ákvörðun sameiginlegu EES-nefndarinnar, nr. 93/2017, um breytingu á IV. viðauka (Orka) við EES-samninginn.
Virðulegur forseti. Ég var nú búinn að móta með mér spurningu út frá því sem hv. þingmaður byrjaði á að tala um, og mér lá mjög á hjarta að fá svar við henni frá honum. En svo kom hann inn á risastórt mál sem er í raun alveg órætt og ég hafði reyndar hugsað mér að fjalla um í ræðu síðar. Það er heildarmyndin sem blasir við til lengri tíma þegar fjárfestingar á íslensku landi, í vatnsréttindum og virkjunum, halda áfram.
Ég ætla að bíða aðeins með að spyrja út í það. En ég hefði gjarnan viljað hafa tækifæri til þess að spyrja hv. þingmann út í það líka. Það gefst kannski tækifæri síðar.
Ég verð að fá hv. þingmann til að reyna að útskýra aðeins betur fyrir mér það sem hann kom inn á í upphafi, og svo í lok ræðu sinnar, sem er sú undarlega staða sem við erum í, að stjórnvöld eru tilbúin til þess að fresta risastórum málum eins og hv. þingmaður nefndi. Það spyrst ekkert til samgönguáætlunar sem átti að vera löngu komin. Það er skorið á umræður um heilbrigðisáætlun til tíu ára og svo ræða menn þetta mál hér um miðja nótt að því marki að þingforseti virðist ekki einu sinni geta staðið við þau fyrirheit sem hann gefur um þingfundinn.
Hvað getur valdið? Getur verið að þetta stafi af því að menn séu einfaldlega svona hræddir við kerfið? Að stjórnmálamennirnir sem ráða hér för þori ekki að stjórna og hlýði fyrir vikið einfaldlega fyrirmælum kerfisins í Brussel eða annars staðar?