Virðulegur forseti. Hér á landi ríkir markvisst vanmat á framlagi kvenna, réttindum kvenna, störfum kvenna og menntun kvenna. Þessi tillaga er djörf og róttæk tilraun til að ráðast að rótum þess vanda. Ég tel að breytingartillaga hv. meiri hluta nefndarinnar sé til þess fallin að drepa málinu á dreif. Þar er ekki einu sinni minnst á kvennastéttir. Ég hvet þingheim til að fella þá breytingartillögu en styðja breytingartillögu minni hluta nefndarinnar.

Virðulegur forseti. Stundum held ég að fólk sitji heima í stofu og skilji ekki alveg hvað við erum ósammála um því að hér stendur allur þingheimur að tillögum sem ganga út á að við ráðumst í aðgerðir til að bæta kjör kvennastétta. Eini munurinn er sá að fulltrúar minni hlutans vilja að Bjarni Benediktsson leiði vinnu í átt að þjóðarsátt í þeim efnum á meðan við í meiri hlutanum bendum á praktískt verkfæri, starfsmatið, sem er ekki það sama og jafnlaunavottunin heldur miklu öflugra tól sem kafar ofan í launasetningu stórra eininga eins og Reykjavíkurborgar. Það er því að þakka að launamunur kynjanna er nánast horfinn úr borginni og við viljum að því tæki sé beitt hjá ríkinu. Ég vil að meirihlutatillagan hljóti brautargengi af því það er miklu meira kjöt á þeim beinum.

Virðulegur forseti. Ég verð að lýsa vonbrigðum mínum með, ég myndi segja kjarkleysi þingsins til að taka raunverulega á þeim vanda sem hér er við að etja. Ég ítreka fyrri orð mín um að ég telji breytingartillögu meiri hlutans litlu bæta við það sem þegar er gert á vinnumarkaði í þeim efnum, en hversu veikburða sem hún er styð ég að sjálfsögðu allar tilraunir til að eyða kynbundnum launamun á vinnumarkaði og greiði því atkvæði með henni.