[12:58]
Forsætisráðherra (Davíð Oddsson) (andsvar) :
Hæstv. forseti. Ég vildi nefna eitt atriði í ræðu hv. þm., þ.e. þegar hann vék að hinum mikla niðurskurði sem orðið hefur á þorskafla. Það hefur gerst reyndar í tveimur áföngum. Ég vil fullyrða að það hefur verið mikil samstaða um það í þjóðfélaginu að fara í þennan mikla niðurskurð. Ég get líka viðurkennt að þegar ég hafði uppi efasemdir um það að rétt væri að taka þetta í snöggum dýfum, byggja þorskstofninn upp á kannski heldur lengri tíma en byggja hann upp og taka ekki áhættu og ganga ekki eins langt í niðurskurðinum, ég viðraði slíkar hugmyndir, þá var þeim afskaplega illa tekið, ég hygg víðast hvar, hjá hagsmunaaðilum, fjölmiðlum, þingmönnum og flestum hverjum. En ég var með þessa hugsun vegna þess, og þar kem ég að því sem hv. þm. var að ræða, að þegar við skerum aflann svona stórkostlega niður, þá er ekki bara það að fyrirtæki séu að tapa tekjum, þá er þjóðfélagið allt að tapa tekjum og þar með ríkið. Þannig að ríkið er um leið miklu verr í stakk búið til þess að bæta fyrirtækjunum upp þetta mikla tap því það verður sjálft fyrir stórkostlegu tapi því þetta er auðlindin okkar allra sem við erum að þrengja að.
Ég hygg að það viðurkenni allir að það var nauðsynlegt að skera hart niður þorskkvótann. Ég hygg að það sé ekki út af fyrir sig um það deilt en ég hafði efasemdir um hvort við ættum að gera það í svona stóru stökki, reyna að byggja þorskstofninn upp aðeins hægar. Hin niðurstaðan varð ofan á og ég stend þá auðvitað eftir að henni og styð hana. En við hljótum að gera okkur grein fyrir því að það kostar fyrirtækin rosalegt átak, rosalegar þrengingar, eins og við sjáum á okkur sjálfum ef tekjur hvers okkar um sig mundu minnka um helming á augabragði, þá ættum við sjálfsagt bágt við að bæta okkar stöðu. En það gerðist hjá mjög mörgum fyrirtækjum, ekki síst í þeim landshlutum þar sem þorskurinn var höfuðvægi í afla.