Frú forseti. Ég vil byrja á að þakka hv. atvinnuveganefnd fyrir það hversu grandgæfilega hún hefur farið yfir þetta frumvarp. Hugurinn með frumvarpinu var mjög góður en að mörgu leyti var það meingallað. Hér eru 12–14 breytingartillögur við frumvarp sem þó er bara 25 greinar. Þetta lítur samt allt miklu betur út en áður.

Hv. þingmaður kom víða við í sinni yfirgripsmiklu ræðu, allt frá því að nefna hið þjóðþekkta þorrablót í Garðabæ yfir í það að vera með aðfinnslur gagnvart stórum matreiðslustöðum þar sem hann segir að fyrir komi sá ósiður að menn hafi þar í vinnu fólk sem ekki sé faglært. Þá vil ég, vegna kynna minna af hv. þingmanni, segja að miklu frekar vildi ég koma á matreiðslustað sem hann, ófaglærður, mundi standa fyrir matreiðslu á fremur en margur matreiðslumeistarinn. Þar með er lofi mínu lokið um nefndina og hv. þingmann.

Ég vildi spyrja hv. þingmann út í 1. gr. breytingartillagnanna. Þar er hinu upphaflega frumvarpi breytt með þeim hætti að húsnæði sem er leigt út er ekki skilgreint sem atvinnuhúsnæði ef um er að ræða leigu sem nær ekki yfir 90 daga eða tekjurnar fara ekki yfir 2 millj. kr. Nú mun ég í umræðum um frumvarp sem er næst á dagskrá gera athugasemd við 2 milljónirnar en mun ekki gera það á þessu stigi. Mig langar til að spyrja hv. þingmann: Af hverju hverfum við ekki frá því að hafa þetta fasta upphæð í lögunum og tengjum þess í stað við verðlag? Við vitum að það er með reglulegu millibili verið að breyta þessari upphæð. Hvers vegna sláum við þetta ekki bara í gadda í eitt skipti fyrir öll, tökum ákvörðun um tiltekna upphæð — ég er reyndar þeirrar skoðunar að hún ætti að vera hærri — og tengjum hana við verðlag? Þá þurfum við ekki að standa hérna þriðja hvert ár og breyta.

Frú forseti. Ég þakka hv. þingmanni hlý orð í minn garð og nefndarinnar, en ástæðan fyrir því sem hann nefnir hér réttilega, að hér séu lagðar til 2 milljónir og ekki talað um verðlagshækkanir, er í stíl við ýmsar gjaldskrárheimildir sem eru í lögum. Þessi tala er tvöföldun á því sem áður var. Hún hefur farið úr 500 þús. kr., eins og var fyrir nokkrum árum, í þessa upphæð núna. Það er rétt að benda á það, þó að það frumvarp komi fram síðar, eins og hv. þingmaður benti réttilega á, að þeir sem eru undir þessari veltutölu, af framteljendum til virðisaukaskatts, eru að fá nettó töluvert mikinn innskatt greiddan út, þ.e. þeir eru með meiri innskatt en útskatt. Þar munar þó nokkrum milljörðum.

Það sem vakti fyrir nefndinni var að hækka þetta þannig að þarna væri klárt að af þessum 2 milljónum yrði þá greiddur fjármagnstekjuskattur; þetta væri til einföldunar, þetta væri ekki til þess að skatturinn væri að eltast við þessa aðila sem eru, ef ég man rétt, 7.500. Það er líka verið að hugsa um að þetta sé einfaldara fyrir skattyfirvöld að fylgjast með. Auðvitað mætti hugsa sér að binda þetta einhverri vísitölu en þessi leið var farin að þessu sinni, að negla þessa upphæð í 2 milljónum. Og, nota bene, það er ekki bara fyrir þessa starfsemi heldur aðra starfsemi einnig þannig að menn sem baka flatkökur í bílskúrnum eru undir sömu sök seldir svo að ég nefni dæmi.

Eins og ég segi var þessi leið farin að þessu sinni.

