Ólafur Þ. Þórðarson :
Herra forseti. Mér þykir það mjög miður að þurfa að biðja um frest á þessum fundi en jafnframt met ég það við hv. þm. Geir H. Haarde að hann vill haga þannig máli sínu að hann hafi rými til þess að veita þingmálum hér aðför án þess að vera kallaður svikari eftir á fyrir tiltækið. Hann er búinn að opna fyrir það að segja það óbeint að þegar búið sé að afgreiða það sem þeir hafa áhuga á þá ætli Sjálfstfl. að hafa frjálsar hendur með að fara í aðgerðir til að stöðva þau mál sem honum sýnist. Hann vill hafa frelsi til að gera þetta. Og ég virði það við hv. þm. að hann hefur þó heiðarleika til að standa hér upp og gera grein fyrir því að þetta rými vill hann hafa. En þetta er bara ekki það sem okkur þingmönnum Framsfl. var sagt í nótt. Við höfum starfað eftir allt öðrum skilningi í allan morgun. Við höfum starfað eftir þeim skilningi að það sem forseti lagði fram á sinni dagskrá væri það sem samkomulag hefði verið um að afgreiða. Það hefur meira að segja gengið svo langt að formaður þingflokks Framsfl. hefur verið aðalmaðurinn í því að hjálpa forsetanum við að koma málum í gegnum þingið og hans sessunautur, hv. 5. þm. Norðurl. v. hefur haft af þessu hina mestu skemmtun. Kannski hefur hann vitað um undirmálin þegar hann hafði svona gaman af þessu. En það er óhjákvæmilegt að óska nú eftir hléi á fundinum og setjast niður og komast að niðurstöðu. Það er ekki hægt að búa við það að þegar samkomulag er gert þá komist það ekki rétt til skila og að það séu undirmál við það sem verið er að ræða um. --- [Fundarhlé.]