Aðrar útgáfur af skjalinu: PDF Word Perfect.

Þingskjal 491, 112. löggjafarþing 69. mál: lánsfjárlög 1990.
Lög nr. 116 29. desember 1989.

Lánsfjárlög fyrir árið 1990.


I. KAFLI

1. gr.

     Fjármálaráðherra fyrir hönd ríkissjóðs er heimilt að taka lán á árinu 1990 að fjárhæð allt að 2.370.000 þús. kr. eða jafnvirði þeirrar fjárhæðar í erlendri mynt. Jafnframt er fjármálaráðherra heimilt að taka lán innan lands að fjárhæð allt að 6.625.000 þús. kr.

2. gr.

     Lánsfé skv. 1. gr. skal ráðstafað í samræmi við ákvæði fjárlaga fyrir árið 1990 og þessara laga.

3. gr.

     Landsvirkjun er heimilt að taka lán á árinu 1990 að fjárhæð allt að 3.300.000 þús. kr. eða jafnvirði þeirrar fjárhæðar í erlendri mynt til fjármögnunar á raforkuframkvæmdum fyrirtækisins. Gætt skal ákvæða 14. gr. laga nr. 42/1983 við þessar lántökur og teljast lán, sem Landsvirkjun er heimilt að taka samkvæmt þeirri grein án samþykkis eignaraðila, hluti af ofangreindri fjárhæð.

4. gr.

     Þróunarfélagi Íslands hf. er heimilt að taka lán á árinu 1990 að fjárhæð allt að 100.000 þús. kr. eða jafnvirði þeirrar fjárhæðar í erlendri mynt til að efla nýjungar í atvinnulífi.

5. gr.

     Heimilt er að taka lán vegna skuldbreytinga sveitarfélaga og fyrirtækja þeirra sem hér segir:
  1. Hitaveita Eyra, lán á árinu 1990 að fjárhæð allt að 11.000 þús. kr. eða jafnvirði þeirrar fjárhæðar í erlendri mynt.
  2. Hitaveita Egilsstaða og Fella, lán á árinu 1990 að fjárhæð allt að 20.000 þús. kr. eða jafnvirði þeirrar fjárhæðar í erlendri mynt.
  3. Bæjarsjóður Siglufjarðar, lán á árinu 1990 að fjárhæð allt að 50.000 þús. kr. eða jafnvirði þeirrar fjárhæðar í erlendri mynt vegna greiðsluvandkvæða.
  4. Bæjarveitur Vestmannaeyja, lán á árinu 1990 að fjárhæð allt að 56.000 þús. kr. eða jafnvirði þeirrar fjárhæðar í erlendri mynt.
  5. Aðrar skuldbreytingar, lán á árinu 1990 að fjárhæð allt að 30.000 þús. kr. eða jafnvirði þeirrar fjárhæðar í erlendri mynt.


6. gr.

     Hríseyjarhreppi er heimilt að taka lán á árinu 1990 að fjárhæð allt að 40.000 þús. kr. eða jafnvirði þeirrar fjárhæðar í erlendri mynt til að kaupa notaða ferju til siglinga á Eyjafirði.

7. gr.

     Byggðastofnun er heimilt að taka lán á árinu 1990 að fjárhæð allt að 900.000 þús. kr. eða jafnvirði þeirrar fjárhæðar í erlendri mynt.

8. gr.

     Fiskveiðasjóði er heimilt að taka lán á árinu 1990 að fjárhæð allt að 1.100.000 þús. kr. eða jafnvirði þeirrar fjárhæðar í erlendri mynt.

9. gr.

     Iðnþróunarsjóði er heimilt að taka lán á árinu 1990 að fjárhæð allt að 750.000 þús. kr. eða jafnvirði þeirrar fjárhæðar í erlendri mynt. Milliganga Iðnþróunarsjóðs um erlend lán fyrir aðila út á auglýsingu viðskiptaráðuneytis, nú nr. 548/1988, eða aðrar heimildir veittar einstökum fyrirtækjum, skal rúmast innan þessarar heimildar.

10. gr.

     Iðnlánasjóði er heimilt að taka lán á árinu 1990 að fjárhæð allt að 950.000 þús. kr. eða jafnvirði þeirrar fjárhæðar í erlendri mynt. Milliganga Iðnlánasjóðs um erlend lán fyrir aðila út á auglýsingu viðskiptaráðuneytis, nú nr. 548/1988, eða aðrar heimildir veittar einstökum fyrirtækjum, skal rúmast innan þessarar heimildar.

