144. löggjafarþing — 70. fundur,  25. feb. 2015.

störf þingsins.

[15:17]
Horfa

Þorsteinn Sæmundsson (F):

Hæstv. forseti. Í opinberri umræðu, hvort sem er í fjölmiðlum og stundum á Alþingi, fer meira fyrir, að mér finnst alla vega, neikvæðum fréttum en góðum. Þess vegna langar mig til þess að fara hér með nokkrar góðar fréttir.

Svo vildi til að í kjördæmaviku nýliðinni heimsótti ég nokkur mjög framsækin fyrirtæki í Suðvesturkjördæmi og á höfuðborgarsvæðinu. Þessi fyrirtæki eiga það öll sameiginlegt að byggjast á íslensku hugviti, þ.e. framleiðsla þeirra byggist á íslenskum hugmyndum sem hafa orðið að verðmætri söluvöru. Þau byggja hvort tveggja á þjónustu við hefðbundna atvinnuvegi, t.d. að selja íhluti og vinnslulínur fyrir sjávarútveg, og á öðru. Öll þessi fyrirtæki áttu það sammerkt að vera stofnuð um 2003, 2004, koma fram með framleiðsluvöru 2009 eða síðar og hafa vaxið sem betur fer alveg gríðarlega og eru enn í vexti. Í eitt fyrirtæki kom ég þar sem starfsmenn voru 14 árið 2010 en eru 50 núna og er enn að fjölga, fyrirtæki sem selur íhluti í dísilvélar til þess að auka hagkvæmni þeirra, sparnað, orkunýtingu og minnka mengun.

Það vakti sérstaka athygli mína þegar ég kom í fyrirtæki sem var bara hugmynd 2001, kom fram með framleiðsluvöru 2009, sem núna er seld í öllum heimsálfum nema á Suðurheimskautinu. Þar eru 40 manns við störf, 100 manns erlendis að selja. Það sem vakti mesta athygli mína var að eigandi fyrirtækisins og frumkvöðullinn, sagði: Vöxtur þessa fyrirtækis hefði aldrei orðið jafn mikill og raun ber vitni (Forseti hringir.) nema vegna þess að fyrirtækið er íslenskt, út af því (Forseti hringir.) að Ísland er betra vörumerki en við gerum okkur (Forseti hringir.) almennt í hugarlund. Ég held að sé hollt fyrir okkur að (Forseti hringir.) hugleiða þetta og (Forseti hringir.) hætta að tala niður það sem er íslenskt.