Friðrik Sophusson:
Hæstv. forseti. Ég skal ekki hafa langt mál um þetta frv. sem hér er til umræðu. Um það hefur orðið samkomulag í Ed., eins og það liggur fyrir, að öðru leyti en því að gildistökuákvæðinu hefur verið breytt í samræmi við þá stefnu hæstv. ríkisstjórnar í tengslum við kjarasamninga að halda verði sem mest stöðugu, en þetta gjald mun að sjálfsögðu hafa áhrif á innflutningsverðlag þeirra vörutegunda sem koma til með að hækka í kjölfar þessara laga.
Mér er það ljóst að auðvitað þarf að vera gott eftirlit með innflutningi á plöntum. Ég þykist vita að það sé rétt að hingað til lands hafa verið fluttar, ekki eingöngu plöntur heldur ávextir og ýmis matvæli sem jafnvel eru afgangsmatvæli af mörkuðum erlendis og er það síst til fyrirmyndar. Ég óska samt eftir því að hv. nefnd sem fær málið til meðferðar, sem mun vera landbn., ég bið þá sem hér eru staddir og starfa í þeirri nefnd að kalla til fulltrúa verslunarinnar til að tryggja að þeir séu sáttir við þetta frv., einkum og sér í lagi vegna þess að ekki má samþykkja frv. sé um að ræða dulbúna vernd á plöntum sem framleiddar eru hér á landi. Þá eiga menn að vera hreinskilnari og hreinlega að lýsa því yfir að þeir vilji leggja verndartolla á innflutninginn. Það er ekki ætlunin. Eins og skýrt kom fram í máli hæstv. ráðherra er þetta gjald í fullu samræmi við alþjóðasamþykktir sem Íslendingar eru aðilar að. Ég óska eftir því að hv. nefnd kanni það mál rækilega og fái að sjá reglugerðardrög sem munu sjálfsagt vera til í ráðuneytinu og þurfa að byggjast á þessum lögum ef þetta frv. verður samþykkt.
Maður veltir fyrir sér hvernig þetta gjald verði innheimt því að það er hægt að leggja tiltekna krónutölu á hverja þyngdareiningu. Þyngdareining í innflutningi á plöntum er sjálfsagt ekki alltaf í samræmi við verðið sjálft, en þó er þarna gerður sá fyrirvari að ekki má fara fram úr 2% af tollverði vörunnar.
Mér finnst ástæða til þess að skoða mjög vel allar slíkar tillögur sem fram koma með tilliti til þess að ekki sé verið að reyna að mismuna og setja á vernd en ég skil það auðvitað fullkomlega að það er eðlilegt að eftirlitið sé kostað af innflutningnum. En á sama hátt langar mig til að spyrjast fyrir um það --- það getur nefndin auðvitað gert og þarf ekki að lengja umræðuna hér --- hvort innlend framleiðsla þurfi að greiða slík gjöld þegar um eftirlit er að ræða á innlendri framleiðslu. Við vitum að ýmsir sjúkdómar eru í landinu sem eðlilegt er að passað sé upp á að færist ekki á milli framleiðenda og á milli landshluta. Við höfum reyndar bitra reynslu varðandi sauðfé, við höfum hólfað landið niður til að koma í veg fyrir smit. En smit er auðvitað ekki síður í garðávöxtum og plöntum sem eru ræktaðar hér á landi. Ef um er að ræða eftirlit á slíku er auðvitað eðlilegt að framleiðendur, eða öllu fremur neytendur því að það eru þeir sem koma til með að greiða þetta gjald endanlega, standi straum af slíkum kostnaði á sama
hátt og eðlilegt er að innflytjendur eða neytendur greiði gjald til þess að fylgst sé með því að ekki berist til landsins sjúkdómar og skorkvikindi sem geta síðan haft áhrif á íslenska ræktun.
Í raun og veru væri full ástæða til að hefja umræður um eftirlitskerfið sem við höfum í landbúnaðinum og landbrn. Það hefur komið fyrir, að mínu áliti, að slys hafi gerst, eins og t.d. varðandi innflutning á rotmassa, en sú deila var nýlega til lykta leidd. Þarna vega auðvitað salt mismunandi sjónarmið og auðvitað verður að taka fullt tillit til þess að reyna að halda landinu sem hreinustu og koma í veg fyrir að við flytjum inn í landið hluti sem geta haft neikvæð áhrif á ræktunina. En á sama hátt mega menn ekki ganga svo langt að það verði til þess að drepa niður þá sem eru að reyna að setja á laggirnar íslenskan atvinnurekstur á nýjum sviðum sem vissulega gæti átt framtíð fyrir sér.
En um það fjallar þetta frv. ekki. Það fjallar einungis um kostnað vegna eftirlits með innflutningi plantna. Ég hef beðið nefndina um að kanna þetta mál, ekki síður frá sjónarhóli neytandans og innflytjandans en þeirra sem stunda ræktun á plöntum hér á landi.