Karl Steinar Guðnason:
Virðulegi forseti. Tillaga sú sem hér liggur fyrir hefur komið fyrir áður og er vissulega athyglisverð. Hér er lagt til að haldin verði alþjóðleg ráðstefna um afvopnun á höfunum. Ég tel að slík ráðstefna gæti orðið að gagni svo framarlega sem við fengjum þá aðila sem eiga þessi kjarnorkuvopn til að mæta á slíka ráðstefnu. Það er við þá sem við þurfum að tala. En takist það ekki þá verður lítið gagn að svona ráðstefnu. Ég tel ástæðu til að tillagan verði rædd ítarlega í nefnd og kannað hvernig hægt er að koma þessum málum fyrir.
Ég tel að það sé mikil nauðsyn að við Íslendingar höldum þeim málflutningi til streitu að afvopnun eigi sér stað, þar sem næst okkur eru höfin, en þetta vandamál er vissulega víðar. Kjarnorkan er ógnun við lífsafkomu ekki aðeins Íslendinga heldur allrar heimsbyggðarinnar og það þarf að stefna að því að afvopnun geti orðið sem mest. En ég legg á það áherslu að slík afvopnun verður að vera gagnkvæm. Það er óráð að ætla sér að Atlantshafsbandalagið standi að einhliða afvopnun. Þeir aðilar sem helst deila í þessum efnum, þeir aðilar sem eiga þessi vopn undir höndum, þeir verða að koma sér saman um það. Sagan segir okkur það að einhliða afvopnun er barnaskapur sem ástæðulaust er að leggja lið.
Ég tel að hæstv. utanrrh. hafi fylgt þessu máli mjög vel eftir með tillögugerð í Atlantshafsráðinu, með viðræðum við hina ýmsu aðila innan Atlantshafsbandalagsins og utanríkisþjónustan hefur verið mjög árvökul í þessum efnum.
Þingmannasamband Atlantshafsbandalagsins hefur komið nokkuð til umræðu hér og ég fullyrði að það er mjög dýrmætur vettvangur til þess að koma þessum málum á framfæri enda hefur það verið gert. Í öllum nefndum þingmannaráðsins höfum við Íslendingar tekið þessi mál upp, kynnt þau, krafist þess að þau yrðu tekin til umræðu og þar hafa þau verið rædd. Þingmenn á þessum fundum hafa öðlast sífellt meiri skilning á þessi efni og trúi ég því að á næstunni verði þetta eitt af þeim málum sem muni brenna mjög á mönnum í Þingmannasambandi Atlantshafsbandalagsins.
Þingmannasambandið er að mínu mati mjög mikilvægur vettvangur, ekki aðeins í þessu máli heldur mörgum öðrum málum, til skoðanaskipta, hvar við Íslendingar getum komið okkar málefnum á framfæri og ég tel reyndar að í áranna rás hafi þau sambönd sem þar hafa myndast verið okkur Íslendingum til mikils gagns.
Þingmannasambandið er samband sem öll Atlantshafsbandalagslöndin eiga sína fulltrúa í og það er svo ánægjulegt að franskir og ítalskir kommúnistar taka fullan þátt í störfum þinganna, eru mjög trúir varnarhagsmunum sinna þjóða og eru mjög andvígir því að einangra sig frá þeirri umræðu sem á sér stað um hagsmuni sinna þjóða í varnarmálum. Þeir eru síst verri viðmælendur en aðrir. Þeir hafa skilning á því að Atlantshafsbandalagið er friðarbandalag,
Atlantshafsbandalagið er bandalag sem hefur tryggt friðinn frá síðustu heimsstyrjöld í Evrópu og mun væntanlega gera það áfram.