11. gr.

     Útflutningslánasjóði er heimilt að taka lán á árinu 1990 að fjárhæð allt að 50.000 þús. kr. eða jafnvirði þeirrar fjárhæðar í erlendri mynt.

12. gr.

     Hitaveitu Hjaltadals er heimilt að taka lán á árinu 1990 að fjárhæð allt að 40.000 þús. kr. eða jafnvirði þeirrar fjárhæðar í erlendri mynt vegna skuldbreytinga.

13. gr.

     Skallagrími hf. er heimilt að taka lán á árinu 1990 að fjárhæð allt að 60.000 þús. kr. eða jafnvirði þeirrar fjárhæðar í erlendri mynt vegna skuldbreytinga.

14. gr.

     Herjólfi hf., Vestmannaeyjum, er heimilt að taka lán á árinu 1990 að fjárhæð allt að 500.000 þús. kr. eða jafnvirði þeirrar fjárhæðar í erlendri mynt til smíða á nýrri ferju.

15. gr.

     Flóabátnum Baldri hf., Stykkishólmi, er heimilt að taka lán á árinu 1990 að fjárhæð 30.000 þús. kr. eða jafnvirði þeirrar fjárhæðar í erlendri mynt til smíði ferju.

16. gr.

     Fjármálaráðherra er heimilt fyrir hönd ríkissjóðs að ábyrgjast með sjálfskuldarábyrgð eða taka lán að hluta eða öllu leyti í stað ríkisábyrgðar og endurlána þeim aðilum sem nefndir eru í 3.–15. gr. með þeim kjörum sem og skilmálum sem fjármálaráðherra ákveður.
     Skylt er þeim aðilum, sem nefndir eru í 3.–15. gr. og taka erlend lán út á heimildir laga þessara eða annarra laga, að kynna áform sín fyrir og leita fyrir fram eftir samþykki Seðlabanka Íslands, í umboði fjármálaráðuneytisins, á þeim kjörum og skilmálum sem í boði eru hverju sinni.
     Ákvæði 2. mgr. gilda eftir því sem við getur átt um alla aðra aðila sem njóta ábyrgðar ríkissjóðs á erlendum skuldbindingum sínum.

17. gr.

     Lánasjóðum, sem njóta ríkisábyrgðar á skuldbindingum sínum gagnvart erlendum aðilum, öðrum en þeim sem tilgreindir eru í 9. og 10. gr., er óheimilt að hafa milligöngu um töku erlendra lána fyrir innlenda aðila á grundvelli auglýsingar viðskiptaráðuneytisins, nú nr. 548/1988, um erlendar lántökur og leigusamninga vegna innflutnings á vélum, tækjum og búnaði til atvinnurekstrar, eða annarra heimilda veittum einstökum fyrirtækjum, nema að fengnu samþykki fjármálaráðuneytis. Ákvæði 2. mgr. 16. gr. gilda jafnframt um tilvik skv. þessari grein.

II. KAFLI

18. gr.

     Þrátt fyrir ákvæði 1. og 5. tölul. 4. gr. laga nr. 45/1971, sbr. 1. gr. laga nr. 41/1982, um Stofnlánadeild landbúnaðarins, skal framlag ríkissjóðs til Stofnlánadeildar landbúnaðarins eigi nema hærri fjárhæð en 48.360 þús. kr. á árinu 1990 og er framlagið vegna Lífeyrissjóðs bænda.

19. gr.

     Þrátt fyrir ákvæði c-liðar 5. gr. laga nr. 51/1972, um Bjargráðasjóð, sbr. lög nr. 57/1980, skal framlag ríkissjóðs til Bjargráðasjóðs falla niður á árinu 1990.

20. gr.

     Þrátt fyrir ákvæði 1. tölul. 31. gr. laga nr. 69/1984, hafnalaga, skal framlag ríkissjóðs til Hafnabótasjóðs eigi fara fram úr 47.500 þús. kr. á árinu 1990.

21. gr.

     Þrátt fyrir ákvæði d-liðar 3. gr. laga nr. 44/1976, um Fiskveiðasjóð Íslands, skal framlag ríkissjóðs til Fiskveiðasjóðs falla niður á árinu 1990.

22. gr.

