húsnæðismál.

Hæstv. forseti. Ég þakka upphafsmanni þessarar umræðu fyrir umræðuna og fyrir aldeilis prýðilega ræðu sem ég ráðlegg honum að senda borgarstjóranum í Reykjavík.

Þannig er mál með vexti að hér í Reykjavík ríkir neyðarástand á húsnæðismarkaði vegna langtímalóðaskorts af manna völdum og borgaryfirvöld í Reykjavík hafa séð sig knúin til að styðja sérstaklega við stórgróðafyrirtæki sem reisa íbúðir fyrir auðmenn. Þannig er hægt að fá í úrvali í Reykjavík íbúðir sem kosta 100–250 milljónir. Ég hugsa að þær falli nú ekki vel að fyrstu kaupum. Þessar íbúðir eru miðsvæðis í Reykjavík svo þessum auðmönnum reynist betur að komast um í Reykjavík á reiðhjólum sínum.

Auk þess er töluvert af íbúðum í skattaskjóli Airbnb sem sá sem hér stendur hefur barist hatrammlega fyrir í fimm ár að böndum verði komið á og það hillir undir það. Allt þetta leiðir af sér hátt húsnæðisverð og hátt leiguverð.

Á þessum tíma, akkúrat á þessum tíma, væri gott að eiga öflugan Íbúðalánasjóð. En Íbúðalánasjóður er nú orðinn að eins konar rannsóknarsetri og fyrir utan það er hann skurnin ein vegna þess að einhver vildarklúbbur Framsóknarmanna hefur gengið þar um eins og menn í kaupfélagi og afgreitt sig sjálfir og keypt íbúðir af Íbúðalánasjóði undanfarin 10 ár fyrir 57 milljarða kr. Þessar íbúðir hefðu betur verið komnar í leigu fyrir fólk sem hefur lágar tekjur.

Svo innvígður er þessi vildarklúbbur Framsóknarmanna að ekki er hægt að segja okkur þingmönnum hverjir skipa hann. Sá sem hér stendur lagði inn fyrirspurn í mars sl. um það hverjir það væru sem hefðu notið þessara kjara Íbúðalánasjóðs. Svar hefur ekki borist.

Undirstaðan að því að láglaunafólk og millitekjufólk geti keypt íbúðir í fyrsta sinn er lóðaframboð og mergur málsins er að lækka okurvextina og (Forseti hringir.) koma verðtryggingunni af. Þá fáum við kannski vit í þetta mál.