Aðrar útgáfur af skjalinu: PDF - Word Perfect. Ferill 158. máls.
128. löggjafarþing 2002–2003.
Þskj. 158 — 158. mál.
um skipamælingar.
Hvert skip með skráningarlengd allt að 24 metrum skal mælt og tonnatala þess reiknuð samkvæmt reglum sem ráðherra setur að tillögum Siglingastofnunar Íslands.
Heimilt er að mæla hvert skip og reikna brúttórúmlestatölu þess samkvæmt alþjóðareglum um mælingu skipa, gefnum út af Þjóðabandalaginu 30. júní 1939, eins og mælt er fyrir í samningi, undirrituðum í Ósló 10. júní 1947, með síðari breytingum, eftir nánari reglum sem samgönguráðherra ákveður með reglugerð.
Skip sem mælt er samkvæmt reglum sem ráðherra hefur sett skv. 2. mgr. 2. gr. skal fá íslenskt mælibréf.
Form mælibréfa skal vera á þann veg sem framangreind alþjóðasamþykkt og reglur mæla fyrir um.
Gjöldum skv. 1. mgr. fylgir lögveð í skipi.
Frumvarp þetta er samið í samgönguráðuneytinu í samráði við Siglingastofnun Íslands.
Að undanförnu hafa átt sér stað ýmsar lagabreytingar er varða gjaldtöku opinberra stofnana fyrir veitta þjónustu og hefur ráðuneytið og Siglingastofnun Íslands skoðað með skipulegum hætti hvernig gjaldtökuákvæðum er hagað í lögum sem fjalla um siglingar og gjaldtöku Siglingastofnunar Íslands. Í því starfi hefur verið miðað við að gjaldtaka Siglingastofnunar Íslands standi undir beinum kostnaði við veitta þjónustu.
Komið hefur í ljós nokkurt ósamræmi í gjaldskrárákvæðum þeirra laga sem um þetta fjalla. Þannig er t.d. fjallað um gjald fyrir mælingar bæði í lögum um skráningu skipa og í lögum um skipamælingar. Þá er tekið fram að gjald fyrir mælingu skipa í lögum um skipamælingar skuli miðast við brúttórúmlestir. Sú mælieining hefur verið minna notuð og í stað hennar eru skip nú mæld í brúttótonnum í auknum mæli. Markvisst er unnið að því að leggja niður mælingu sem miðast við brúttórúmlestir og miða við brúttótonn þess í stað.
Um mælingu skipa sem eru 24 metrar að lengd eða lengri er gert ráð fyrir að brúttótonnatala þeirra verði reiknuð samkvæmt alþjóðasamþykkt um mælingu skipa sem undirrituð var í Lundúnum 23. júní 1969.
Um mælingu skipa sem eru styttri en 24 metrar er gert ráð fyrir að samgönguráðherra setji reglur að fengnum tillögum Siglingastofnunar Íslands.
Í 3. mgr. kemur fram að heimilt sé að mæla skip eftir brúttórúmlestatölu samkvæmt alþjóðasamþykkt um skipamælingar frá 1947 og er lagt til að samgönguráðherra setji um það ákvæði í reglugerð ef ákveðið verður að nýta þessa heimild laganna. Á undanförnum árum hefur verið unnið markvisst að því að breyta ákvæðum í lögum sem miða við stærð skipa, t.d. vegna gjaldtöku, lögskráningar, atvinnuréttinda áhafna eða veiðiréttindi, þannig að tekið sé mið af brúttótonnum í stað brúttórúmlesta. Í nokkrum lögum er þó enn miðað við brúttórúmlestir, t.d. er viðmiðun atvinnuréttinda skipstjórnar- og vélstjórnarmanna enn í brúttórúmlestum, sbr. ákvæði laga um atvinnuréttindi skipstjórnar- og vélstjórnarmanna á íslenskum skipum, nr. 112/1984, með síðari breytingum, og nr. 113/1984, með síðari breytingum. Í ljósi þess að enn eru ákvæði í lögum sem miða við brúttórúmlestir skipa, t.d. um atvinnuréttindi áhafna skipa og veiðiheimildir er lagt til að heimild verði í lögum enn um sinn að til mæla skip í brúttórúmlestum. Samgönguráðherra getur ákveðið að þessi heimild laganna verði ekki nýtt.
Skip mæld samkvæmt reglum sem ráðherra setur fá íslenskt mælibréf sem Siglingastofnun Íslands gefur út.
Ákvæði þessarar greinar eru sambærileg við ákvæði 13. gr. gildandi laga.
Fylgiskjal.
Fjármálaráðuneyti,
fjárlagaskrifstofa:
128. löggjafarþing 2002–2003.
Þskj. 158 — 158. mál.
Frumvarp til laga
um skipamælingar.
(Lagt fyrir Alþingi á 128. löggjafarþingi 2002–2003.)
1. gr.
2. gr.