     Þrátt fyrir ákvæði 3. tölul. 9. gr. laga nr. 76/1987, sbr. og 31. gr. sömu laga, um Iðnlánasjóð, skal framlag ríkissjóðs til Iðnlánasjóðs falla niður á árinu 1990.

23. gr.

     Þrátt fyrir ákvæði 1. og 2. mgr. 8. gr. og 26. gr. laga nr. 79/1985, um skipulag ferðamála, skal framlag ríkissjóðs til Ferðamálasjóðs og til sérstakra verkefna Ferðamálaráðs samkvæmt fyrrnefndum lögum eigi nema hærri fjárhæð en 48.600 þús. kr. á árinu 1990.

24. gr.

     Þrátt fyrir ákvæði 1. tölul. 5. gr. laga nr. 94/1984, um kvikmyndamál, skal framlag ríkissjóðs til Kvikmyndasjóðs eigi nema hærri fjárhæð en 71.000 þús. kr. á árinu 1990.

25. gr.

     Þrátt fyrir ákvæði 2. og 3. gr. laga nr. 32/1979, um framlög ríkissjóðs til greiðslu kostnaðar af forfalla- og afleysingaþjónustu í sveitum, falla þær greiðslur niður á árinu 1990. Þess í stað skal sá hluti framleiðendagjalds, sbr. 2. tölul. 4. gr. laga nr. 45/1971, sem tekinn hefur verið inn í verðlag búvara, ganga til greiðslu kostnaðar við forfallaþjónustuna eftir nánari ákvörðun landbúnaðarráðherra.

26. gr.

     Þrátt fyrir ákvæði 22. og 23. gr. laga nr. 68/1985, útvarpslaga, skulu tekjur á árinu 1990 vegna aðflutningsgjalda af hljóðvarps- og sjónvarpstækjum ásamt fylgihlutum renna í ríkissjóð.

27. gr.

     Þrátt fyrir ákvæði 13. gr. laga nr. 52/1957, um eyðingu refa og minka, skal framlag ríkissjóðs vegna bóta fyrir eyðingu refa og minka eigi vera hærra en 18.750 þús. kr. á árinu 1990.

28. gr.

     Þrátt fyrir ákvæði 5. tölul. 9. gr. laga nr. 30/1966, um meðferð, skoðun og mat á sláturafurðum, laga nr. 21/1976, um flokkun og mat ullar, og laga nr. 22/1976, um flokkun og mat á gærum, er landbúnaðarráðherra heimilt að innheimta gjald af sláturleyfum til greiðslu kostnaðar sem af yfirmati samkvæmt lögunum leiðir.

29. gr.

     Þrátt fyrir ákvæði 1. tölul. 1. gr. laga nr. 34/1982, um Listskreytingasjóð ríkisins, skal framlag ríkissjóðs til Listskreytingasjóðs ríkisins eigi vera hærra en 10.000 þús. kr. á árinu 1990.

30. gr.

     Þrátt fyrir ákvæði 1. tölul. 10. gr. laga nr. 82/1989, um málefni aldraðra, skal framlag ríkissjóðs til Framkvæmdasjóðs aldraðra eigi vera hærra en 205.000 þús. kr. á árinu 1990.

31. gr.

     Þrátt fyrir ákvæði 46. gr. laga nr. 88/1989, þjóðminjalaga, skal framlag ríkissjóðs í húsafriðunarsjóð eigi nema hærri fjárhæð en 3.700 þús. kr. á árinu 1990.

32. gr.

     Þrátt fyrir ákvæði 1. mgr. 25. gr. laga nr. 29/1963, um Lífeyrissjóð starfsmanna ríkisins, og 21. gr. laga nr. 16/1965, um Lífeyrissjóð hjúkrunarkvenna, skal endurgreiðsla ríkissjóðs til sjóðanna vegna hækkunar á áður úrskurðuðum lífeyri eigi nema hærri fjárhæð en 540.000 þús. kr. á árinu 1990 og skiptast á milli sjóðanna í hlutfalli við óskertar endurgreiðslukröfur.

33. gr.

     Þrátt fyrir ákvæði 2. mgr. 25. gr. skipulagslaga, nr. 19/1964, sbr. lög nr. 42/1974, skal mótframlag ríkissjóðs eigi nema hærri fjárhæð en 15.300 þús. kr. á árinu 1990.

34. gr.

