149. löggjafarþing — 60. fundur.
ÖSE-þingið 2018.
skýrsla ÍÖSE, 527. mál. — Þskj. 858.

[13:52]
Frsm. ÍÖSE (Bryndís Haraldsdóttir) (S):

Virðulegur forseti. Ég mæli hér fyrir skýrslu Íslandsdeildar ÖSE-þingsins fyrir árið 2018 en formaður Íslandsdeildar ÖSE-þingsins, hv. þm. Gunnar Bragi Sveinsson, er forfallaður í dag. Ég gegni varaformennsku og hv. þm. Guðmundur Andri Thorsson situr með okkur í nefndinni. Ég held að heiður skýrslunnar megi samt allan setja á fína alþjóðaritarann okkar, Bylgju Árnadóttur.

Á vettvangi þings Öryggis og samvinnustofnunar Evrópu, ÖSE-þingsins, bar á árinu 2018 hæst baráttuna gegn hryðjuverkum, átökin í Úkraínu og mannréttindabrot í Rússlandi. Einnig var mikið rætt um jafnrétti kynjanna, málefni flóttamanna, loftslagsmál og netöryggi. Átökin í Úkraínu, sem hófust árið 2014, og innlimun Krímskaga var áberandi í umræðunni á þinginu á árinu. Á ársfundi sínum beindi þingið þeim tilmælum til átakaaðila að axla ábyrgð á lausn deilunnar. Kallað var eftir því að hernaðaraðgerðir í Úkraínu yrðu stöðvaðar og að rússnesk stjórnvöld féllu frá innlimun Krímskaga. Auk þess samþykkti þingið aukaályktun um mannréttindabrot á Krímskaga þar sem ofbeldi og kúgun var fordæmt gegn minnihlutahópum á svæðunum, sérstaklega töturum og Úkraínumönnum.

Landsdeild Svíþjóðar lagði fram aukaályktun á ársfundinum um mannréttindabrot í Rússlandi og var efni hennar til umræðu á samráðsfundi Norðurlanda og Eystrasaltslanda í maí. Í aukaályktuninni var fjallað um ofsóknir gegn hinsegin fólki í Tsjetsjeníu og ógnir við öryggi mannréttindafrömuða í Rússlandi. Rússnesk stjórnvöld voru hvött til að rannsaka árásir gegn baráttufólki fyrir mannréttindum. Á samráðsfundi Norðurlanda og Eystrasaltslanda var bent á að mikilvægt væri að beina sjónum að mannréttindabrotum í Rússlandi vegna þess að heimsmeistarakeppnin í fótbolta væri haldin í Rússlandi á árinu. Gagnrýnislaus þátttaka í keppninni gæti rennt styrkari stoðum undir stjórn Pútíns Rússlandsforseta og í kjölfar samþykktar aukaályktananna tveggja á ársfundinum yfirgaf landsdeild Rússlands þingsalinn.

Það var ekki léttvægt. Við sem sátum í þingsalnum urðum vör við öll möguleg og ómöguleg brögð sem hægt er að beita í fundarsköpum en algjörlega ljóst var að Rússarnir ætluðu ekki að fá þessa aukaályktun á dagskrá eða til umræðu á fundinum. Því var beitt fyrir sig að fyrsti flutningsmaður væri ekki í salnum og einhver hefði farið heim og voru ýmiss konar mál sem þurfti að útkljá til að ályktanirnar fengju að vera bornar upp. Þær voru svo samþykktar með mjög stórum meiri hluta sem olli því að Rússar ákváðu í fússi að yfirgefa salinn.

Ég ætla að ræða þetta aðeins meira á eftir en halda áfram yfirferð yfir árið okkar. Baráttan gegn róttækni meðal múslima í Evrópu var til umfjöllunar á vetrarfundi ÖSE. Bent var á þá öryggisógn sem skapaðist við það að vígamenn frá ÖSE-ríkjunum sem tekið hefðu þátt í starfi hryðjuverkasamtaka sneru aftur til heimalanda sinna. Í aukaályktun sem ÖSE-þingið samþykkti á ársfundi var mikilvægi þess að berjast gegn hryðjuverkum og róttækni ítrekað. Á haustfundi þingsins, sem haldinn var í Kirgisistan, var einnig rætt um áhrif af starfsemi hryðjuverkasamtaka í Afganistan á stjórnmálaástand og óöryggi í nágrannalöndunum.

