148. löggjafarþing — 41. fundur,  20. mars 2018.

störf þingsins.

[13:34]
Horfa

Birgir Þórarinsson (M):

Herra forseti. Aðalfundur Arion banka var haldinn í síðustu viku. Tvennt athyglisvert gerðist á þeim fundi. Í fyrsta lagi var tekin ákvörðun um að greiða ekki út arð. Í öðru lagi kom fram að bankinn væri hættur við að selja Valitor úr samstæðunni; ég endurtek, hættur við. Hvað þýðir það? Jú, þar með staðfesti hann það sem Miðflokkurinn sagði allan tímann, að bankinn ætlaði að selja Valitor um leið og hann væri búinn að ná bréfum ríkisins á undirverði.

Þetta eru mikil tíðindi. Fyrir þessu er bara ein ástæða. Ótti stjórnenda bankans við þá umræðu sem hefur farið fram hér í þingsal, barátta Miðflokksins í málefnum Arion banka og ótti við flótta viðskiptamanna úr bankanum. Miðflokkurinn dró upp skýra mynd af áformum vogunarsjóða um að véla með eignir bankans til að hámarka eigin gróða og sjá til þess að ríkissjóður fengi sem minnst. Miðflokkurinn benti einnig á leiðir sem hægt væri að fara til að koma í veg fyrir að bréf ríkisins í bankanum yrðu seld á undirverði. Á það var ekki hlustað.

Miðflokkurinn stóð fyrir sérstakri umræðu um Arion banka. Þar gerði hæstv. forsætisráðherra ekkert annað en að hrósa formanni Miðflokksins fyrir frammistöðu hans í stöðugleikasamningunum en hún vildi hins vegar ekki þiggja góð ráð frá honum vegna Arion banka. Flokksþing Framsóknarflokksins lofaði að sama skapi fyrrverandi formann flokksins, Sigmund Davíð Gunnlaugsson, fyrir að leysa málefni föllnu bankanna sem skiluðu hundruðum milljarða í ríkissjóð, flokkurinn gat hins vegar ekki nefnt hann á nafn og kallaði hann trúnaðarmann.

Herra forseti. Vogunarsjóðirnir munu bíða færis, þeir munu bíða þess að storminn lægi, þeir munu greiða út arð og þeir munu selja Valitor. Þökk sé ríkisstjórninni sem var eins og höfuðlaus her í þessari baráttu og gaf frá sér eina vopnið sem hún átti, hlutabréf ríkisins.