stefnumörkun í málefnum kvenfanga.

Hæstv. forseti. Ég kveð mér hljóðs sem einn af flutningsmönnum þingsályktunartillögu sem sett er fram undir forustu og að frumkvæði hv. þm. Ölmu Lísu Jóhannsdóttur og snýr að stefnumörkun í málefnum kvenfanga og stofnunar deildaskipts fangelsis fyrir konur.

Rökstuðningur hefur þegar komið fram í máli 1. flutningsmanns þingsályktunartillögunnar og ég ætla ekki að gera annað en að taka undir þau sjónarmið sem þar voru sett fram, ítreka að hér er vísað í skýrslur sem unnar hafa verið, m.a. skýrslu sem nýverið kom fram frá nefnd sem starfaði undir forustu Margrétar Frímannsdóttur, núverandi fangelsismálastjóra á Litla-Hrauni, en í þeirri skýrslu var komið inn á aðstöðu kvenfanga og framtíðarsýn varðandi kvenfanga. Í skýrslunni kemur fram að flestir þeir sem skýrsluhöfundar leituðu til eru á því máli að stefnt skuli að því að hafa sérstök fangelsi fyrir konur. Í greinargerðinni með þingsályktunartillögunni er því fagnað að stigin hafi verið skref í þá átt að bjóða upp á fleiri vistunarúrræði fyrir konur en var til skamms tíma.

Hæstv. forseti. Hér er hreyft mjög brýnu hagsmuna- og réttlætismáli. Í niðurlagi greinargerðar með þingsályktunartillögunni segir réttilega að lítið hafi hreyfst í þessum málum á undanförnum árum þrátt fyrir umræður og er hér gerð tilraun af hálfu flutningsmanna þessa þingmáls til að koma þessu brýna réttlætismáli á hreyfingu.