Málefni flóttamanna voru rædd á öllum fundum ÖSE-þingsins á árinu. Á ársfundi ÖSE-þingsins í Berlín var ályktað bæði í efnahagsmálanefnd og í lýðræðis- og mannréttindanefnd um málefnið, auk þess sem samþykkt var aukaályktun um málefni barna á flótta. ÖSE-þingið hvatti aðildarlöndin til að greina og takast á við orsakir þess að fólk neyddist til að flýja heimili sín og vinna gegn glæpasamtökum sem högnuðust á neyð flóttafólks. Einnig voru aðildarlöndin minnt á alþjóðlegt bann um að flóttafólki sé vísað aftur til síns heima ef ástæða er til að ætla að það sæti ofsóknum í heimalandi sínu.

Fjallað var um mikilvægi kynjajafnréttis og valdeflingar kvenna í tengslum við fjölmargar umræður á árinu, þar á meðal umræðu um baráttu gegn róttækni og hryðjuverkum, loftslagsmál og málefni flóttamanna. Sérstök ályktun um baráttu gegn kynbundnu ofbeldi var samþykkt á ársfundi ÖSE-þingsins. Auk þess ályktuðu efnahagsmálanefnd og lýðræðis- og mannréttindanefnd um mikilvægi þess að tryggja þátttöku kvenna í stjórnmálum, í hagkerfinu og í umræðu um loftslagsmál. Það er hægt að segja með sanni að við fulltrúar Íslandsdeildar ÖSE-þingsins höfum ávallt í ræðum lagt áherslu á jafnréttismál, enda eru jafnréttismál ein af stoðum íslenskrar utanríkisstefnu. Þetta er málaflokkur sem við leggjum ávallt áherslu á og teljum okkur hafa ýmislegt fram að færa í sem við getum deilt með öðrum þjóðum.

Meðlimir Íslandsdeildar sóttu líka árlegan hádegisverð um jafnréttismál í boði sérstaks fulltrúa ÖSE-þingsins í jafnréttismálum. Sá sérstaki fulltrúi er þingmaður frá Kanada, dr. Hedy Fry, og ég verð að viðurkenna að hún er núna ein af mínum uppáhalds kanadísku þingmönnum. Ég þekki reyndar ekki marga en þessi kona er algjörlega mögnuð og virkilega gaman að hlusta á hana halda ræður um jafnréttismál og áhugavert að sjá þá vinnu sem hún hefur lagt af mörkum innan ÖSE-þingsins til að vekja athygli á þeim mikilvægu málum.

Eitt af hlutverkum ÖSE er jafnframt að standa fyrir kosningaeftirliti, sem hefur frá upphafi verið eitt af verkefnum ÖSE-ráðsins. Kosningaeftirlitið hefur vaxið jafnt og þétt undanfarin ár og ÖSE-þingið hefur samvinnu við lýðræðis- og mannréttindastofnun ÖSE, eða ODIHR, um eftirlitið. Við þekkjum vel þá sem stýrir ODIHR en það er fyrrverandi þingmaður og ráðherra, Ingibjörg Sólrún Gísladóttir, sem gerir það með myndarbrag. Við í Íslandsdeildinni fengum tækifæri til að hitta hana og fræðast frekar um starfsemi ODIHR, sem er mjög áhugaverð, og var rætt í Íslandsdeildinni að áhugavert yrði að fá Ingibjörgu Sólrúnu til að koma hingað og kynna starfið betur fyrir öllum þingmönnum. Mig langar að nefna líka að það var viðtal við Ingibjörgu Sólrúnu Gísladóttur í Kastljósþætti eða fréttum nýverið þar sem stofnunin og starf hennar var kynnt og þær miklu áhyggjur sem eru uppi, og ástæða er fyrir, af mannréttindabrotum og ákveðnum öfgaöflum sem virðast vera að ná fram of víða.

