11.10.1967
Sameinað þing: 0. fundur, 88. löggjafarþing.
Sjá dálk 44 í B-deild Alþingistíðinda. (21)
Varamenn taka þingsæti - rannsókn kjörbréfa
Forsrh. (Bjarni Benediktsson):
Herra forseti. Tveir síðustu ræðumenn hv. Alþb. halda því í öðru orðinu fram, að við sjálfstæðismenn höfum leikið mjög tveim skjöldum í þessu máli alla kosningabaráttuna og gerum það enn, jafnframt því sem þeir skamma okkur blóðugum skömmum fyrir það, að við höfum lýst því mjög eindregið yfir fyrir kosningar, að listi Hannibals væri kommúnistalisti og hans atkv. mundu koma kommúnistum að gagni. Það er ljóst af þessu, hvert samræmi er í þeim ásökunum, sem hér eru hafðar uppi. Ég játa það, eins og ég sagði áðan, að Hannibal Valdimarsson hefur við vissan lagabókstaf að styðjast, en framkoma Alþb.- manna gerir það að verkum, að sá lagabókstafur hefur verið svo mjög misnotaður, ekki af Hannibal, heldur á nú að verða svo mjög misnotaður af hinum núv. félögum hans, að það eru hrein svik við kjósendur — hrein svik. Og í þeim svikum vil ég ekki taka þátt. Það er bezt, að Magnús Kjartansson og Lúðvík Jósefsson eigist þar einir við með Hannibal og öðrum þeim félögum.
Að lokum vil ég segja það, að Lúðvík Jósefsson hamrar mjög á því, að það hefði undir öllum kringumstæðum orðið Alþb. til gagns að geta notið atkv. Hannibals Valdimarssonar og ef þeir hefðu verið að hugsa um það eitt, hefðu þeir viljað innlima hans fylgi frá upphafi. Þarna segir okkar ágæti þingbróðir ekki alla söguna. Það gagn, sem þeir ætluðu sér í upphafi, og afneituðu Hannibal þess vegna og sögðu, að hann væri utan flokka, var, að þeir ætluðu að fella hann. Þeir ætluðu að drepa hann í eitt skipti fyrir öll, vera lausir við hann úr Alþb., úr Alþ., úr íslenzkum stjórnmálum. Þegar þeir sáu, að þeir yrðu ekki lausir við hann hvort sem var, vildu þeir eðlilega fá sem mesta meðgjöf með honum.