Ferill 92. máls. Aðrar útgáfur af skjalinu: Word Perfect.



1990. – 1060 ár frá stofnun Alþingis.
113. löggjafarþing. – 92 . mál.


Ed.

95. Frumvarp til laga



um ábyrgð vegna norrænna fjárfestingarlána til verkefna.

(Lagt fyrir Alþingi á 113. löggjafarþingi 1990.)



1. gr.


     Ríkisstjórninni er fyrir hönd ríkissjóðs heimilt að ábyrgjast hluta Íslands, allt að fjárhæð 8.050.000 SDR, gagnvart Norræna fjárfestingarbankanum vegna fjárfestingarlána og fjárfestingarábyrgða til verkefna utan Norðurlanda.

2. gr.


     Ríkisstjórninni er heimilt að ganga frá samningi við Norræna fjárfestingarbankann um ábyrgð skv. 1. gr.

3. gr.


     Lög þessi öðlast þegar gildi.

Athugasemdir við lagafrumvarp þetta.


     Með lögum nr. 77/1982 og 69/1986, um ábyrgð vegna norrænna fjárfestingarlána til verkefna, var ríkisstjórninni f.h. ríkissjóðs heimilað að ábyrgjast hluta Íslands gagnvart Norræna fjárfestingarbankanum vegna fjárfestingarlána og fjárfestingarábyrgða til verkefna utan Norðurlanda. Hafði ráðherranefnd Norðurlanda áður breytt samþykktum fyrir bankann með tilliti til þessa. Á grundvelli þessara tvennra laga gerði Ísland síðan ábyrgðarsamninga við bankann.
     Vegna aukinna umsvifa hefur ráðherranefndin samþykkt að hækka hámarksheimild bankans vegna fjárfestingarlána til verkefna utan Norðurlanda og ábyrgða á slíkum lánum úr 700 milljónum sérstakra dráttarréttinda (SDR) í 1.000 milljónir SDR. Af þessum 1.000 milljónum ábyrgjast Norðurlöndin 900 milljónir, mest 90% af hugsanlegu lánsfjártapi. Við þetta eykst ábyrgð Íslands vegna ofangreindrar verkefnastarfsemi enn einu sinni, nú úr 5.350.000 í 8.050.000 SDR.
     Með frumvarpi þessu er með sama hætti og áður leitað eftir lagaheimild fyrir aukningu ábyrgðar. Á grundvelli slíkrar heimildar yrði síðan gerður nýr ábyrgðarsamningur milli Íslands og bankans. Sá samningur mundi leysa eldri samning milli aðilanna af hólmi.
     Sem fylgiskjal með lagafrumvarpi þessu eru birtar breytingar á samþykktum fyrir bankann sem tengjast ofangreindri ábyrgðaraukningu, svo og tvær aðrar breytingar. Önnur snertir nafn bankans á ensku en hin varamenn.


Fylgiskjal.

Breytingar á samþykktum fyrir Norræna fjárfestingarbankann.


    Ráðherranefnd Norðurlanda hefur ákveðið eftirfarandi breytingar á samþykktum Norræna fjárfestingarbankans:
         
    
     1. gr. orðist svo:
                         Markmið Norræna fjárfestingarbankans, sem á ensku heitir Nordic Investment Bank og hér á eftir verður nefndur bankinn, er að veita lán og ábyrgðir með bankakjörum og samkvæmt almennum þjóðhagslegum sjónarmiðum með það í huga að hrinda í framkvæmd fjárfestingaráformum og efla útflutning í þágu Norðurlandaþjóða.
         
    
     1. og 2. mgr. 6. gr. orðist svo:
                         Bankinn getur veitt lán og ábyrgðir sem nema allt að 250 hundraðshlutum af stofnfé.
    Að auki getur bankinn veitt fjárfestingarlán til verkefna og ábyrgðir á fjárfestingarlánum til verkefna skv. 6. gr. A sem nema allt að jafnvirði 1.000 milljóna SDR.

         
    
     6. gr. A orðist svo:
                         Samkvæmt ákvörðun stjórnar má veita lán og ábyrgðir til fjárfestinga utan Norðurlanda sem fjárfestingarlán til verkefna og ábyrgðir á fjárfestingarlánum til verkefna. Þátttökuríkin bera tjón bankans af slíkum lánum og ábyrgðum allt að eftirtöldum fjárhæðum: Danmörk 200.925 milljónum SDR, Finnland 167.400 milljónum SDR, Ísland 8.050 milljónum SDR, Noregur 175.860 milljónum SDR og Svíþjóð 347.765 milljónum SDR. Ábyrgð þátttökulandanna nemur þannig hæst 90% af lánsfjártapi vegna sérhvers fjárfestingarláns til verkefnis. Greiðsla fer fram, þegar stjórnin svo óskar, í samræmi við samning sem gerður er milli bankans og sérhvers þátttökulands.
                             Leggja skal til hliðar fjármuni í sérstakan lánsáhættusjóð vegna veittra ábyrgða á fjárfestingarlánum til verkefna. Skal fyrst reynt að fá greitt úr sjóðnum þegar tjón verður vegna fjárfestingarlána til verkefna og vegna ábyrgða á fjárfestingarlánum til verkefna.
         
    
     2. málsl. 2. mgr. 11. gr. orðist svo:
                         Hvert ríki tilnefnir á sama hátt tvo varamenn.
                         Síðari hluti 2. málsl. 5. mgr. 11. gr. orðist svo:
                        ... en varamaður frá sama ríki hefur atkvæðisrétt í fjarveru aðalmanns.