03.02.1977
Sameinað þing: 45. fundur, 98. löggjafarþing.
Sjá dálk 1831 í B-deild Alþingistíðinda. (1454)
87. mál, fiskimjölsverksmiðja í Grindavík
Ingvar Gíslason:
Herra forseti. Það er kannske ekki þörf á því að eyða löngu máli í þessar umr. eins og þær hafa snúist. Þær hafa nú tekið dálítið einkennilega vendingu, finnst mér, því umr. eru farnar að snúast um alls konar aukaatriði og önnur málefni sem sjálfsagt væri hægt að halda eldhúsdag um, en ég ætla samt sem áður ekki að gera, eins og t. d. ræða hv. 5. þm. Vestf. var orðuð. Ég sé ekki að hann hafi lagt þar neitt fram í þessu máli sem að gagni má verða.
Hv. 3. þm. Norðurl. e. hefur svarað ýmsu í sambandi við þann misskilning sem mér finnst hafa komið upp í sambandi við Þórshöfn. Ég vakti athygli á því snemma í þessum umr., að það væri nauðsynlegt að hyggja að þeim verksmiðjum í landinu, sem fyrir væru, áður en farið væri að byggja upp nýjar verksmiðjur, og minnti þá á Þórshafnarverksmiðjuna. Það hefur einhvern veginn komist inn í ýmsa hv. þm. hér að yfirvöld hafi harðlega neitað Þórshöfn um fjármagn til að endurbæta síldarbræðsluna þar. Hv. þm. Stefán Valgeirsson hefur nú rætt þetta nokkuð, og ég vil nú segja það sem mína skoðun, að því fer fjarri að Þórshöfn hafi endanlega eða harðlega verið neitað um fjármagn til að endurbæta síldarverksmiðjuna í því skyni að hægt sé að bræða þar loðnu. Sannleikurinn er sá, og það vil ég að komi hér fram, að þetta mál er í gangi núna. Þetta mál er sérstaklega í gangi núna í sambandi við atvinnumál almennt á Þórshöfn, og m. a. hafa þessi mál verið rædd mjög ítarlega í stjórn Byggðasjóðs og í Framkvæmdastofnuninni almennt. Held ég að mér sé óhætt að segja að þar mæti þetta mál miklum skilningi. En eins og hv. 3. þm. Norðurl. e. sagði áðan hefur verið mikil fjárfesting í atvinnulífi á Þórshöfn undanfarin 3 ár eða svo í sambandi við frystihúsið, og að sjálfsögðu gerðu menn sér þá fyllstu vonir um að frystihúsið þar kæmist í gagnið og afkastaði miklu. En því miður fór svo að fiskur lagðist frá landi, það varð mikil aflatregða á Þórshafnarmiðum og bátaflotinn aflaði ekki nægilega fyrir frystihúsið. Þá var gengið í það fyrst og fremst að útvega nýtt skip, togara, til þess að afla fyrir frystihúsið. Það mál hlaut að ganga fyrir því að aflað væri fjármagns til uppbyggingar þessarar ágætu síldarverksmiðju sem þarna er. En fjarri fer því að málið hafi verið svæft á nokkurn hátt. Það vakir og því er haldið gangandi og mér þykir ekki ólíklegt að að því komi og vonandi fyrr en síðar — að veitt verði fé til þess að endurbæta þessa verksmiðju svo að hún verði fær um að bræða loðnu. Vonandi verður það fyrir næstu vertíð. Eins og hefur komið fram er gífurlega mikið fjármagn í þessari verksmiðju sem er u. þ. b. 10–12 ára gömul. En hún þarf endurbóta við og tiltölulega lítið fjármagn, eins og hér hefur verið upplýst í umr.
Ég vil ekki að hv. þm. fari héðan með þá skoðun að þessu máli hafi verið endanlega neitað. Það er síður en svo. Það er verið að vinna að þessu máli, og ég hef góðar vonir um að það leysist.