Frú forseti. Ekki er það alls kostar rétt hjá hv. þingmanni að þessi leið hafi verið farin „að þessu sinni“. Þetta er í fjórða sinn sem þessi leið er farin. Við höfum ekki alltaf búið við það að verðlag sé tiltölulega stöðugt eins og hefur verið síðustu ár, alveg frá því að við risum eins og fuglinn Fönix upp úr öskustó bankahrunsins. Við þekkjum það líka að þingið er ekki mjög fúst til þess að taka mjög oft á svona málum. Þess vegna líður alltaf töluverður tími á milli og á meðan lækkar þessi upphæð að raungildi. Það getur vel verið að eftir nokkur ár verði hún orðin að raungildi miklu lægri en hún er í dag. Þess vegna er ég þeirrar skoðunar að það sé best að tengja þetta við verðlag, þessa upphæð í lögunum, og sömuleiðis þá upphæð sem er í skylduákvæði í því frumvarpi sem verður rætt hér á eftir. Þetta er nú mín skoðun og mér fannst að skýringar hv. þingmanns væru svona „af því bara skýringar“. Ég undrast að þeir nákvæmnismenn sem eru nú í forustu atvinnuveganefndar skuli ekki hafa tekið gerr á þessu.

Hafi ég skilið upphafssetningu í andsvari hv. þingmanns rétt er ríkið á svona breytingum, sem er að finna í fyrstu tillögugreininni og í því frumvarpi sem við ræðum hér á eftir, að spara sér milljarða. Ég gat ekki skilið hv. þingmann öðruvísi. Ef svo er, og ég geri engar athugasemdir við það, er ég hins vegar þeirrar skoðunar að málið eigi að koma út á sléttu þannig að upphæðin sem menn velja, þ.e. sú sem hugsanlega ætti að vera þarna í staðinn fyrir 2 milljónirnar, eigi að ákvarðast með þeim hætti að ljóst sé að ríkið komi út á sléttu. Ég geri mér grein fyrir því að það hefði tiltekinn ávinning fyrir þá sem þessu sæta en að öðru leyti má líta svo á (Forseti hringir.) að í þessu felist tillaga um skattahækkun. Ég undrast að formaður hv. atvinnuveganefndar skuli standa í svoleiðis bixi. Hv. þingmaður skýrir það hugsanlega út á eftir og þá fellir hann kannski niður það dauflega bros sem leikur um varir hans núna.

Frú forseti. Ég þakka hv. þingmanni fyrir að benda á það augljósa, að landsmenn séu nú orðnir vanir því, síðan þessi góða ríkisstjórn sem nú situr kom til valda, að stöðugleiki í verðlagi hefur aldrei verið meiri þannig að það munar ekki mikið um verðhækkanir þessa mánuðina. Hitt er svo annað mál að það er alveg sjálfsagt, og mér finnst það bara eðlilegt og okkur er það ljúft og skylt, að taka málið til nefndar milli 2. og 3. umr. og fara yfir það hvort rétt sé að tengja þessa upphæð virðisaukaskattsviðmiðum þannig að hún taki breytingum. Það er ekkert sem mælir á móti því.

Hv. þingmaður skildi mig sem svo að það yrði sparnaður af því að gera þetta vegna þess að við mundum spara marga milljarða í innskatti en það er kannski ofmælt vegna þess að þeir sem stunda þessa starfsemi hafa enn þann möguleika sem áður að telja fram eins og þeir hafa gert. Það er hins vegar, líkt og ég sagði í mínu fyrra andsvari, fyrst og fremst um það að ræða — allur þessi fjöldi sem er í þessum flokki, 7.500 eða hvað þeir nú eru — að þetta sparar kannski ríkinu þó nokkuð í eftirliti. Eftirlitið getur þá beinst að þeim sem eru í færum til að svíkja undan ef þannig er og hafa stærri og meiri rekstur undir og er mikilvægara að fylgst sé gaumgæfilega með.

En það er sjálfsagt að taka þessa tillögu hv. þingmanns og að nefndin gaumgæfi hana milli 2. og 3. umr.

Frú forseti. Ég tek undir ábendinguna frá hv. þm. Össuri Skarphéðinssyni, þetta er góð ábending. Í nefndarálitinu er talað um þessa 90 daga eða 2 milljónir og um 1. gr. laga um tekjustofna sveitarfélaga, þ.e. að þetta teljist ekki vera atvinnuhúsnæði. Í þriðja lagi er talað um skráningarnúmerið. Er það rétt skilið að þeir sem eru í þessum heimagistingum fái líka skráningarnúmer? Mér finnst það ekki alveg ljóst þegar ég les nefndarálitið.