Við í Íslandsdeildinni skiptum þannig með okkur verkum að formaðurinn, hv. þm. Gunnar Bragi Sveinsson, er í nefnd um stjórnmál og öryggismál. Ég sit í nefnd um efnahags-, vísinda-, tækni- og umhverfismál og hv. þm. Guðmundur Andri Thorsson í nefnd um lýðræðis- og mannréttindamál. Ég hygg að hv. þm. Guðmundur Andri Thorsson komi upp á eftir og fylgi betur eftir þeim málum sem hann hefur fjallað um í sinni nefnd og geri grein fyrir áherslum sínum.

Það er óhætt að segja að ÖSE-þingið sé mjög meðvitað um þá stöðu sem er uppi. Ég geri ráð fyrir því að umræða verði um það jafnvel síðar í dag, þegar við ræðum skýrslu Íslandsdeildar Evrópuráðsins, að Rússar hafa næstum því sagt bless við stofnunina. Mikil pólitísk deila hefur verið um hversu langt eigi að ganga í að halda Rússum í þeirri umfjöllun og inni á því þingi. Í ÖSE eru Rússar enn þá fullgildir meðlimir og hafa tekið mjög virkan þátt í fundunum. Þar ber hæst að sýn þeirra virðist allt önnur en margra annarra á þá hluti sem hafa gerst. Maður situr þarna á milli þingmanna frá Úkraínu og Rússlandi og hlustar á þá segja sögu af sömu viðburðum með algjörlega ólíkum áherslum. Það er alveg ótrúlegt að upplifa hvernig þeir tveir aðilar geta séð hlutina hvor með sínum gleraugum.

George Tsereteli, forseti ÖSE-þingsins, sagði einmitt á fundinum að ÖSE stæði frammi fyrir þverrandi trausti milli aðildarlandanna og aukinni hættu á átökum milli stórveldanna. Ég held að eitt af stærstu málunum sem við þurfum að takast á við sé hvernig ÖSE-þingið ætlar að starfa áfram með hin mjög svo ólíku sjónarmið innan borðs. Ég vil fyrir mitt leyti leggja áherslu á hversu mikilvægt er að allir aðilar hafi aðkomu að svona þingum þannig að við fáum að heyra öll sjónarmiðin og einhver möguleiki sé á því að ná friðsamlegri og málefnalegri lendingu í málum.

Við tökum þátt í ýmsu starfi, sérstaklega með Norðurlöndum og Eystrasaltslöndum, og formaður okkar, hv. þm. Gunnar Bragi Sveinsson, skrifaði undir bréf þar sem forseti ÖSE-þingsins var hvattur til þess að auka eftirlit ÖSE-þingsins með framfylgd ályktana þingsins í aðildarlöndunum. Eitt af því sem við horfum fram á í alþjóðasamstarfi er að þar fer fram mikil og góð vinna og ályktað er um ýmis mikilvæg mál, oft tekur langan tíma að koma öllum saman um lendingu í þeim efnum en svo virðist stundum vanta upp á að því sé fylgt eftir með einhverjum hætti.

Forseti ÖSE-þingsins sagðist vera sammála efni bréfsins og að helsta vandamál þingsins væri að tryggja sýnileika og framfylgd ályktana þingsins, vandamál sem þjóðþing aðildarríkjanna glímdu einnig við. Það er alveg rétt að við kvörtum stundum í þessum þingsal yfir því að hafa samþykkt alls konar þingsályktanir og svo sjáum við ekki hvenær og hvernig þeim er fylgt eftir. Þetta er örugglega eilífðarverkefni en eitt af því sem við gætum gert betur, ef við lítum í eigin barm, er að taka tíma í að ræða alþjóðaskýrslur, fara yfir þær ályktanir og eflaust mættum við gera meira af því að upplýsa samþingsmenn okkar um það sem kemur út úr fundum okkar til að mynda með ÖSE.

Ég ætla aðeins að koma inn á það sem ég nefndi áðan, tillögurnar frá sænsku þingmönnunum sem voru samþykktar af öllum Norðurlöndunum og Eystrasaltslöndunum. Þar var gagnrýni á Rússa, á mannréttindabrot í Rússlandi og sérstaklega þegar kemur að hinsegin fólki. Þetta var ein af þeim ályktunum sem Rússar börðust gegn að fá á dagskrá. Þeim varð sem betur fer ekki kápan úr því klæðinu og var ályktunin samþykkt.

