, og þess vegna er þetta bót, að þessi venjulegu vínveitingahús séu þó opin æskufólki sem öðrum eitt kvöld af hverjum þrjátíu, — eitt kvöld af hverjum þrjátíu, það er nú allt og sumt, sem farið er fram á. Ég ætla að vænta þess, að Alþingi sé nú ekki svo samansett, að það telji þetta einhverja ofrausn við æskufólkið í landinu. Ef þetta ákvæði nær fram að ganga, þýðir það, að hér í Reykjavík t.d. mundu verða þrjú vinveitingahús opin hvert laugardagskvöld með fullkominni þjónustu, án allra vinveitinga. Þetta er bót frá því, sem nú er, og hún mikil. Ég legg á það áherzlu, að þetta ákvæði frv. nái fram að ganga, því að ef það yrði ekki, legg ég ekki ákaflega mikla áherzlu á, að frv. sjálft gangi fram.