sala á hlut ríkisins í Íslandsbanka, munnleg skýrsla fjármála- og efnahagsráðherra. - Ein umræða.

Herra forseti. Við hv. þm. Sigríður Á. Andersen erum ekki oft sammála. Reyndar gerist það mjög sjaldan og ég held að hér sé ákveðnum toppi náð, þ.e. að við séum á svo öndverðum meiði að við sameinumst í því, eins og fram kom í máli hv. þingkonu, að almenningur sjálfur eigi að eiga hlut í bankanum. En hér koma fram framúrstefnulegar hugmyndir hjá hv. þingkonu Sigríði Á. Andersen um að almenningur eigi að eiga hlut í bankanum milliliðalaust. Það eru nokkuð sérstakrar hugmyndir. Hún talar fyrir því að við seljum hlut í bankanum í raun og veru til þess að við, almenningur, eignumst hlutinn.

Mig langar til að fá nánari útskýringu á þessari hugmynd þingkonunnar. Hvað á hún til að mynda við með milliliðalaust? Er þá engin stjórn almennings yfir þessum hlut hans í bankanum? Hvers konar milliliðaleysi er hv. þingkona að tala um nákvæmlega?