[prenta uppsett í dálka] 31. fundur, 127. lþ.
Össur Skarphéðinsson:
Herra forseti. Hv. þm. Ísólfur Gylfi Pálmason fór mikinn hér í andsvari áðan og vísaði til fornra texta sem ég mun hafa skrifað síðla síðustu aldar. Þar á ég að hafa ásakað Framsfl. m.a. um það að ríða berbakt í þessu máli og pípt hafi verið á hann. Þetta eru orðin sem hv. þm. notaði.
Ég er að koma af landsfundi Samfylkingarinnar og sem ég kem af honum þá er mér aðallega álasað fyrir það að hafa ekki pípt á Framsfl. og hafa ekki skammað Framsfl. nóg og reyndar ekki neitt.
Ég get hins vegar ekki fallist á það, herra forseti, að verið sé að skamma Framsfl. eða hv. þm. sérstaklega að halda því fram að þó að hann, sem er af frægu framsóknarkyni, ríði stundum berbakt eða þó að flokkurinn ríði berbakt. Það þótti sérstök list þegar ég var að alast upp á Mýrunum í gamla daga.
Að því er varðar síðan það sem hv. þm. vísaði til mín þá verð ég auðvitað að benda honum á það, af því að hann hefur ábyggilega kynnt sér þetta ferli, að íslenska ákvæðið hefur breyst talsvert frá því að þetta var skrifað um mitt ár 1997. Það breyttist þannig að sett var þak einmitt á þá losunarheimild sem Íslendingar vildu fá. Og það breyttist m.a.s. þannig að ýmsar lofttegundir sem hæstv. umhvrh. vildi ná undanþágum fyrir voru teknar út. Þetta veit ég að hv. þm. Ísólfur Gylfi Pálmason veit í hjarta sínu, því að hann er greinilega sérfræðingur um þetta, þannig að ég vísa þessum ásökunum hans á bug um að ég hafi haldið því fram að að ósekju hafi verið pípt á Framsfl. Það var pípt á hann og hann breytti stefnu sinni. Hæstv. umhvrh. lagði fram aðra tillögu sem var miklu betri en sú fyrri og sú tillaga var samþykkt.
Síðan vísa ég hv. þm. líka til ræðna sem ég flutti af því tilefni hér í þinginu einhvern tímann á síðasta vori.