Formaður sænsku landsdeildarinnar, Kent Härstedt, hefur starfað lengi á vettvangi ÖSE og hann lýsti áhyggjum af dvínandi samstöðu meðal ÖSE-ríkjanna um sameiginleg gildi á borð við mannréttindi og lýðræði. Hann sagði að alþjóðastofnanir þyrftu að gæta sín á því að þjóna ekki þeim tilgangi að veita vafasömum stjórnvöldum lögmæti. Ég held að sú setning rammi ágætlega inn það sem við stöndum frammi fyrir í alþjóðasamstarfi í dag.

Virðulegur forseti. Eins og ég sagði áðan sit ég sjálf í nefnd um efnahags- og umhverfismál. Á haustfundi okkar, sem fram fór í Kirgisistan, tók ég til máls og sagði frá alþjóðlegri samvinnu landa á norðurslóðum. Ég benti á að loftslagsmál og frjáls verslun væru áhersluþættir í samvinnu ríkja í norðri, ekki síður en meðal Miðjarðarhafsríkja og Mið-Asíuríkja. Til að mynda var haustfundurinn svolítið tileinkaður öryggismálum á því svæði og hefur mér stundum fundist áherslan í umræðum um ÖSE vera ansi mikil á þann heimshluta, sem er að einhverju leyti skiljanlegt. Til að fylgja því eftir sem við ræddum áðan um norðurslóðamál er þetta málaflokkur sem ég held að skipti okkur öll máli sem búum á jörðinni. Við Íslendingar eigum að vera dugleg að tala fyrir norðurslóðamálum á alþjóðavettvangi og mikilvægi friðsamlegs samstarfs á sviði vísinda og rannsókna á því svæði.

Í ræðu minni lagði ég áherslu á að loftslagsbreytingar væru ein stærsta ógnin gegn friði í heiminum og að ríkisstjórn Íslands hefði sett sér metnaðarfulla stefnu til að mæta skuldbindingum sínum samkvæmt Parísarsamkomulaginu frá árinu 2030 og stefnt væri að því að gera Ísland kolefnishlutlaust árið 2040. Liður í því að ná þeim markmiðum væri að draga úr notkun jarðefnaeldsneytis í samgöngum. Sjálfstæði Íslands og farsæld væri grundvöllur að núverandi heimsskipan þar sem áhersla væri lögð á virðingu fyrir alþjóðalögum, frjálsa verslun, lýðræði, frjálslyndi og alþjóðlega samvinnu. Ég hvatti jafnframt aðildarríki ÖSE til að standa vörð um sameiginleg gildi og virða mannréttindi og alþjóðalög. Alþjóðalög og mannréttindi eru einna helst á dagskrá okkar og við þurfum augljóslega öll að standa okkur betur í umræðu um þau mikilvægu gildi.

Ég ætla ekki að hafa þetta öllu lengra en hvet hv. þingmenn til að kynna sér skýrsluna sem er viðamikil og fer mjög vel yfir starfið á vettvangi ÖSE-þingsins. Á sama tíma vil ég hvetja þingmenn til að vera virkari í umræðu um alþjóðamál og um öryggismál. Mér finnst við nýta of lítinn tíma í að ræða þau stóru og mikilvægu mál.



[14:08]
Smári McCarthy (P) (andsvar):

Herra forseti. Það er gott að fá þessa yfirferð og ég er algjörlega sammála hv. þingmanni um mikilvægi þess að við ræðum þessi mál miklu frekar. Mig langaði til að spyrja aðeins út í það sem kallað er SMM-verkefnið hjá ÖSE, sérstök eftirlitsverkefni í Úkraínu — á ensku, með leyfi forseta: Special monitoring mission. Ísland er, eftir því sem ég best veit, eina aðildarríkið að ÖSE sem er ekki með neinn fulltrúa í þeirri nefnd, í því verkefni, eins og er. Mér hefur fundist frekar slæmt fyrir okkur að vera ekki með neinn í því. Mig langar að spyrja hv. þingmann hvort þetta hafi eitthvað komið til umræðu á ÖSE-þinginu, það hvað Ísland stendur sig illa í þessu verkefni, að vera eina ríkið sem er ekki með mannafla til að vinna í þessu.



