27.11.1973
Sameinað þing: 24. fundur, 94. löggjafarþing.
Sjá dálk 892 í B-deild Alþingistíðinda. (769)
371. mál, móttökutækin sem fundust í Kleifarvatni
Fyrirspyrjandi (Ellert B. Schram):
Herra forseti. )Ég þakka hæstv. dómsmrh. svarið. Að vísu verð ég að taka fram, að mér finnst þetta svar vera nokkuð ófullnægjandi, kannske ekki svarið sjálft, heldur það, hvernig rannsóknin sjálf hefur farið fram. A. m. k. er ekki að heyra í svarinu, hverjir hafi verið spurðir né heldur hvort eftir því hafi verið gengið, að slík tæki hafi verið í notkun hjá einhverjum sérstökum sendiráðum. Á hinn bóginn kemur fram í svarinu sú athyglisverða staðreynd, að eitt tækjanna hafi verið framleitt í Vestur-Evrópu, hin hafi verið rússnesk, að mér skilst, og samkv. upplýsingum frá hinum vestur-evrópska framleiðanda hafi þetta tæki verið selt til Rússlands. Auðvitað gefur það auga leið, að böndin berast þá að þeim vinum okkar í sovéska sendiráðinu, og ef þeir vildu losa sig við þá margfrægu Rússagrýlu, væri ekkert eðlilegra og sjálfsagðra en þeir gæfu sig fram fyrir hinum íslensku rannsóknaraðilum og upplýstu þetta atriði öllu nánar. Enn fremur kemur fram í svarinu, að letur á tækjunum hafi verið máð af þeim, og verður að halda því fram, að það atriði ásamt mörgu fleira sé með dularfyllsta hætti, svo að ekki sé meira sagt.
Nú ég skal ekki vera hér með neinar getgátur í þessu sambandi. Ég hefði hins vegar haldið og vil leyfa mér að fullyrða, að málið sé ekki endanlega rannsakað á þessu stig málsins og þess sé þörf, að það sé skoðað miklu frekar. Ég held, að það sé metnaður okkar Íslendinga, ef við viljum láta taka okkur alvarlega, að það sé krufið til mergjar og niðurstöður þeirrar rannsóknar séu birtar opinherlega, og ég treysti hæstv. dómsmrh. til þess, að það verði gert.