05.04.1971
Sameinað þing: 41. fundur, 91. löggjafarþing.
Sjá dálk 152 í D-deild Alþingistíðinda. (3643)
251. mál, vegáætlun fyrir árin 1971 og 1972
Gísli Guðmundsson:
Herra forseti. Það er ástæða til að harma það, að nál. fjvn. og till. skuli ekki koma fram fyrr en svo seint, að þm. gefst naumast tími til þess að kynna sér þessar till. áður en þær verða afgreiddar. Þetta á sjálfsagt sína skýringu í því, að vegáætlun var lögð svo seint fram af hæstv. ríkisstj., en auðvitað er þessi afgreiðsla ekki eins og hún á að vera, að þessi stóra áætlun, eins og hún kemur frá fjvn. útfærð í einstökum atriðum, skuli liggja svo seint fyrir, að þingið geti ekki kynnt sér hana. Nú líður að þinglokum, og verður hér naumast bót á ráðin, en mörg mál bíða afgreiðslu.
Ég þykist sjá, að varðandi bráðabirgðaáætlunina fyrir 1972 hafi ekki annað verið gert í fjvn. en að færa út tölur þær, sem giltu fyrir þetta ár í fjögurra ára áætluninni, og síðan sé færður afgangur til nýrra framkvæmda, sem áætlaðar eru á því ári 32.8 millj., eins og gert var í till. eins og hún var lögð fyrir. En þetta þýðir það, að upphæðirnar, sem í fjögurra ára áætluninni standa fyrir 1972, hafa ekki verið hækkaðar neitt. Það verður að gera á sínum tíma, og til þess eru þessar 32.8 millj. Ef verðhækkun verður enn, sem verður nú að teljast líklegt, eða hækkun á vegagerðarkostnaði, þá sýnist mér, að varla muni verða um nýjar framkvæmdir að ræða á því ári á þjóðbrautum og landsbrautum.
Í framhaldi af því, sem ég sagði áðan, vil ég spyrjast fyrir um það, hvort það verði ekki neitt ráðrúm til þess að koma fram með brtt., því að það var að því komið, þegar ég kvaddi mér hljóðs, að umr. yrði slitið. Mér skilst, að það hefði verið eðlilegt eins og allt er í pottinn búið, að áætlunin yrði ekki endanlega afgreidd fyrr en síðar í kvöld, ef ske kynni, að þm. vildu koma fram með einhverjar brtt., og ég hef raunar eina slíka í huga, sem ekki skiptir kannske mjög miklu máli. Ég hafði orð á því við fyrri umr., að ég hefði áhuga á því, að Dettifossvegur yrði tekinn í tölu aðalfjallvega. Ég hafði orð á þessu þá, og það var vel undir þetta tekið af hæstv. ráðh. Hins vegar sé ég, að þetta hefur ekki verið gert. Þar sem aðalfjallvegirnir eru taldir, á bls. 10 og bls. 12, er þessi vegur ekki tiltekinn. En í áætluninni á bls. 12 hafa verið gerðar breytingar á vegaflokkuninni varðandi aðalfjallvegi. Þarna hefði ég gjarnan viljað koma að þessum vegi, en mér hefur ekki unnizt tími til þess að semja brtt. um þetta efni, hafði satt að segja haldið, að hún mundi koma fram. En mig langar til að beina þeirri fsp. til hæstv. samgrh., hvort ekki sé að vænta einhverra úrbóta í sambandi við vetrarviðhald, þ.e. snjómokstur á Norðausturlandi. Ég ræddi þetta mál í fyrra, og um það leyti rituðu þm. Norðurl. e. ráðh. bréf, þar sem farið var fram á það, að settar yrðu reglur um snjómokstur á svæðinu milli Húsavíkur og Vopnafjarðar. Á þessu svæði eru engar reglur um snjómokstur nema á mjög stuttum vegaköflum, aðallega í sambandi við flugvelli. En víðast hvar annars staðar á landinu gilda reglur um þetta. Vegir eru mokaðir, þegar það er fært, svona tvisvar, þrisvar til fjórum sinnum í mánuði. En um Norðausturland, þ.e. svæðið milli Húsavíkur og Vopnafjarðar, gilda engar slíkar reglur og hafa ekki gilt til skamms tíma. Það stendur nú þannig á um meginhluta þessa svæðis, þ.e. N.-Þingeyjarsýslu, að læknishéruðin þrjú, sem þar eru, eru öll læknislaus og fá læknishjálp einmitt frá Vopnafirði eða Húsavík, og nú síðast í morgun frétti ég það, að læknirinn frá Vopnafirði, sem átti að koma þá til Þórshafnar, hefði ekki komizt landleiðina, heldur orðið að fara í flugvél. Það er vegna þess, að vegurinn er nú ófær af snjó, og er þó ekki hægt að segja, að mikil snjóalög séu í þessum landshluta nú miðað við það, sem stundum er. Ég vildi nú mega vænta þess, að hæstv. ráðh. gæti sagt mér einhverjar góðar fréttir af þessu máli, að þessi landshluti yrði ekki lengur hafður út undan að því er snjómoksturinn varðar. Svo held ég, að ég lengi ekki mál mitt meira, en ég harma það, að till. til þál., sem ég flutti fyrir nokkuð löngu síðan ásamt nokkuð mörgum þm. öðrum, átta þm. öðrum, og nefnist till. til þál. um 10 ára áætlun um ráðstafanir til að binda enda á vanþróun Íslands í vegamálum, að þessi till. hefur ekki komizt til umr., og var hún þó 200. mál þingsins. En málatalan er nú komin yfir 300. Ég ætla ekki að hafa um þetta mörg orð, en mér sýnist það nokkuð undarleg verkstjórn á þinginu, að ekki skuli hafa verið séð fyrir tíma til þess að ræða mál eins og þetta.