[14:09]
Frsm. ÍÖSE (Bryndís Haraldsdóttir) (S) (andsvar):

Virðulegur forseti. Ég var eiginlega að vona að hv. þingmaður væri að koma í eins konar meðsvar þegar hann sagðist vera sammála í einu og öllu því sem ég sagði. Á þessari mínútu er ekki frá því að ég sakni formanns nefndarinnar, hv. þm. Gunnars Braga Sveinssonar, því að ég verð að viðurkenna að ég get ekki svarað þessari spurningu. Ég bara þekki þetta ekki. Ég veit ekki hvort það segir þá sögu að við tökum ekki þátt í þessari vinnu og höfum þá augljóslega ekki rætt þetta eða hvort þetta er á misskilningi byggt. Því miður get ég ekki svarað spurningu hv. þingmanns því að ég þekki það bara ekki.

Aftur á móti held ég að óhætt sé að segja að með aðgerðum okkar höfum við Íslendingar tekið undir með alþjóðasamfélaginu þegar Rússar brutu alþjóðalög og réðust inn í Úkraínu. Við höfum staðið fast með þeirri ákvörðun okkar. Við vorum til að mynda að ræða hér áðan viðskipti Færeyinga við Rússa en þeir urðu ekki fyrir viðskiptabanninu vegna þess að þeir tóku ekki þátt í — ég veit ekki einu sinni hvort þeim var boðið það — refsiaðgerðum annarra Evrópuþjóða. Við höfum alla vega staðið fast á og ítrekað í málflutningi okkar mikilvægi mannréttinda og mikilvægi þess, hversu raunhæft eða óraunhæft sem það kann að vera, að Rússar skili hreinlega aftur Krímskaga.



[14:10]
Smári McCarthy (P) (andsvar):

Herra forseti. Ég þakka fyrir þetta. Ég geri mér grein fyrir því að þetta er kannski ekki auðveld spurning enda snerist hún fyrst og fremst um það hvort þetta hefði komið upp. Ég hef reynt að vekja máls á því í utanríkismálanefnd, og hef margsinnis spurt utanríkisráðuneytið, hvers vegna þetta sé svona. Í upphafi verkefnisins vorum við með einn fulltrúa þarna úti en það hefur ekki verið mjög lengi. Ég er algjörlega sammála hv. þingmanni um mikilvægi þess að við tökum undir svona lagað en það er mjög auðvelt að taka undir í orði en fylgja því ekki eftir með neinum aðgerðum. Við erum lítið og herlaust land en við erum ekki svo lítil eða svo herlaus, ef maður skoðar söguna, að við getum ekki reynt að fylgja svona málum eftir með því að veita liðsstyrk.

Þess má geta að þetta er ekki hernaðarverkefni, þarna eru einstaklingar frá löndum sem ekki eiga aðild að herjum. Þeir eru í mannúðarverkefni og eru að leysa verkefni af alls konar tagi, allt frá því að fylgjast með átökunum á víglínunni milli Úkraínu og uppreisnarhópa upp í verkefni á borð við flutning matvæla í gegnum átakasvæði, jarðsprengjuhreinsun o.fl. Þetta eru gríðarlega mikilvæg verkefni. Ísland gæti komið að málum með einhverju móti. Mér finnst það í raun skammarlegt að við séum eina landið sem hefur ekki aðila í þessu eins og staðan er í dag. Ef hægt er að koma því á framfæri myndi ég óska þess.



