13.04.1978
Neðri deild: 76. fundur, 99. löggjafarþing.
Sjá dálk 3418 í B-deild Alþingistíðinda. (2593)
69. mál, söluskattur
Frsm. minni hl. (Lúðvík Jósepsson) :
Hæstv. forseti. Í nál., sem er á þskj. 506, legg ég til að þetta frv. verði samþ. óbreytt og er því andvígur þeirri afgreiðslu sem meiri hl. fjh.- og viðskn. stendur að á þskj. 521.
Í þessu frv. felst að lagt er til að gera tvær efnisbreytingar á lögum um innheimtu á söluskatti: annars vegar að fella niður söluskattsinnheimtu á kjöti og kjötvörum og hins vegar að fella niður söluskattsinnheimtu á rafmagnssölu. Ég hygg að söluskattur á kjöti og kjötvörum muni vera eitthvað nærri því að vera 1.5 milljarðar kr. á ári og söluskattur á rafmagnssölu er eitthvað yfir 1 milljarð á ári, því að þar var um að ræða 1 milljarð árið 1976.
Öllum hv. alþm. er kunnugt um að bændur landsins og bændasamtökin í landinu hafa lagt ríka áherslu á það að undanförnu, að söluskattur yrði felldur niður á kjöti og kjötvörum eins og söluskatturinn hefur verið felldur niður á mjólk og mjólkurvörum. Ég tel að brýn þörf sé á því að verða við þessum óskum og fella þennan söluskatt niður. Ef það yrði gert, væri hægt að lækka útsöluverðið á kjöti og kjötvörum um nærfellt 20%, sem mundi tvímælalaust hafa þau áhrif að salan á þessum vörum mundi aukast allverulega og þar með yrði dregið úr útflutningsþörfinni á þessum vörum, sem skapar aukin útgjöld og vandamál, en auk þess mundi verðlækkun á kjöti og kjötvörum hafa sín áhrif til lækkunar á framfærsluvísitölu og þar með á kaupgjaldi, sem fylgir að verulegu leyti öðrum verðlagshækkunum. Ég álit því, að sjálfsagt sé að verða við þessu, og vil að þetta ákvæði frv. nái fram að ganga.
Varðandi hinn liðinn, sem snertir söluskatt á raforku, vil ég benda á, að það er verulegt réttlætismál að fella niður þessa söluskattsinnheimtu, m. a. af þeim ástæðum, sem mjög hefur komið fram í umr. á Alþ. síðustu daga, að landsmenn borga fyrir rafmagn mjög mishátt verð og þeir landsmanna, sem búa við þau kjör að þeir verða að borga 86% hærra raforkuverð en aðrir, svo að dæmi séu nefnd um ljósar staðreyndir í þessum málum, eru á þennan hátt látnir borga enn þá hærri skatt til ríkisins en hinir, sem búa við hagstæðari kjör. Í þessu tilfelli eru því hinir óréttlátu rafmagnstaxtar notaðir sem sérstakur gjaldstofn til ríkisins og þeir, sem standa þarna hallari fæti en hinir, eru látnir borga hærri skatta til ríkisins en þeir, sem búa við hagstæðara verð. Það gefur auðvitað auga leið, að þetta er mikið óréttlæti og nauðsynlegt er að fella niður þennan söluskatt. Ég geri mér grein fyrir því, að það hefur sitt að segja fyrir hag ríkissjóðs að fella niður söluskatt sem nemur eitthvað yfir 1 milljarð kr. á raforkusölu. En ég tel þó að enginn vandi sé að gera þær tilfærslur í útgjöldum ríkisins sem gætu jafnað þennan skakka miðað við þau miklu útgjöld sem þar eru nú ákveðin. Að mínum dómi væri lítill vandi að færa þannig til, að þetta væri hægt, enda komu m. a. fram hjá forstöðumanni Þjóðhagsstofnunar, í till. þeim sem hann gerði varðandi ráðstafanir í efnahagsmálum, áhendingar um að færa niður aðallega rekstrarútgjöld hjá ríkinu, sem námu 1.5 milljörðum.
Ég þarf ekki að fara um þetta mál mörgum orðum. Hér er um stórmál að ræða að mínum dómi, mál sem þarf að fá afgreiðslu á Alþ., þannig að það komi alveg skýrt í ljós, hver afstaða hv. þm. er til þessara mála, hverjir það eru, sem vilja fallast á að fella söluskattinn niður af kjöti og kjötvörum og af raforkusölu, og hverjir það eru, sem telja eðlilegt að halda þessari skattheimtu áfram, svo óréttlát og óeðlileg sem hún er.
Hæstv. forseti. Till. mín kemur fram í nál. á þskj. 506. Þar legg ég til að þetta frv. verði samþykkt óbreytt.