Svo langar mig aðeins til að spá í þetta eftirlit. Ég bý í litlu samfélagi og veit að ekki eru allir skráðir sem eru að leigja út í mismunandi langan tíma. Í lok álitsins er hvatning til ríkisstjórnarinnar um átak með eftirlitsferðum og allt það, en ég spyr: Hvernig á beinlínis að hafa eftirlit með dagafjöldanum, ef maður fer sýnilega yfir 2 milljónirnar en ekkert endilega yfir 90 dagana? Ég veit ekki hvernig ég á að segja þetta: Ég er kannski að leigja í gegnum Airbnb, ég leigi í gegnum Booking og svo er ég ekki að leigja í gegnum neinn nema tölvupóstinn minn eða eitthvað slíkt. Getum við náð utan um þetta? Það er bara það sem ég er að velta fyrir mér. Og hvernig getum við þá gert það? Það eru, eins og við þekkjum, töluverð vandræði í þessari svörtu starfsemi í litlum sem stórum samfélögum, ekki bara hér á höfuðborgarsvæðinu. Mig langar aðeins að fá fram nánari sýn þingmannsins á það.

Frú forseti. Ég þakka hv. þingmanni fyrir þessar hugleiðingar. Jú, ég hef skilið það þannig að þeir sem á annað borð skrá sig sem gististað fái númer. Það er bæði til þess að auðvelda þeim sem hafa uppi rafrænt eftirlit að fylgjast með á bókunarsíðum og ekki síður, þess vegna var það nú sett inn að merkja húsnæðið, til þess að auðvelda eftirlitsaðilum eins og lögreglunni að sjá það á færi hverjir eru merktir og hverjir ekki; auk þess, eins og ég sagði í ræðu minni hér áðan, að gefa þeim sem gista til kynna að viðkomandi gistiheimili sé skráð á lögmætan hátt.

Það er alveg hárrétt, sem hv. þingmaður segir, að það verður alltaf erfitt að fylgjast með þessari starfsemi í þaula. Spurningin er líka hvað eftirlitið megi kosta til að það borgi sig. Þess vegna fór nefndin þá leið að reyna að einfalda málið, gefa mönnum tvo möguleika, annars vegar 90 dagana — það fór mikil umræða í það hvort það ætti að vera styttra o.s.frv., en lendingin var sú að taka þessa 90 daga en segja og/eða 2 milljónir, hvort sem kemur fyrst. Með því töldum við að við værum að koma til móts við sem flesta, af því að þessi hópur er ekki einsleitur, hann er margvíslegur. Við vorum líka að hugsa um, þess vegna voru 90 dagarnir settir inn, bændagistingu og gistingu sem er fjarri höfuðborgarsvæðinu sem er kannski einungis með þessa 90 daga að hámarki virka á ári. Þess vegna vildum við reyna að hlaupa í föt Salómons heitins og reyna að finna þarna einhvern einn tón sem væri til þess fallinn að allir gætu við unað.

Frú forseti. Ég þakka hv. þingmanni fyrir þetta. Það er ágætt að þetta liggi nokkuð ljóst fyrir af því að ég tel að þetta geti verið vandkvæðum bundið. Hér er talað um, eins og hv. þingmaður fór yfir, að beina því til iðnaðar- og viðskiptaráðherra að bókunarþjónustan — ég skil það sem svo að það séu Booking og Airbnb og fleiri erlendar veitur — eigi að skila upplýsingum. Ég veit ekki alveg hvernig það nær yfir höf og lönd, það getur vel verið að það sé vel gerlegt og ég vona það. Það skiptir máli í þessu samhengi.

Ég er í sjálfu sér ánægð með breytingarnar sem frumvarpið hefur tekið. Ég ræddi það töluvert þegar það kom til 1. umr. Mér sýnist að breytingarnar séu allar til góðs sem hér eru settar fram.

Það er eitt sem ég vil spyrja um í þessu samhengi líka svo að það sé skýrt: Ef ég á tvær fasteignir og þær eru báðar merktar með þessu númeri jafnvel þótt önnur þeirra sé heimili mitt og ég leigi hana bara viku á ári, þá fellur hún samt undir þetta. Hér er verið talað um 1. gr. laga um tekjustofna sveitarfélaga, erum við þá að tala um fasteignagjöldin? Ef ég á tvö húsnæði í dag og annað þeirra hefur fengið á sig fasteignagjöld atvinnuhúsnæðis, af því að það hefur farið yfir tiltekinn dagafjölda í leigu, þá mundi það falla út núna fari það ekki upp fyrir þessi viðmiðunarmörk eða fara aftur í hefðbundið viðmið íbúðarhúsafasteignar.