[14:12]
Frsm. ÍÖSE (Bryndís Haraldsdóttir) (S) (andsvar):

Virðulegur forseti. Ég þakka hv. þingmanni andsvarið og ég lít svo á að þessari ábendingu sé komið á framfæri. Við í Íslandsdeild ÖSE-þingsins munum kynna okkur þetta mál betur. Ég var að reyna að lýsa því í ræðunni áðan hvernig væri að heyra svo gjörólík sjónarmið, annars vegar frá Úkraínumönnum og hins vegar Rússum. Svar Rússa, þegar Úkraínumenn vekja athygli á þessum aðgerðum Rússa, er yfirleitt á þann veg að við ættum bara öll að koma í heimsókn til Krím og sjá hve friðsælt væri þar og hve vel öllum líði þar. Nú viðurkenni ég að ég hef aldrei heimsótt Krímskaga. Vonandi mun ég einhvern tímann hafa tækifæri til þess. En svör Rússa eru þau að þeir hafi í raun verið að bjarga málum og bæta ákveðið ástand. Ég skil mjög vel að hv. þingmaður hristi hausinn og það er eins sem okkur líður sem sitjum þarna í salnum.

Mér finnst full ástæða til að við ræðum hvort þessi ágæta sveit sem hv. þingmaður vísar í sé að skila einhverjum árangri eða hvort Ísland ætti að vera þátttakandi þar. En svona er staðan í umræðunni á ÖSE-þinginu, fólk hefur allt aðrar hugmyndir um það hvert ástandið raunverulega er. Það er kannski það sem stingur mann hvað mest að fólk tali í gjörólíkar áttir hvað þetta varðar.

Ég verð reyndar að viðurkenna að ég deili áhyggjum hv. þingmanns og kannski sérstaklega af því hvert næsta skref sé. Hvað gerist næst í þessari deilu og hvernig getur alþjóðasamfélagið einhvern veginn komið inn? Þrátt fyrir aðgerðir alþjóðasamfélagsins hefur ekkert breyst. Ég verð að viðurkenna að maður sér ekki alveg í hendi sér hvað gæti mögulega breyst, því miður.



[14:15]
Guðmundur Andri Thorsson (Sf):

Virðulegi forseti. Hv. þm. Bryndís Haraldsdóttir fór ákaflega vel yfir það starf sem við í Íslandsdeild ÖSE höfum innt af hendi og ég hef í sjálfu sér ekki miklu við það að bæta.

Þetta er að mörgu leyti sérstakur vettvangur, þangað koma fulltrúar frá 57 þjóðþingum í Evrópu, Norður-Ameríku og Mið-Asíu og þarna koma saman á fjórða hundrað þingmenn frá þeim löndum. Þetta er þar af leiðandi mjög góður vettvangur fyrir menn að skiptast á skoðunum, bæði formlega og óformlega.

Eins og hv. þm. Bryndís Haraldsdóttir vék að erum við með þrjár eigin nefndir sem starfa þarna og ég tek þátt í starfi 3. nefndar, sem fjallar um lýðræðis- og mannréttindamál. Á fundi nefndarinnar í Vínarborg, þ.e. þeirrar nefndar sem fjallar um lýðræðis- og mannréttindamál, var sérstaklega fjallað um fjölmiðla og fjölmiðlun á dögum falsfrétta, eða sem kalla mætti kannski tröllasögur, sem við vitum að er gríðarlegt vandamál í bæði upplýsingaöflun almennings og innrætingu almennings á ranghugmyndum, tröllasögum.

Það var sérstaklega fjallað um þetta, annars vegar í minni nefnd og svo var hins vegar fjallað sérstaklega um jafnréttismál og þar ávarpaði nefndina m.a. framkvæmdastjóri Lýðræðis- og mannréttindastofnunar ÖSE, ODIHR, sem er okkur að góðu kunn, fyrrverandi utanríkisráðherra, Ingibjörg Sólrún Gísladóttir. Hún lagði í máli sínu áherslu á að auka hlut kvenna í stefnumótun og þar sem mætti byggja á valdeflandi áhrifum #metoo-hreyfingarinnar.

