störf þingsins.
Herra forseti. Það verður ekki hjá því komist að minnast á það hér úr þessum ræðustól hversu þjösnalega Icelandair kemur fram við starfsfólk sitt þessa dagana, flugfreyjur og flugþjóna, starfsstétt sem þekkt er fyrir ríka þjónustulund og mikla fyrirtækjahollustu. Skilaboðin frá yfirstjórninni eru einföld: Annaðhvort farið þið í fullt starf eða verðið rekin. Þið hafið fjóra daga til þess að svara.
Hinir svokölluðu mannauðssérfræðingar fyrirtækisins hafa sjálfsagt aldrei heyrt minnst á fjölskylduvænt atvinnulíf, sveigjanlegan vinnumarkað og mikilvæg tengsl starfsánægju og framleiðni. Að setja starfsfólki sem hefur haldið tryggð við fyrirtækið árum saman afarkosti með þessum hætti er forkastanlegt. Gleymum því ekki að fyrirtækið sjálft hefur í gegnum tíðina óskað eftir því að flugfreyjur og flugþjónar taki að sér hlutastörf þegar erfiðleikar steðja að til að koma í veg fyrir fjöldauppsagnir og þannig tryggt að þekking og reynsla tapist ekki hjá félaginu.
Þá voru starfsmenn boðnir og búnir að taka á sig skerðingu eins og svo oft áður. Þegar erfiðleikar eru í rekstri skal alltaf ráðast á garðinn þar sem hann er lægstur. Það skyldi þó ekki vera að hægt væri að hagræða í yfirstjórninni og minnka arðgreiðslur? Ekki tekur yfirstjórnin pokann sinn og axlar ábyrgð á mistækum ákvörðunum í rekstri. Nei, nú eru það konur og ung börn sem eru allt of dýr fyrirtækinu. Þær skulu rétta skútuna af sem karlarnir í brúnni með alla sína stjórnunarhæfileika hafa siglt af leið með röngum ákvörðunum í harðri samkeppni á flugmarkaði. Fyrir það þurfa nú samviskusamar konur að gjalda.
Þeir sem verða fyrir uppsögnunum eru 99% konur. Mál þetta, herra forseti, er aðför mistækra karlstjórnenda að kvennastétt.