Ég vil lýsa ánægju minni með þetta og ég vona að við getum tekið á því sem hér kemur fram varðandi fjöleignarhúsin, að þessi dómur falli tiltölulega fljótt í Hæstarétti þannig að við getum klárað þann fasa. Það er auðvitað mjög bagalegt og það (Forseti hringir.) tekur meðal annars á því sem þingmaðurinn fór yfir varðandi nektarsýningar og mansal eða annað slíkt — blokkaríbúðir hafa hreinlega verið leigðar út í partístand og ýmislegt fleira. Ég held að það sé eitthvað (Forseti hringir.) sem við þurfum að huga vel að og fylgjast með og taka fyrir um leið og dómsniðurstaða liggur fyrir.

Frú forseti. Varðandi þá hvatningu sem fram kemur hér í restina þá vorum við vissulega nokkuð óþreyjufull í nefndinni eftir því að þetta samband milli bókunarþjónustu og ríkisskattstjóra og skattyfirvalda kæmist á. Við vildum hins vegar ekki tefja þetta mál með því að bíða eftir lyktum í því máli. Þess vegna settum við þessa hvatningu hér inn og þess vegna settum við líka hvatningu inn til innanríkisráðherra og iðnaðar- og viðskiptaráðherra um að eftirlitið skuli hert á þeim sem verða eftir þegar þessi girðing er komin utan um heimagistinguna. Við vonum vissulega að það hafi í för með sér að það náist að koma böndum, ef ég get orðað það þannig, á þessa starfsemi, því að líkt og ég sagði áðan þá er það óþolandi fyrir okkur öll að atvinnugrein sem stendur undir öllum þessum tekjum skuli hafa þetta orð á sér, fyrir utan eins og ég sagði áðan að Samtök ferðaþjónustunnar vilja skiljanlega ekki una við þetta ástand og hafa marglýst því yfir á fundum og í umsögnum.

Hvað það varðar að leigja út tvær fasteignir: Jú, hægt er að leigja út tvær fasteignir eins og t.d. frístundahús og íbúð sem maður býr í sjálfur og dagafjöldinn er samtals 90 dagar á hverju almanaksári.

Jú, það er erfitt að fylgjast með þessu. Við teljum reyndar, og höfum svo sem fengið upplýsingar um það, að nærumhverfið fylgist vel með. En hvað varðar spurningu hv. þingmanns um gjöld sveitarfélaga þá er það rétt að við erum hér að tala um fasteignagjöldin sem verða allmiklu hærri þegar um atvinnuhúsnæði er að ræða.

Frú forseti. Öll atvinnuveganefnd stendur að þessu nefndaráliti og hefur góð samstaða verið um að vinna málið sem best og reyna að ná utan um fyrst og fremst heimagistingu eða deilihagkerfi sem hefur oft verið nefnt og er auðvitað ekki bara á Íslandi heldur úti um allan heim og er að vaxa víða eins og hér á landi.

Fram hefur komið að bara í Reykjavík séu um 4.000 íbúðir og herbergi í heimagistingu. Það er auðvitað vandi að gera greinarmun á milli þess hvenær um er að ræða heimagistingu og hvenær menn eru komnir út í atvinnustarfsemi. Ég tel að með því að gera þetta með þeim hætti eins og þetta mál liggur fyrir núna, að skilgreina það miklu betur, þá hafi okkur tekist að gera það. Það að hafa þetta hvort tveggja, að það miðist við 90 daga og/eða 2 milljónir að hámarki sem útleiga má vera eða hafa tekjur af, held ég að sé mjög góð lending. Það kom vissulega fram gagnrýni frá aðilum eins og Ferðaþjónustu bænda að miklu strangari reglur og leyfisveitingar fylgdu því að vera með gistingu eins og hún er hjá Ferðaþjónustu bænda og þessi tegund af heimagistingu mundi þá losna við kostnað við leyfisveitingar en hefði möguleika á að hafa álíka tekjur og sá geiri. Núna má segja að verið sé að bjóða upp á það að menn hafi þá þetta val, t.d. í heimagistingu hjá bændum, að ganga inn í þetta kerfi eins og það er, að það sé ekki flokkað undir atvinnustarfsemi heldur að það sé innan þess ramma að geta ekki nýtt sér virðisaukaskatt og hafi þá möguleika á að hafa tekjur upp að 2 milljónum, eða að vera inni í virðisaukaskattskerfinu þar sem hægt er að nýta innskattinn og getur verið hagkvæmara fyrir marga að gera það með þeim hætti sem eru kannski með ýmsan annan rekstur sem fellur undir þetta og nýtist vel að geta þá verið í virðisaukaskattskerfinu.

