þungunarrof.

Virðulegur forseti. Ólíkt mörgum sem hér hafa fjallað um þetta mál þá lýsi ég því yfir að ég hef ekki hugmynd um hvað er rétt eða rangt í þessu máli. En ég hef tekið eftir því að menn hafa mikla sannfæringu fyrir því að þetta frumvarp, nákvæmlega þetta frumvarp eins og það er úr garði gert, sé rétt frumvarp. Ég hef ekki sannfæringu fyrir því.

Menn hafa nefnt hér sjálfsákvörðunarrétt kvenna og menn hafa hér hver um annan þveran lýst yfir stuðningi við sjálfsákvörðunarrétt kvenna, eins og einhver hafi verið að bera brigður á að hér sæti einhver inni sem væri á móti honum. [Kliður á þingpöllum.] Ég er svo sannarlega fylgjandi sjálfsákvörðunarrétti kvenna (Forseti hringir.) en nefni það að þetta frumvarp lýtur að engu leyti að sjálfsákvörðunarrétti kvenna. Þetta frumvarp gerir ráð fyrir því að konur þurfi að leita eftir heimild fyrir fóstureyðingu eftir 22. viku. Það er þá virðingarvert af hæstv. forsætisráðherra að lýsa því hér yfir að hún hefði viljað ganga lengra, það væri í samræmi við þá lífsskoðun hennar að kona þyrfti ekki að taka tillit til ófædds fósturs. (Forseti hringir.) Einnig hefur verið nefnd virðing við fatlaða, en (Forseti hringir.) sjónarmið sem fram koma í greinargerðinni virðist virðast ekki alveg fara saman við það markmið.

Ég tel hins vegar mjög nauðsynlegt að umræða um mögulegan rétt fósturs (Forseti hringir.) fari fram á heimspekilegum og siðfræðilegum forsendum (Forseti hringir.) í því augnamiði að mögulega ná einhverri sátt (Forseti hringir.) á milli sérfræðinga og annarra hópa í samfélaginu, þótt það verði ef til vill ekki hægt. (Forseti hringir.) Þess vegna sé ég mér ekki fært að styðja þetta mál.