Þar fóru líka fram umræður utan dagskrár, ágætar umræður, en mér er þó kannski minnisstæðast frá þessum fundum þegar varaforseti norska þingsins, sem heitir Abid Qayyum Raja og er annarrar kynslóðar innflytjandi í Noregi, flutti ávarp á þinginu. Hann fjallaði sérstaklega um baráttuna gegn róttækni meðal múslima í Evrópu. Hann sagði að rót hryðjuverkavandans í Evrópu væri misheppnuð aðlögun innflytjenda og kvað býsna fast að orði með það, tók m.a. dæmi af sínum eigin uppvexti í Noregi, honum hefði verið kennt að skammast sín fyrir tilfinningar sínar, og hann hefði upplifað ofbeldi bæði heima fyrir og í moskunni og fengið þau skilaboð frá skólanum sínum að hann myndi aldrei ná langt í lífinu. Hann talaði um hvernig blanda úr þessu getur orðið eitruð blanda sem skapar mjög frjóan jarðveg fyrir boðskap öfgahópa.

Það var einnig merkilegt að upplifa á fastafundinum í Berlín í júlí og sjá með eigin augum þau miklu átök sem geisa í rauninni í Evrópu og á alþjóðavettvangi milli Rússa og margra annarra þjóða, náttúrlega ekki síst Úkraínumanna. Meginviðfangsefni fundarins má segja að hafi verið átök í Úkraínu og í Nagorno-Karabakh, mannréttindabrot í Rússlandi, málefni barna á flótta og barátta gegn kynbundnu ofbeldi.

Eins og hv. þm. Bryndís Haraldsdóttir vék að voru samþykktar aukaályktanir af ýmsu tagi og þessar aukaályktanir með ályktununum mynda saman Berlínaryfirlýsingu ÖSE. Á meðal þessara aukaályktana snerust tvær um Rússland, mannréttindabrot í Rússlandi og mannréttindabrot á Krímskaga. Sérstaklega var fjallað um málefni hinsegin fólks í Rússlandi. Eins og Bryndís vék að áðan börðust fulltrúar Rússa með oddi og egg gegn því að þessar aukaályktanir kæmust á dagskrá og gengu síðan á dyr þegar þær voru samþykktar.

Meðal þess sem kom fram í málflutningi Rússa var að hatursorðræða væri ekki síður mikið vandamál í Svíþjóð en í Rússlandi og tilgreindu þeir þá sérstaklega uppgang nýnasista þar, sem má til sanns vegar færa að er vandamál. Ekki er hægt að segja að uppgangur nýnasista sé studdur af sænskum stjórnvöldum eins og ofsóknir á hendur hinsegin fólki eru studdar af rússneskum stjórnvöldum. Mér eru líka minnisstæð orð eins rússnesks þingmanns þegar hann sagði að Rússland væri fjölmenningarlegt land, þar ættu nánast öll trúarbrögð heimsins sér sína fulltrúa og að öll trúarbrögð heimsins héldu á lofti fjölskyldugildum og væru andvíg samkynhneigð. Þess vegna væri það fjölmenning að vera andvígur samkynhneigð. En þeir sem sé enduðu á því að ganga á dyr, en taka vonandi áfram þátt í störfum ÖSE.

Áberandi var á þinginu að fjallað var um kynbundið ofbeldi. Eins og hv. þm. Bryndís Haraldsdóttir vék að áðan leitumst við, sem erum fulltrúar Íslands á alþjóðavettvangi, við að halda á lofti þeim gildum sem lúta að jafnrétti. Ég hélt ræðu þar sem ég sagði frá vinnu Alþingis við að koma í veg fyrir kynferðislega áreitni og ofbeldi innan þingsins og sagði frá því hvernig íslenskar konur hefðu árið 2017 deilt sögum af kynferðislegri áreitni og ofbeldi á netinu undir merkjum #metoo.

Þeim sjónarmiðum var einnig haldið á lofti á ráðstefnu í Kirgisistan, sem ég átti ekki kost á að sækja vegna þess að ég sinnti kosningaeftirliti í Bandaríkjunum á vegum ÖSE, en þar sagði formaður nefndarinnar, Gunnar Bragi Sveinsson, (Forseti hringir.) að þátttaka kvenna í samfélaginu og efnahagslífinu væri forsenda velgengni ríkja. Þátttaka og öryggi allra borgaranna væri forsenda pólitísks og efnahagslegs stöðugleika og hann sagði baráttuna fyrir jafnrétti kynjanna vera erfiða að mörgu leyti vegna þess að sumir karlar skildu hana ekki.