Ég tel að búið sé að girða þarna fyrir ýmsa gagnrýni með því sem kemur fram í breytingartillögum frá nefndinni og styrkja þá útleigu sem hefur verið mjög á gráu svæði og hefur verið gagnrýnd mikið, að þetta væri svört atvinnustarfsemi að mestu leyti. Þarna séum við bæði að auka eftirlit og flokka þetta þannig að algjörlega sé ljóst að þetta sé ekki atvinnustarfsemi en menn þurfi að vera með leyfisveitingar og númer og annað sem ýtir allt undir að það sé sýnilegra og skýrara.

Það sem mér fannst vera mjög athyglisvert í umfjöllun nefndarinnar var að þeim síðum, sem bjóða upp á heimagistingu, ýmsum bókunarsíðum, t.d. í Bandaríkjunum, er skylt að gefa upplýsingar til skattyfirvalda um hvað fer þar í gegn. Ég tel það vera eitt af grundvallaratriðum fyrir því að hægt sé að gera það hér á landi, að ná utan um þetta, fá allt upp á yfirborðið, að skatturinn hér á landi fái slíkar upplýsingar frá þeim síðum, að þær síður verði að veita upplýsingar og starfa undir þeim lögum sem eru í hverju landi fyrir sig. Það virðist vera að löggjöfin sé þannig í Bandaríkjunum að þeim sé skylt að gera þetta. Við fengum þær upplýsingar hjá skattinum að verið væri að vinna að þessu og leita eftir því við umræddar síður að veita slíkar upplýsingar. Ef það yrði ekki gert með góðu móti þyrfti að skýra íslenska löggjöf sem skyldaði síðurnar til að veita þessar upplýsingar. Í dag eru bókunarsíðurnar sjálfar að skila virðisauka og þurfa að gera skil á því, síðurnar sem slíkar, en hafa ekki hingað til verið að veita upplýsingar um þá starfsemi sem fer í gegnum síðurnar varðandi bókanir í heimagistingar hér á landi.

Ég skildi það þannig að ef þetta gengi ekki eftir með góðu eins og sagt er yrði látið reyna á það í dómsmáli og reyna á þessa upplýsingaskyldu og hvort nauðsynlegt væri að breyta lögum til að fylgja því eftir.

Mér finnst þetta vera svona kjarninn í þessu, að ná algerlega utan um þetta og að skattur af þeirri starfsemi skili sér og önnur starfsemi í gistingu, þ.e. annars konar gisting í atvinnustarfsemi, að samkeppnisumhverfi milli þeirra aðila sé með eðlilegum hætti.

Það hefur aðeins verið komið inn á að verið sé að lyfta þessu þaki upp, frá 1 milljón upp í 2 milljónir. Mér finnst það vera bara mjög eðlilegur hlutur. Það eru um 7.900 einstaklingar í dag sem gefa upp tekjur af starfsemi undir 1 millj. kr., en það eru viðmiðunarmörk í dag. Í dag er það þannig að skila má virðisaukaskatti einu sinni á ári upp að 3 milljónum, sem í því máli sem verður mælt fyrir á eftir er lagt til að verði 4 milljónir.

Eins og ég kom inn á er verið að styrkja ýmsa þætti. Nefnd hafa verið atriði um fjölbýli sem dómur hefur fallið um í héraðsdómi sem gengur örugglega upp í Hæstarétt og þar þarf að fá niðurstöðu í þeim málum sem skiptir miklu fyrir heimagistingu í fjölbýli. Gera þarf breytingar á lögum um fjölbýli ef dómur Hæstaréttar gengur á sama veg og héraðsdómur féll í því máli fyrir stuttu síðan, en það gengur út á það að ef breyta á nýtingu á íbúð þarf leyfi annarra eigenda og samþykki meiri hluta ef íbúðarhúsnæði er breytt í aðra notkun. Ég tel líka mjög nauðsynlegt að fá niðurstöðu í það mál varðandi slíka útleigu sem hefur vaxið fiskur um hrygg og ýmis gagnrýni komið á en er komin til að vera og er að mörgu leyti mjög góð vegna þess að hún léttir í sjálfu sér á mikilli uppbyggingu í gistingu, hvort sem það er hótel eða annars konar gisting, og tekur kannski af svona uppsveiflur, því að alltaf verða uppsveiflur og svo geta niðursveiflur komið. Slík útleiga er sveiflujafnandi, er kannski hægt að segja, í sjálfu sér og auðvitað bara góð nýting á húsnæði sem er til staðar. Ég tel að það sé af hinu góða og þó að ekki sé búið að róa fyrir allar víkur í þessu máli sé það þess eðlis að það þarf að vera svolítið lifandi löggjöf, eins og sagt er um mörg mál. Ég held að vandað hafi verið vel til verka í vinnu atvinnuveganefndar en ég reikna samt með að við förum yfir málið milli 2. og 3. umr. ef hnykkja þarf á einhverju sem hefur komið fram í umræðunni hér og nú. Ég er mjög ánægð með hve góð samstaða náðist um málið í atvinnuveganefnd.

