Aðrar útgáfur af skjalinu: PDF - Word Perfect. Ferill 137. máls.

---

Þskj. 216  —  137. mál.

Frumvarp til laga

um breytingu á lögum nr. 87/1992, um gjaldeyrismál,
með síðari breytingum.

(Lagt fyrir Alþingi á 137. löggjafarþingi 2009.)

1. gr.

    Við 2. mgr. 15. gr. a laganna bætist nýr töluliður, sem verður 3. tölul., svohljóðandi:
     3.      8. gr. um milligöngu um gjaldeyrisviðskipti og verslun með erlendan gjaldeyri.

2. gr.

    Á eftir 15. gr. d laganna kemur ný grein, 15. gr. e., svohljóðandi:
    Í tengslum við rannsókn mála er Fjármálaeftirlitinu heimilt að krefja einstaklinga og lögaðila um allar upplýsingar og gögn sem það telur nauðsynleg. Fjármálaeftirlitið getur kallað til skýrslugjafar einstaklinga sem það telur búa yfir upplýsingum er varða rannsókn málsins. Lagaákvæði um þagnarskyldu takmarka ekki skyldu til þess að veita upplýsingar og aðgang að gögnum samkvæmt þessari grein.
    Telji Fjármálaeftirlitið að starfsemi samkvæmt lögum þessum og reglum settum á grundvelli þeirra sé stunduð án tilskilinna leyfa getur það krafist gagna og upplýsinga sem nauðsynlegar eru til að ganga úr skugga um hvort svo sé. Getur það krafist þess að slíkri starfsemi sé hætt þegar í stað. Jafnframt er því heimilt að birta opinberlega nöfn aðila sem taldir eru bjóða þjónustu án tilskilinna leyfa.
    Fjármálaeftirlitið getur krafist kyrrsetningar eigna einstaklings eða lögaðila þegar fyrir liggur rökstuddur grunur um að háttsemi hans fari í bága við ákvæði laga þessara. Um skilyrði og meðferð slíkrar kröfu fer eftir 88. gr. laga um meðferð sakamála, eftir því sem við getur átt.
    Um rannsókn Fjármálaeftirlitsins á brotum gilda að öðru leyti ákvæði laga um opinbert eftirlit með fjármálastarfsemi. Rannsóknarheimildir skulu vera þær sömu og Fjármálaeftirlitið hefur með eftirlitsskyldum aðilum, þar á meðal úrræði og heimildir sem fram koma í 9.–11. gr. laganna.

3. gr.

    Við 16. gr. laganna bætist nýr töluliður, sem verður 3. tölul., svohljóðandi:
     3.      8. gr. um milligöngu um gjaldeyrisviðskipti og verslun með erlendan gjaldeyri.

4. gr.

    Lög þessi öðlast þegar gildi.

Athugasemdir við lagafrumvarp þetta.

    Með breytingu á lögum um gjaldeyrismál í nóvember 2008 voru gerðar breytingar á viðurlagaákvæðum laganna. Samkvæmt lögunum fylgist Seðlabanki Íslands með því að starfsemi aðila sé í samræmi við lögin en með breytingunni var Fjármálaeftirlitinu fengið hlutverk við rannsókn þeirra mála sem Seðlabankinn tilkynnir til eftirlitsins. Með breytingunni voru viðurlagaákvæði laganna færð til samræmis við viðurlagaákvæði laga á fjármálamarkaði og ný viðmið um beitingu viðurlaga við efnahagsbrotum. Fjármálaeftirlitið hefur þannig nú heimild til að leggja á stjórnvaldssektir vegna brota á lögunum en ef brot eru meiri háttar vísar Fjármálaeftirlitið þeim til lögreglu. Við breytingu laganna fórst fyrir að kveða á um að brot gegn 8. gr. laganna væru refsiverð. Í frumvarpinu er lagt til að úr því verði bætt. Þá er í frumvarpinu lagt til að rannsóknarheimildir Fjármálaeftirlitsins verði styrktar.

Athugasemdir við einstakar greinar frumvarpsins.

Um 1. gr.