Hvert skip með skráningarlengd allt að 24 metrum skal mælt og tonnatala þess reiknuð samkvæmt reglum sem ráðherra setur að tillögum Siglingastofnunar Íslands.
Heimilt er að mæla hvert skip og reikna brúttórúmlestatölu þess samkvæmt alþjóðareglum um mælingu skipa, gefnum út af Þjóðabandalaginu 30. júní 1939, eins og mælt er fyrir í samningi, undirrituðum í Ósló 10. júní 1947, með síðari breytingum, eftir nánari reglum sem samgönguráðherra ákveður með reglugerð.
3. gr.
Skip sem mælt er samkvæmt reglum sem ráðherra hefur sett skv. 2. mgr. 2. gr. skal fá íslenskt mælibréf.
Form mælibréfa skal vera á þann veg sem framangreind alþjóðasamþykkt og reglur mæla fyrir um.
4. gr.
5. gr.
6. gr.
7. gr.
8. gr.
9. gr.
Gjöldum skv. 1. mgr. fylgir lögveð í skipi.
10. gr.
11. gr.
Athugasemdir við lagafrumvarp þetta.
Frumvarp þetta er samið í samgönguráðuneytinu í samráði við Siglingastofnun Íslands.
Að undanförnu hafa átt sér stað ýmsar lagabreytingar er varða gjaldtöku opinberra stofnana fyrir veitta þjónustu og hefur ráðuneytið og Siglingastofnun Íslands skoðað með skipulegum hætti hvernig gjaldtökuákvæðum er hagað í lögum sem fjalla um siglingar og gjaldtöku Siglingastofnunar Íslands. Í því starfi hefur verið miðað við að gjaldtaka Siglingastofnunar Íslands standi undir beinum kostnaði við veitta þjónustu.
Komið hefur í ljós nokkurt ósamræmi í gjaldskrárákvæðum þeirra laga sem um þetta fjalla. Þannig er t.d. fjallað um gjald fyrir mælingar bæði í lögum um skráningu skipa og í lögum um skipamælingar. Þá er tekið fram að gjald fyrir mælingu skipa í lögum um skipamælingar skuli miðast við brúttórúmlestir. Sú mælieining hefur verið minna notuð og í stað hennar eru skip nú mæld í brúttótonnum í auknum mæli. Markvisst er unnið að því að leggja niður mælingu sem miðast við brúttórúmlestir og miða við brúttótonn þess í stað.
Athugasemdir við einstakar greinar frumvarpsins.
Um 1. gr.
Um 2. gr.
Um mælingu skipa sem eru 24 metrar að lengd eða lengri er gert ráð fyrir að brúttótonnatala þeirra verði reiknuð samkvæmt alþjóðasamþykkt um mælingu skipa sem undirrituð var í Lundúnum 23. júní 1969.
Um mælingu skipa sem eru styttri en 24 metrar er gert ráð fyrir að samgönguráðherra setji reglur að fengnum tillögum Siglingastofnunar Íslands.
Í 3. mgr. kemur fram að heimilt sé að mæla skip eftir brúttórúmlestatölu samkvæmt alþjóðasamþykkt um skipamælingar frá 1947 og er lagt til að samgönguráðherra setji um það ákvæði í reglugerð ef ákveðið verður að nýta þessa heimild laganna. Á undanförnum árum hefur verið unnið markvisst að því að breyta ákvæðum í lögum sem miða við stærð skipa, t.d. vegna gjaldtöku, lögskráningar, atvinnuréttinda áhafna eða veiðiréttindi, þannig að tekið sé mið af brúttótonnum í stað brúttórúmlesta. Í nokkrum lögum er þó enn miðað við brúttórúmlestir, t.d. er viðmiðun atvinnuréttinda skipstjórnar- og vélstjórnarmanna enn í brúttórúmlestum, sbr. ákvæði laga um atvinnuréttindi skipstjórnar- og vélstjórnarmanna á íslenskum skipum, nr. 112/1984, með síðari breytingum, og nr. 113/1984, með síðari breytingum. Í ljósi þess að enn eru ákvæði í lögum sem miða við brúttórúmlestir skipa, t.d. um atvinnuréttindi áhafna skipa og veiðiheimildir er lagt til að heimild verði í lögum enn um sinn að til mæla skip í brúttórúmlestum. Samgönguráðherra getur ákveðið að þessi heimild laganna verði ekki nýtt.
Um 3. gr.
Skip mæld samkvæmt reglum sem ráðherra setur fá íslenskt mælibréf sem Siglingastofnun Íslands gefur út.
Ákvæði þessarar greinar eru sambærileg við ákvæði 13. gr. gildandi laga.
Um 4. gr.
Um 5. gr.
Um 6. gr.
Um 7. gr.
Um 8. gr.
Um 9. gr.
Um 10. gr.
Um 11. gr.
Fylgiskjal.
Fjármálaráðuneyti,
fjárlagaskrifstofa:
Umsögn um frumvarp til laga um skipamælingar.