verslun með áfengi og tóbak o.fl.
Herra forseti. Hægt er að taka umræðu um þetta mál frá ýmsum sjónarhornum, og það er gott og blessað. Við þingmenn höfum auðvitað ólíkar skoðanir á málinu og nálgumst það frá ýmsum hliðum. Flutningsmenn frumvarpsins hafa nálgast það mikið frá þeirri hlið að þar sé um frelsisást og frelsi neytandans að ræða til að nálgast vöru á hvaða tíma sólarhrings sem er og líta á áfengi sem hverja aðra neysluvöru eins og kemur fram í frumvarpinu, tóbak og skotfæri, það er reyndar kannski ekki alveg nógu heppileg samlíking. Mér finnst hafa vantað rökstuðning fyrir því að þetta hafi ekki áhrif á áfengisneyslu og hafi ekki áhrif á vímuvarnabaráttuna eða að koma í veg fyrir að ungt fólk leiðist fyrr til neyslu áfengis. Og að þeirri miklu baráttu sem hefur verið og hefur skilað árangri í vímuefnaforvörnum undanfarin ár verði ekki hrint til baka með auknu aðgengi að áfengi, sem mundi verða í kjölfar þess ef áfengi fengist í öllum þeim verslunum sem eru með verslunarrekstur.
Í umræðunni áðan kom fram að deilt væri um það hvort félagi í BSRB eða einhver í öðru félagi rétti vöruna yfir borðið. Mér finnst alveg með ólíkindum að menn nálgist þessa umræðu um svo alvarlegt málefni á þeim nótum, enda snýst þetta ekki um það, að einkaréttur ríkisins til að selja áfengi hefur sýnt sig vera hömlun á því að hver og einn geti nálgast áfengi sem ekki hefur aldur til. ÁTVR hefur sýnt mikla ábyrgð, finnst mér, í því hlutverki að vera með einkarétt á sölu áfengis og staðið undir því hlutverki mætavel og hefur verið í samstarfi við lögreglu og aðra forvarnaaðila í þeim málum.
Mér finnst ekki hafa komið neitt fram hjá flutningsmönnum í þeim efnum að það sama verði ef þessi vara fari inn í almennar verslanir. Það hefur að minnsta kosti verið ansi holur hljómur í allri umræðu um hvaða áhrif þetta hefur á lýðheilsumál almennt í landinu, eins og það sé bara annar kapítuli út af fyrir sig og nægjanlegt sé að hækka prósentuhlutfallið sem fer í forvarnasjóð. Það eitt og sér leysir auðvitað engin mál.
Maður spyr sig út af hverju í ósköpunum verið er að fara þennan leiðangur, nema þá í nafni þess að verslunin geti haft hag af því og grætt. Mér hefur fundist það vera svona það þyngsta í umræðunni, í rökum þeirra sem hafa talað fyrir málinu að viðskiptafrelsi sé, frelsi einstaklingsins og frelsi neytanda. En ég tel þetta allt saman vera á kostnað forvarna og vímuvarna í landinu og þess mikla starfs sem ótal félagasamtök hafa unnið á undanförnum árum sem hafa sent til okkar þingmanna í raun og veru neyðarkall að spyrna við fæti og láta frumvarpið ekki ganga hér í gegn og verða að veruleika.
Mér fannst umræðan í Morgunútvarpinu vera ansi sláandi og góð þar sem Kári Stefánsson læknir sagði að allt sem við (Forseti hringir.) gætum gert til að koma í veg fyrir neyslu áfengis ungmenna fram að 20 ára aldri skipti sköpum fyrir framtíðina.