störf þingsins.

Herra forseti. Það ætti kannski ekki að koma neinum hér inni á óvart að ég er áhugamaður um skattamál. Þess vegna vakti það athygli mína að í frétt sem var á vefsíðu Viðskiptaráðs í dag var bent á að frá árinu 2007 hafi verið gerðar 267 skattbreytingar, eða að meðaltali 24 á ári, hvorki meira né minna. 200 hafa verið til hækkunar en aðeins 67 til lækkunar. Það er auðvitað rétt sem Viðskiptaráð bendir á að við sem hér sitjum eigum greinilega auðveldara með að hækka álögur á fyrirtæki og einstaklinga en að lækka þær. Það er líka alveg ljóst að þegar við horfum á þá fjármálastefnu sem liggur fyrir þinginu er hlutur hins opinbera af þjóðarkökunni, sneiðin sjálf, að stækka. Það er áhyggjuefni.

Ég tók þátt í því bæði sem formaður efnahags- og viðskiptanefndar og sem stjórnarþingmaður að greiða atkvæði um skattkerfisbreytingar fyrir síðustu áramót. Það var mér erfitt. Það var erfitt að hækka t.d. fjármagnstekjuskatt þó að ég gæti haft rök fyrir því, en það gerði ég og greiddi því atkvæði og studdi í því trausti að við værum að fara inn í tímabil þar sem við myndum ná fram lækkun á neðra þrepi tekjuskattsins, hugsanlega umbylta tekjuskattskerfinu, ég tala nú ekki um að lækka tryggingagjaldið hressilega. Það eru loforð sem voru gefin og það eru loforð sem ég tek hátíðlega og voru forsenda þess að ég tók þátt í að greiða atkvæði með hækkun skatta fyrir áramót.