    Í greininni er lagt til að við 2. mgr. 15. gr. a verði bætt ákvæði sem heimilar Fjármálaeftirlitinu að leggja stjórnvaldssektir á aðila sem brjóta gegn 8. gr. laganna um milligöngu um gjaldeyrisviðskipti og verslun með erlendan gjaldeyri, en við breytingu á viðurlagaákvæðum gjaldeyrislaganna í nóvember sl. fórst fyrir að kveða á um að brot gegn 8. gr. laganna væru refsiverð. Í ákvæðinu kemur fram að öðrum aðilum en þeim sem hafi heimild í lögum eða samkvæmt ákvæðum í alþjóðlegum samningum sem Ísland er aðili að eða með leyfi frá Seðlabankanum sé óheimilt að hafa milligöngu um gjaldeyrisviðskipti eða versla með erlendan gjaldeyri. Mikilvægt er að heimilt sé að beita viðurlögum fyrir slík brot þar sem þeir aðilar sem brjóta gegn ákvæðinu gera öðrum mögulegt að brjóta gegn lögum og reglum um gjaldeyrismál og hvetja jafnvel til slíkra brota. Er því í frumvarpinu lagt til að Fjármálaeftirlitinu verði veitt heimild til að leggja á stjórnvaldssektir vegna brota á þessu ákvæði laganna.

Um 2. gr.

    Í 2. gr. frumvarpsins er lagt til að styrktar verði rannsóknarheimildir Fjármálaeftirlitsins. Í 1. og 2. mgr. eru dregnar fram tilteknar heimildir Fjármálaeftirlitsins við rannsókn brota, svo sem um heimild til að krefja einstaklinga og lögaðila um upplýsingar og gögn, að Fjármálaeftirlitið geti kallað aðila til skýrslugjafar og krafist að starfsemi sem stunduð er án tilskilinna leyfa verði hætt. Í 3. mgr. er lagt til að Fjármálaeftirlitinu verði gert kleift að krefjast kyrrsetningar eigna þegar fyrir liggur rökstuddur grunur um að háttsemi fari í bága við lögin. Um skilyrði og meðferð slíkar kröfu fer eftir 88. gr. laga um meðferð sakamála, eftir því sem við getur átt. Er ákvæðið í samræmi við ákvæði 8. mgr. 133. gr. laga um verðbréfaviðskipti, en brot gegn þeim lögum eru um margt eðlislík brotum gegn lögum og reglum um gjaldeyrismál. Í 4. mgr. er tekinn af allur vafi um að úrræði laga um opinbert eftirlit með fjármálastarfsemi gildi einnig við rannsókn brota á lögum og reglum um gjaldeyrismál og að rannsóknarheimildir Fjármálaeftirlitsins við rannsókn brota skuli vera þær sömu og eftirlitið hefur gagnvart eftirlitsskyldum aðilum.

Um 3. gr.

    Í ákvæðinu er lagt til að heimilt verði að beita sektum eða fangelsi sé um brot gegn 8. gr. laganna að ræða. Að öðru leyti er vísað til umfjöllunar í almennum athugasemdum og umfjöllun um 2. gr.

Um 4. gr.

    Greinin þarfnast ekki skýringar.



Fylgiskjal.


Fjármálaráðuneyti,
fjárlagaskrifstofa:

Umsögn um frumvarp til laga um breytingu á lögum nr. 87/1992,
um gjaldeyrismál, með síðari breytingum.

    Í frumvarpinu er lagt til að Fjármálaeftirlitinu verði veitt heimild til að leggja á stjórnvaldssektir vegna brota á ákvæðum laganna er snúa að óheimilli milligöngu með gjaldeyrisviðskipti og erlendan gjaldeyri. Í því ljósi verði jafnframt heimilt að beita alvarlegri viðurlögum, þ.e. sektum eða fangelsi, sé um meiri háttar brot að ræða. Þá er lagt til að rannsóknarheimildir Fjármálaeftirlitsins verði styrktar og allur vafi tekinn af um það að þau úrræði sem fram koma í lögum um opinbert eftirlit með fjármálastarfsemi gildi einnig við rannsókn brota á lögum og reglum um gjaldeyrismál.
    Verði frumvarpið óbreytt að lögum verður ekki séð að það muni hafa í för með sér aukin útgjöld fyrir ríkissjóð.