     Þrátt fyrir ákvæði laga nr. 91/1987, um sóknargjöld o.fl., skal hlutdeild sókna, skráðra trúfélaga og háskólasjóðs í óskiptum tekjuskatti lækka á árinu 1990 um 5%.

35. gr.

     Þrátt fyrir ákvæði 26. gr. a laga nr. 21/1963, um kirkjugarða, sbr. l. nr. 89/1987, skal hlutdeild kirkjugarða í óskiptum tekjuskatti lækka á árinu 1990 um 15%.

36. gr.

     Þrátt fyrir ákvæði til bráðabirgða í lögum nr. 83/1989, um þjóðarbókhlöðu og endurbætur menningarbygginga, skal á árinu 1990 heimilt að ráðstafa fé af sérstökum eignarskatti samkvæmt lögunum til framkvæmda við eftirtalin mannvirki: Þjóðleikhús, Þjóðminjasafn Íslands, Þjóðskjalasafn Íslands og Bessastaði.

III. KAFLI

37. gr.

     Þrátt fyrir ákvæði í 2. gr. laga nr. 50/1988, um virðisaukaskatt, er fjármálaráðherra heimilt að fella niður eða endurgreiða virðisaukaskatt af gjöfum til björgunarsveita, svo og til mannúðar- og líknarstarfssemi.

38. gr.

     Fjármálaráðherra fyrir hönd ríkissjóðs er heimilt að taka lán erlendis í því skyni að endurgreiða fyrir gjalddaga eftirstöðvar erlendra lána þegar hagstæðari kjör bjóðast.
     Nýti fjármálaráðherra lántökuheimild laga þessara að hluta til töku skammtímalána og/eða veltilána er honum heimilt að nýta sömu heimildir til töku á nýju láni til endurgreiðslu veltiláns og/eða skammtímaláns að hluta eða öllu leyti án þess að lánssamningur um þau falli úr gildi, enda sé ekki dregið á slíka lánssamninga að nýju nema lagaheimild liggi fyrir.
     Jafnframt er fjármálaráðherra heimilt að selja skuldabréf innan lands að því marki sem þarf til að standa undir endurgreiðslu spariskírteina með óhagstæðum kjörum og endurgreidd eru vegna uppsagnar fyrir eindaga.
     Enn fremur er fjármálaráðherra heimilt að selja ríkisvíxla til endurgreiðslu áður útgefinna ríkisvíxla og til að bæta stöðu ríkissjóðs á aðalviðskiptareikningi í Seðlabankanum.

39. gr.

     Fjármálaráðherra fyrir hönd ríkissjóðs er heimilt að stofna til skulda- og/eða vaxtaskipta þar sem mótaðili ríkissjóðs í slíkum viðskiptum tekur á sig gjaldeyriskvaðir og/eða vaxtaskilmála í lánum sem ríkissjóður tekur eða hefur tekið með heimild í þessum eða öðrum lögum. Ríkissjóður tekur á sig samsvarandi gjaldeyriskvaðir og/eða vaxtaskilmála mótaðilans í hverjum slíkum skulda- og/eða vaxtaskiptum.
     Enn fremur er fjármálaráðherra fyrir hönd ríkissjóðs heimilt að samþykkja slík skulda-og/eða vaxtaskipti lána sem tryggð eru með sjálfskuldarábyrgð ríkissjóðs enda séu að mati fjármálaráðherra nægar tryggingar fyrir ábyrgð ríkissjóðs þegar til slíkra samninga er stofnað.

40. gr.

     Landsvirkjun er heimilt að taka lán erlendis í því skyni að endurgreiða fyrir gjalddaga eftirstöðvar erlendra lána þegar hagstæðari kjör bjóðast og þegar lánstími er talinn of stuttur miðað við eðlilegan afskriftartíma mannvirkja sem fjármögnuð hafa verið með viðkomandi lánum. Gætt skal ákvæða 14. gr. laga nr. 42/1983 þannig að fari samanlögð fjárhæð lána samkvæmt þessari grein og 3. gr. laga þessara fram úr 5% af höfuðstóli skal leitað samþykkis eignaraðila.
     Jafnframt er Landsvirkjun heimilt að stofna til skulda- og/eða vaxtaskipta þar sem mótaðili Landsvirkjunar í slíkum viðskiptum tekur á sig gjaldeyriskvaðir og/eða vaxtaskilmála í lánum sem Landsvirkjun tekur eða hefur tekið með heimild í þessum eða öðrum lögum. Landsvirkjun tekur á sig samsvarandi gjaldeyriskvaðir og/eða vaxtaskilmála mótaðilans í hverjum slíkum skulda- og/eða vaxtaskiptum.
     Nýti Landsvirkjun lántökuheimildir laga þessara að hluta til töku skammtímalána og/eða veltilána er fyrirtækinu heimilt að nýta sömu heimildir til töku á nýju láni til endurgreiðslu veltiláns og/eða skammtímaláns að hluta eða öllu leyti án þess að lánssamningur um þau falli úr gildi, enda sé ekki dregið á slíka lánssamninga að nýju nema lagaheimild liggi fyrir.
     Landsvirkjun skal gæta ákvæða 2. mgr. 16. gr. um lántökur og skulda- og/eða vaxtaskipti samkvæmt þessari grein.

