Landbúnaðarráðherra (Steingrímur J. Sigfússon):
Virðulegi forseti. Ég get tekið undir með hv. fyrirspyrjanda um að afar miklu varðar að vel takist til á lokaspretti þessara aðgerða. Þær hafa staðið lengi, kostað mikið fé og auðvitað hafa bændur sem fyrir þessu hafa orðið þurft að þrauka óskemmtileg tímabil. Þessi mál eru eðli sínu samkvæmt oft viðkvæm og erfið og það er því mjög skiljanlegt að upp kunni að koma ýmiss konar vandkvæði í samningagerðinni. Ég leyfi mér að fullyrða að bótagreiðslur hafa tekið breytingum í átt til hagsbóta fyrir bændur á undanförnum árum og að miklum mun, ef tekið er mið af þeim óverulegu bótum sem menn fengu greiddar í upphafi þessara aðgerða, á fyrstu árunum sem skorið var niður vegna riðuveiki, eins og ég sagði áðan. Og á síðustu árum hafa komið inn ákvæði um vexti o.fl. sem hafa tvímælalaust verið til hagsbóta fyrir bændur. Það má hins vegar lengi deila um það hversu vel er hægt að gera.
Eitt af því sem hefur komið inn í samninga eru sérstök ákvæði vegna óvenjumikillar afurðasemi hjá þeim bændum sem geta sýnt fram á slíkt. Þá hefur verið við það miðað að ef afurðasemi fjár þeirra sé meira en 15% yfir meðaltali fái þeir greitt sérstakt álag á bæturnar vegna slíks. Ég tek svo einnig undir það að þeirrar nefndar sem nú hefur hafið störf bíður það verkefni að yfirfara öll lagaákvæði á þessu sviði og samræma þau og horfa til núverandi aðstæðna í þessum efnum. Og að sjálfsögðu verður lærdómurinn af þessum aðgerðum gegn riðuveikinni hafður sérstaklega í huga þegar sú endurskoðun verður framkvæmd.