Íslandsstofa.
Frú forseti. Ég mæli hér fyrir nefndaráliti með breytingartillögu frá utanríkismálanefnd við frumvarp til laga um breytingu á lögum um Íslandsstofu, nr. 38/2010.
Með þessu frumvarpi sem hæstv. utanríkisráðherra flutti er lagt til að núverandi fjármögnun Íslandsstofu með markaðsgjaldi verði ótímabundin og þar með settur fastur fjárhagslegur rammi utan um starfsemina til lengri tíma. Í athugasemdum við frumvarpið kemur fram að núverandi fyrirkomulag, þar sem markaðsgjald hefur verið einn helsti tekjustofninn, rennur sitt skeið á enda í lok ársins og á það stoð í ákvæði til bráðabirgða II í lögum um Íslandsstofu, nr. 38/2010. Markaðsgjaldið var síðast framlengt vegna forvera Íslandsstofu, Útflutningsráðs, til fimm ára vorið 2007. Það tímabil fluttist óbreytt yfir til Íslandsstofu við yfirtöku réttinda og skyldna Útflutningsráðs með lögum nr. 38/2010.
Við umfjöllun nefndarinnar kom fram einróma stuðningur hagsmunaaðila við fyrirhugaða breytingu, þeir töldu brýnt að festa í sessi núverandi fyrirkomulag á fjármögnun Íslandsstofu með markaðsgjaldi og tryggja þannig festu í fjármögnun Íslandsstofu til framtíðar og eyða óvissu í rekstri hennar.
Við umfjöllun nefndarmanna komu enn fremur fram þau sjónarmið að markaðir tekjustofnar, eins og sá sem Íslandsstofa og forveri hennar hafa notið, séu um margt óæskilegir og vísað til þess að umræða hefur átt sér stað, m.a. á vettvangi fjárlaganefndar og einnig í fjármálaráðuneytinu, um að draga verulega úr þeirri víðtæku mörkun ríkistekna sem lengi hefur tíðkast. Bent hefur verið á að fjárlaganefnd hefur í samvinnu við fjármála- og efnahagsráðuneytið unnið að samningu frumvarps til laga um breytingar á ýmsum lagaákvæðum um markaðar tekjur ríkissjóðs þar sem gert er ráð fyrir því að afnema að verulegu leyti svokallaða markaða tekjustofna. Þá er gert ráð fyrir því að þeir fjárlagaliðir sem hingað til hafa fengið markaða tekjustofna fái beint framlag úr ríkissjóði jafnhátt áætluðum tekjum. Það er þó rétt að taka fram að um þessar hugmyndir, sem enn þá eru bara hugmyndir, eru skiptar skoðanir, það eru skiptar skoðanir um það hvort sú leið sé góð eða ekki. Það er hins vegar alveg ljóst að ef slík stefnumörkun verður að lögum mundi það væntanlega einnig taka til þess markaða tekjustofns sem Íslandsstofa nýtur og hér er til umfjöllunar.
Nefndin telur að sú breyting sem lögð er til um að gera núverandi fjármögnun Íslandsstofu með markaðsgjaldi ótímabundna gangi að nokkru leyti gegn þeim sjónarmiðum sem ég hef hér reifað um hugsanlega breytingu á mörkuðum tekjustofnum. Innan nefndarinnar hafa þó komið fram þau viðhorf að markaðir tekjustofnar eigi rétt á sér, sumir nefndarmenn eru þeirrar skoðunar, aðrir ekki. Nefndin bendir í þessu sambandi á ákveðna sérstöðu Íslandsstofu vegna þess að hún er samstarfsvettvangur fyrirtækja, hagsmunaaðila, stofnana og stjórnvalda þar sem allir leggja eitthvað af mörkum þó að óumdeilanlega komi langmest af hálfu opinberra aðila til þeirrar starfsemi. Enn fremur hefur nefndin fullan skilning á þörfinni fyrir stöðugleika í rekstri Íslandsstofu og mikilvægi langtímastefnumörkunar og áætlunargerðar.
Að teknu tilliti til þeirra sjónarmiða sem hér hafa komið fram og vegast á er það niðurstaða nefndarinnar að leggja til að fjármögnun Íslandsstofu með markaðsgjaldi verði framlengd til fimm ára. Þannig er annars vegar komið til móts við þau sjónarmið að markaðir tekjustofnar eigi að minnsta kosti ekki að vera ótímabundir þannig að þeir sem njóta markaðra tekjustofna þurfi reglulega að gera grein fyrir því með hvaða hætti þeir eru nýttir, en einnig er komið til móts við þau mikilvægu sjónarmið að skapa stöðugleika í rekstri þeirrar starfsemi sem hér um ræðir.
Nefndin leggur því til að frumvarpið verði samþykkt með eftirfarandi breytingu sem felst í því að 1. gr. orðist svo, með leyfi forseta:
„Eftirfarandi breytingar verða á ákvæði til bráðabirgða II í lögunum:
a. Í stað ártalsins „2013“ tvisvar sinnum kemur: 2018.
b. Í stað ártalsins „2012“ kemur: 2017.“
Hv. þingmenn Gunnar Bragi Sveinsson og Sigmundur Davíð Gunnlaugsson skrifa undir þetta álit með fyrirvara sem lýtur að því að ekki er um varanlega lausn á fjármögnun Íslandsstofu að ræða.
Hv. þm. Bjarni Benediktsson var fjarverandi við afgreiðslu málsins.
Undir nefndarálitið rita Árni Þór Sigurðsson, formaður og framsögumaður, Árni Páll Árnason, Gunnar Bragi Sveinsson, með fyrirvara, Helgi Hjörvar, Jón Bjarnason, Mörður Árnason, Ragnheiður E. Árnadóttir og Sigmundur Davíð Gunnlaugsson, með fyrirvara.
