[prenta uppsett í dálka] 74. fundur, 127. lþ.
Árni Steinar Jóhannsson (andsvar):
Virðulegi forseti. Hv. þm. Jóhann Ársælsson kom hér upp í andsvar við mig áðan og flutti síðan ræðu um ríkisbanka og fyrirgreiðslu bankanna. Ég vil spyrja hv. þm. Jóhann Ársælsson hvort hann hafi ekki áttað sig á því að það sem stendur í skýrslunni er jafnframt skoðun allflestra í viðskiptalífinu úti um allt land.
Það er enginn að tala um, og ég gat þess sérstaklega í minni ræðu, að niðurgreiða vexti. Spurningin er einungis um hvort menn að sitja við sama borð. Áttar þingmaðurinn sig ekki á því og veit hann ekki að t.d. eftir að sjóðirnir voru sameinaðir í Fjárfestingarbanka atvinnulífsins og síðan í Íslandsbanka, hafa verið lánaðir milljarðar á höfuðborgarsvæðið á grunni viðskiptavildar? Það liggja kannski engin veð á bak við þau lán en bjartsýni á að þau geti borið sig.
Ég vil ekki nefna fyrirtækin hér en til eru dæmi um milljarðalán sem síðan hefur þurft að afskrifa eða hafa rýrnað á grunni miklu lægra virði hlutabréfa.
Um þetta erum við að tala, að menn hafi öðruvísi sýn. Það kvarta allir undan því að í bankakerfinu virðist það viðtekið að ekki beri að lána eða fjárfesta úti á landi. Það er bara pólitík viðkomandi bankastofnunar. Það er sorglegt til þess að vita ef við höfum orðið til þess að búa til fyrirtæki úr ríkisbönkunum sem er komið inn á þessar brautir. Þetta stendur himinklárt í skýrslunni. Þetta segja allir.
Hins vegar erum við með sjóð eins og Lánasjóð landbúnaðarins sem byggir á samvinnu. Sú samvinna byggist á því að menn greiða inn í sjóðinn þannig að menn eru með niðurgreidda vexti, það kemur þá frá öðrum notendum sjóðsins á öðrum tíma. Það er annað kerfi en ég var aldrei að tala um annað en venjulegan banka.