41. gr.

     Aðilum, sem njóta ríkisábyrgðar á erlendum skuldbindingum sínum, er heimilt:
  1. Að taka lán erlendis í því skyni að endurgreiða fyrir gjalddaga eftirstöðvar erlendra lána þegar hagstæðari kjör bjóðast.
  2. Að stofna til skulda- og/eða vaxtaskipta þar sem mótaðili í slíkum viðskiptum tekur ásig gjaldeyriskvaðir og/eða vaxtaskilmála í lánum sem aðili, sem nýtur ríkisábyrgðar, tekur eða hefur tekið með heimild í þessum eða öðrum lögum. Slíkur aðili tekur á sig samsvarandi gjaldeyriskvaðir og/eða vaxtaskilmála mótaðilans í hverjum slíkum skulda-og/eða vaxtaskiptum.
  3. Séu lántökuheimildir laga þessara að hluta til nýttar til töku skammtímalána og/eða veltilána er aðila, sem nýtur ríkisábyrgðar, heimilt að nýta sömu heimildir til töku ánýju láni til endurgreiðslu veltiláns og/eða skammtímaláns að hluta eða öllu leyti án þess að lánssamningur um þau falli úr gildi, enda sé ekki dregið á slíka lánssamninga að nýju nema lagaheimild liggi fyrir.

     Aðilar, sem njóta ríkisábyrgðar á erlendum skuldbindingum sínum, skulu gæta ákvæða 2. mgr. 16. gr. um lántökur og skulda- og/eða vaxtaskipti samkvæmt þessari grein.

42. gr.

     Fjármálaráðherra fyrir hönd ríkissjóðs er heimilt að ganga frá samningum við Rafveitu Siglufjarðar um yfirtöku hluta af langtímaskuldum veitunnar að fenginni umsögn fjárveitinganefndar. Verði yfirtaka þessi til að fella niður verðjöfnunargjald á raforku árið 1986. Yfirtakan verði að öðru leyti hliðstæð yfirtöku ríkissjóðs á skuldum Rafmagnsveitna ríkisins og Orkubús Vestfjarða enda fengu fyrrgreind þrjú veitufyrirtæki hið umrædda verðjöfnunargjald.

43. gr.

     Fjármálaráðherra er heimilt, að höfðu samráði við landbúnaðarráðherra og fjárveitinganefnd Alþingis, að semja um uppgjör ógreiddra framlaga til jarðræktar og búfjárræktar á árinu 1988 og 1989.

44. gr.

     Dýpkunarfélaginu hf. er heimilt að taka lán á árinu 1989 að fjárhæð allt að 9.500 þús. kr. eða jafnvirði þeirrar fjárhæðar í erlendri mynt til skuldbreytinga.

45. gr.

     Fjármálaráðherra fyrir hönd ríkissjóðs er heimilt að taka lán að fjárhæð allt að 3.000.000 þús. kr. eða jafnvirði þeirrar fjárhæðar í erlendri mynt til að gera upp skammtímaskuld við Seðlabanka Íslands í árslok 1989, sbr. ákvæði 10. gr. laga nr. 36/1986, um Seðlabanka Íslands.

46. gr.

     Lántökuheimildir samkvæmt I. kafla gilda á árinu 1990. Heimildir samkvæmt lögum þessum verða þó nýttar til 1. júlí 1991 standi sérstaklega á og samþykki fjármálaráðherra komi til.

47. gr.

     Lög þessi öðlast þegar gildi.

Samþykkt á Alþingi 22. desember 1989.