Jón Kristjánsson :
Virðulegi forseti. Ég hef í rauninni ekki miklu við að bæta þá ræðu sem hv. 2. þm. Reykn. flutti og fjallar um skýrslu Íslandsdeildar um norrænt samstarf. Ég vildi þó aðeins undirstrika nokkur atriði og það hvernig þetta samstarf hefur komið mér fyrir sjónir sem fulltrúa í menningarmálanefndinni, fyrst varafulltrúa og nú síðast aðalfulltrúa þar.
Það er einkennandi á þeim tíma sem ég hef setið þar fundi og ráðstefnur að vægi utanríkismála í umræðunni hefur vaxið mjög mikið. Það er rétt sem fram kom í ræðu hv. 2. þm. Reykn. að þau mál hafa sett æ meiri svip á umræður í ráðinu og ég held að starfsemin sé á nokkrum tímamótum hvað þetta snertir.
Þetta er áreiðanlega tímanna tákn en hins vegar felur það í sér vissar hættur. Ég segi fyrir mig að ég tel að fulltrúar í Íslandsdeildinni, og ég held að það sé samkomulag um þá afstöðu þar, vara við því að vaxandi áhersla á utanríkismál verði til þess að hinum gömlu markmiðum ráðsins verði gleymt, að hlúa að samstarfi milli Norðurlanda sem byggðist á sameiginlegum viðhorfum í þjóðfélagsmálum og sameiginlegum menningarlegum grunni. Ég held að það megi ekki gleyma þessu þótt Norðurlandaráð leiti út á víðara svið og hafi samstarf og samvinnu víðar en áður var. Það hefur orðið mikil breyting í starfsemi ráðsins, sérstaklega síðasta ár, hvað þetta snertir. Íslendingar hafa haft vissa forustu í Norðurlandaráði á síðasta ári undir forustu hv. þm. Páls Péturssonar. Það hefur komið í hans hlut að leiða þessi vaxandi alþjóðlegu samskipti ráðsins. Ég tel líka að þessi vaxandi samskipti og áhersla á Evrópumálin megi ekki verða til þess að jaðarsvæðin, Vestur - Norðurlönd, verði út undan í þessu samstarfi. Ég er ekki að halda því fram að þau séu það en auðvitað verðum við að gjalda hér vissan varhug við.
Það er fullt samkomulag um það í Íslandsdeild Norðurlandaráðs að halda þeim skoðunum fram að landsdeildirnar haldi sínum áhrifum og sínum hlut. En það er vaxandi tilhneiging til þess að leggja meira vald í hendur flokkahópanna í ráðinu um framvindu mála. Við teljum þetta varasamt og við teljum þetta geta leitt til þess að hver einstök þjóð missi visst sjálfstæði í ráðinu og ekki á það síst við um hinar smærri þjóðir.
Hvað menningarmálanefndina varðar hefur þar eins og í öðrum nefndum ráðsins farið mikill tími í umræður um breytt viðhorf í Evrópu, ekki síst breytt viðhorf í Austur - Evrópu, og samstarfið við Eystrasaltslöndin og vaxandi samskipti á þeim vettvangi. Það er fjöldinn allur af tillögum fyrir menningarmálanefndinni sem varða þessi auknu samskipti og tíminn þar hefur farið mjög í að ræða þau.
Ekki síst hafa fulltrúar í menningarmálanefndinni áhyggjur af því að norræn framlög til menningarmála skuli ekki vera aukin og telja að það feli í sér vissa hættu á tíma sem ráðið er að taka að sér ný verkefni ef þessi gamli grunnur verður út undan. Eigi að síður eru, eins og kemur fram bæði í skýrslu Íslandsdeildarinnar og skýrslu ráðherranefndarinnar, mjög mörg og mikilvæg verkefni sem unnið er að á þessu sviði. Ég tel að þátttaka okkar á vettvangi Norðurlandaráðs sé okkur afar mikilvæg nú sem áður og það eigi að efla hana og styrkja. Skoðanir mínar hafa ekki breyst á því. Ég vísa að öðru leyti til þeirra skýrslna sem hér liggja frammi og ætla ekki að lengja þessa umræðu en vildi láta þessi sjónarmið koma fram.