[25:19]

Mörður Árnason (um fundarstjórn):

Forseti. Vegna áberandi fjarveru ýmissa hv. þingmanna í kvöld, raunar sumra í allan dag, hefur mér orðin hugleikin ein grein þingskapa. Í umræðum áðan bar ég upp við forseta spurningu um hvað væri eftir af þýðingu þessarar greinar. Þetta er 53. gr. í þingsköpum. Því má reyndar bæta við að fyrr í þeirri hríð sem staðið hefur um þetta mál spurði ég um 53. gr. Mig minnir að einhver hv. þm., sem ég man ekki lengur hver var en sat a.m.k. hægra megin í salnum, stæði upp og segði af því tilefni að Mörður Árnason væri fyndinn. Ég þakka kærlega fyrir það, hver sem þetta nú var. En þetta er ekki bara spurning um að vera sniðugur heldur líka spurning um túlkun forseta á þeim þingsköpum sem gilda. Þingsköpin eru frá 1993, eins og ég hygg að forseti viti. 1. mgr. 53. gr. er svohljóðandi, með leyfi forseta:

,,Skylt er þingmönnum að sækja alla þingfundi nema nauðsyn banni. Forföll skal tilkynna forseta svo fljótt sem unnt er og metur hann nauðsynina. Ákvæði þessarar málsgreinar gilda þó ekki um fyrirspurnafundi.``

Ég spyr einkum um þetta að hér vantar í salinn formann allshn. Þótt ekki eigi að túlka greinina bókstaflega, eftir þennan þingvetur væri fráleitt að túlka það svo að þingmenn væru að skrópa á hverjum degi og brjóta landslög, þá verður a.m.k. að túlka hana með allegórískum hætti, þ.e. að hún sé sett til að þingið haldið umræðusniði. Það verður einungis gert með því móti að í salnum séu alltaf fulltrúar þeirra sjónarmiða sem á takast. Einkum hlýtur að vera brýnt að þeir sem bera fram mál sín hér, ráðherrar þegar um stjfrv. er að ræða í 1. umr. og formenn nefnda sem taka við málinu í 2. umr. og 3. umr., séu viðstaddir. Ég vil spyrja forseta hvort hann sé sammála þessari túlkun minni eða hvort hann telji að 1. mgr. 53. gr. sé með einhverjum hætti úr gildi fallin. Ég vil að auki spyrja, sem nýliði á þinginu, fyrir utan að ég óska enn skýringa á fjarveru formanns allshn., af hverju forseti hefur ekki borið fram frv. um það að breyta þessari grein.