Herra forseti. Öllum kom hann til nokkurs þroska, sagði Snorri Sturluson í frægum orðum um Erling Skjálgsson og hið sama má segja um hv. framsögumann og formann atvinnuveganefndar. Á seinni tímum hefur brotist fram í honum áður óþekktur vilji til friðar og sátta, svo ríkur að það smitar yfir á aðra nefndarmenn. Hér hefur verið gerður töluverður rómur að þeirri miklu eindrægni sem ríkir í atvinnuveganefnd og ég sá af viðbrögðum hv. þm. Þorsteins Sæmundssonar við ábendingum mínum áðan að það er fullur vilji til þess að halda áfram á þeirri miklu friðarbraut sem hv. þm. Jón Gunnarsson, formaður nefndarinnar, hefur rutt. Hv. þm. Þorstein Sæmundsson sagði í mjög jákvæðum undirtektum við ábendingum mínum að það væri sjálfsagt að taka málið aftur til skoðunar milli 2. og 3. umr. og skoða þar hvort ekki væri rétt að tengja þetta við breytingar á vísitölu. Ég tel að það væri mjög vel til fallið.

Sömuleiðis vil ég, og það er aðalerindi mitt í þennan stól, herra forseti, þakka hv. framsögumanni, Þorsteini Sæmundssyni, fyrir þessar jákvæðu undirtektir. Svona eiga menn að vinna. Ég verð að segja að það frumkvæði sem hv. atvinnuveganefnd hefur tekið af því að skoða þetta mál í tætlur og koma með gagngerar breytingartillögur er mjög jákvætt. Það er í reynd í annað skipti á þessum degi sem kemur í ljós að í sumum málum leyfir þingið sér að taka sjálfstætt frumkvæði og skoða rækilega frumvörp sem koma frá ríkisstjórninni og breyta þeim svo að segja í grundvallaratriðum. Ég lít svo á að þær breytingar sem voru t.d. gerðar hér og samþykktar fyrr í dag á frumvarpi um almennar félagsíbúðir hafi verið grundvallarbreytingar þar sem nefndin stóð öll saman að og breytti málinu mjög með jákvæðum hætti. Hið sama sjáum við í þeim breytingartillögum sem hér liggja fyrir, að nefndin undir forustu hv. þingmanns, friðarhöfðingjans Jóns Gunnarssonar, hefur skoðað málið og breytt því í grundvallaratriðum þannig að það horfir miklu betur við þeirri atvinnustarfsemi sem málið á að varða.

Það ber auðvitað að þakka. Ég hef að vísu lagt hér fram ýmsar hugmyndir sem jaðra við aðfinnslur en hv. framsögumaður málsins, Þorsteinn Sæmundsson, hefur sýnt mér fram á það að innan nefndarinnar er fullur vilji til þess að taka tillit til ábendinga þingheims og hefur lýst því yfir mjög skýrt að málið verði skoðað milli 2. og 3. umr. Ég leyfi mér að taka það sem fyrirheit um að þessi hugmynd verði skoðuð, hver sem niðurstaðan verður, en skora bæði á hv. framsögumann og formann nefndarinnar að halda áfram á þeirri sáttabraut sem hér er að leiða til áður óþekktrar eindrægni um jafn viðkvæmt mál og þetta.

Þetta voru þau orð og þetta var erindi mitt í ræðustól, að þakka þeim hv. þingmanni sem nú situr hér bak mér og stýrir þinginu fyrir þær jákvæðu undirtektir sem hann galt við máli mínu áðan.