Stefán Valgeirsson:
Virðulegi forseti. Ég lít svo á að ástandið í þessum málum sé þannig að ekki sé hægt annað en að taka á því vegna þess að skinnin eru líklega að mestum hluta orðin ónýt ef á að drepa dýrin nú. Og ég veit ekki betur en að þeir sem eru að vinna að skuldbreytingunni segi: Við getum ekkert gert vegna þess að við vitum ekki hvernig verður með fóðurstöðvarnar.
Ég vil minna á það að þegar var verið að samþykkja þessi lög fyrir áramótin voru landbúnaðarnefndir beggja deilda á einu máli um að taka á þessu máli. Vilji Alþingis til að koma þessu til hjálpar liggur því fyrir. En ef það er, eins og hv. þm. Margrét Frímannsdóttir sagði hér áðan, að verið sé að bíða eftir því að menn fari að skera, þá eru þeir byrjaðir á því. Þeir eru sumir farnir að skera dýrin vegna þess að ekkert gerist í þessum málum. Ég vil bara minna á að það voru tvær ástæður fyrir því að ég beindi fyrirspurn minni til forsrh. Í fyrsta lagi var hæstv. landbrh. ekki viðstaddur og búið var að tilkynna að stöðvunum yrði lokað um þessa helgi sem nú er liðin. Og í annan stað man ég ekki betur en hæstv. forsrh. hafi líka verið forsrh. þegar var verið að hvetja bændur til að fara út í þessa atvinnugrein. En þó ég segi þetta, þá er það siðferðisleg skylda okkar allra að taka á þessu máli.