29.02.1968
Efri deild: 64. fundur, 88. löggjafarþing.
Sjá dálk 1852 í B-deild Alþingistíðinda. (1863)
107. mál, síldarútvegsnefnd
Jón Þorsteinsson:
Herra forseti. Ég ætla nú ekki að ræða þetta frv. að öðru leyti en snertir þá brtt., sem ég hef borið fram ásamt þremur öðrum hv. þdm. og ég gerði hér að umtalsefni í minni fyrri ræðu.
En það er einkum tvennt, sem kom fram í ræðu hv. 2. þm. Vesturl., sem ég vildi gera aths. við. Hann sagði, eins og reyndar hefur komið fram áður, að með því að leggja drög að því að leggja skrifstofu síldarútvegsnefndar á Siglufirði — aðalskrifstofuna — niður og flytja hana til Reykjavíkur, væri ekki verið að gera annað en fara eftir eindregnum óskum síldarsaltenda og þá vitnaði hv. þm. fyrst og fremst til samþykkta, sem gerðar hafa verið í Félagi síldarsaltenda á Norður- og Austurlandi. Út af fyrir sig álít ég, að þegar síldarútvegsnefnd ákveður, hvar aðalskrifstofa hennar skuli vera, svo framarlega sem það er á hennar valdi og ekki bundið í lögum eða reglugerð, þyrfti nefndin að líta á fleira en samþykktir þessa félagsskapar. Það lítur anzi vel út, að þetta félag heitir Félag síldarsaltenda á Norður- og Austurlandi, en menn mega bara ekki gleyma því, að það eru síldarsaltendur, sem eru búsettir hér í Reykjavík og nágrenni, sem eru ákaflega öflugir í þessum félagsskap. Þessi félagsskapur heldur fundi sína hér í Reykjavík. Þessi félagsskapur á fulltrúa í síldarútvegsnefnd, og það er Reykvíkingur, þannig að þó þeir geti flíkað þessu nafni, Félag síldarsaltenda á Norður- og Austurlandi, verður maður að átta sig á því, að ítök manna hér í Reykjavík og nágrenni eru ákaflega sterk í þessum félagsskap. Og raunverulega er ekkert við það að athuga, að Reykvíkingar og aðrir hér á Faxaflóasvæðinu stundi síldarsöltun í öðrum landshlutum, ég er ekkert að finna að því, en menn geta fengið svolítið rangar hugmyndir um þetta, þegar talað er um, að síldarsaltendur fyrir norðan og austan óski þessa eindregið.
Þá er líka annað, sem hv. ræðumaður drap á. Síldarútvegsnefnd segir: Við höfum ekki bara sagt upp fólkinu á Siglufirði, heldur á öllum okkar skrifstofum, við erum að undirbúa hagræðingu og breytingar. Þetta er alveg rétt, fólkinu hefur verið sagt upp annars staðar líka. Hins vegar hefur ekkert komið fram um það, svo ég viti, frá síldarútvegsnefnd, hvers konar hagræðingu og hvers konar breytingar þarna er um að ræða, nema að þeir ætla sér að flytja aðalskrifstofuna frá Siglufirði til Reykjavíkur. Hvað eiga að vinna margir menn á hverri skrifstofu og hver eiga nánar tiltekið að vera þeirra verkefni og hvort þeir ætla sér að spara eitthvert mannahald með einhverri hagræðingu, það hefur ekki, svo ég viti, komið neitt fram um þetta, og maður veit, að það er auðvitað algengt, þegar fyrirtæki ætlar sér að losa sig kannske við einhverja starfsmenn, að þá er miklu fleirum sagt upp en þörf er á, til þess svona að milda þetta fyrir þá, sem eiga að hætta, og gera þetta svona fallegt á yfirborðinu. Einhvern veginn hefur maður það nú á tilfinningunni, að það sé eitthvað slíkt, sem vakir fyrir síldarútvegsnefnd, þetta hagræðingartal sé meira og minna út í bláinn. Það sé bara til þess að fela það, sem þeir eru að gera með því að svipta Siglufjörð lögmætum rétti til að hafa þar aðalskrifstofuna, þar sem hún hefur verið frá upphafi, og það verður í raun og veru að teljast ærið undarlegt, úr því að miðstöð fyrir útflutta saltsíld og sölumeðferð hennar hefur strax frá því á árinu 1935, þegar síldarútvegsnefnd hóf starf sitt, verið á Siglufirði, að Siglufjörður geti ekki gegnt þessu hlutverki enn þann dag í dag. Það get ég alls ekki fallizt á.