Ferill 508. máls. Aðrar útgáfur af skjalinu: Word Perfect.

---

122. löggjafarþing 1997–98.
Þskj. 878 – 508. mál.

Frumvarp til laga

um byggingar- og húsnæðissamvinnufélög.

(Lagt fyrir Alþingi á 122. löggjafarþingi 1997–98.)

I. KAFLI

Gildissvið og orðskýringar.

1. gr.

Gildissvið.

    Lög þessi taka til félaga sem rekin eru að hætti samvinnufélaga og hafa að markmiði að byggja, eiga og hafa umsjón með rekstri íbúðarhúsnæðis sem félagsmönnum þeirra er látið í té sem eigin íbúðir eða íbúðir með búseturrétti.
    Markmið félaga skv. 1. mgr. skal jafnframt vera:
     a.      að taka til ávöxtunar sparifé félagsmanna sem þeir síðar hyggjast nota til kaupa á búseturétti,
     b.      að eiga aðild að fyrirtækjum sem með takmarkaðri ábyrgð, svo sem samvinnusamböndum samkvæmt lögum um samvinnufélög, og hlutafélögum, þar með töldum einkahluta félögum, enda standi slík félög að verkefnum sem teljast mikilvæg fyrir starfsemi sam vinnufélaga.

2. gr.
Orðskýringar.

    Merking orða í lögum þessum er sem hér segir:
     Búseti er félagsmaður í húsnæðissamvinnufélagi sem öðlast hefur búseturétt.
     Búseturéttur er réttur félagsmanns í húsnæðissamvinnufélagi til að öðlast ótímabundinn rétt yfir íbúð sem byggð hefir verið eða keypt á vegum húsnæðissamvinnufélags.
     Búseturéttargjald er það gjald sem félagsmanni í húsnæðissamvinnufélagi ber að greiða til þess að öðlast búseturétt og er tiltekið hlutfall af verðmæti þess húsnæðis sem félagsmaður vill tryggja sér rétt til.
     Búsetuíbúð er íbúð sem hefur verið byggð eða keypt á vegum húsnæðissamvinnufélags og ráðstafað til búseta.
     Búsetugjald er það gjald, sem búseti greiðir vegna rekstrarkostnaðar, viðhalds og fjármagnskostnaðar af búsetuíbúð.
     Húsnæðissamvinnufélag er samvinnufélag sem byggir, á og hefur yfirumsjón með rekstri íbúðarhúsnæðis sem félagsmönnum þess er látið í té sem almennar kaupleiguíbúðir með bú seturétti og tryggir þeim ótímabundin afnot af íbúðunum gegn kaupum á eignarhlut í þeim.
     Byggingarsamvinnufélag er samvinnufélag sem reisir íbúðarhús fyrir félagsmenn sína til eigin afnota á sem hagkvæmastan hátt ásamt öðrum byggingum sem teljast vera í eðlilegum tengslum við íbúðarhúsnæðið og rekur lánastarfsemi fyrir félagsmenn sína.

II. KAFLI
Húsnæðissamvinnufélög og búseturéttur.
3. gr.
Félagsstofnun.

    Um félagsstofnun, skráningu, félagsstjórn, endurskoðun og félagsslit húsnæðissamvinnufélags skal eftir því sem við á fara eftir ákvæðum laga um samvinnufélög á hverjum tíma.
    Áður en skráning húsnæðissamvinnufélags fer fram skulu samþykktir þess staðfestar af félagsmálaráðuneytinu. Ráðuneytið skal gera fyrirmynd að samþykktum sem miði meðal ann ars að því að tryggja réttindi og skyldur félagsmanna og búsetufélaga. Í samþykktum skulu einnig vera ákvæði sem stuðla að því að fjármál félagsins, tilhögun framkvæmda og rekstur verði sem skýrust.
    Félag, sem ákvæði þessa kafla taka til, skal hafa orðið húsnæðissamvinnufélag í heiti sínu sem skammstafa má hsf. Öðrum er óheimilt að nota slíkt heiti í nafni félags síns.

4. gr.
Stofnun búseturéttar.

    Félagsmenn öðlast rétt til að fá keyptan búseturétt í þeirri röð sem þeir ganga í húsnæðissamvinnufélög, enda fullnægi þeir skilyrðum um rétt einstaklinga til félagsaðstoðar í hús næðismálum samkvæmt nánari reglum sem félagsmálaráðherra setur í reglugerð og greiði ákveðna fjárhæð í stofnsjóð félagsins.
    Þegar félagsmaður notfærir sér rétt sinn til kaupa á búseturétti ber honum að inna búsetu réttargjald af hendi, sbr. 5. gr. Geri hann það ekki innan tilskilins tíma gengur rétturinn til næsta félagsmanns, sbr. 1. mgr. þessarar greinar.
    Búseturétt geta þeir einir eignast eða keypt sem eru orðnir fjárráða.

5. gr.
Búseturéttargjald.

    Búseturéttargjald ákvarðast annars vegar af byggingarkostnaði íbúðarhúsnæðis og hins vegar af lánsfé til langs tíma.
    Stjórn húsnæðissamvinnufélags ákveður fjárhæð búseturéttargjalds og hvenær það skuli innt af hendi.
    Nú gengur búseturéttur kaupum til annars félagsmanns og skal þá ákveða endursöluverðið eftir upphaflegu verði að viðbættri hækkun samkvæmt vísitölu neysluverðs til verðtryggingar. Þá skal bæta við kostnaði seljanda vegna endurbóta á húsnæðinu en draga frá kostnað við að bæta úr göllum á íbúðinni, allt samkvæmt samkomulagi eða mati.

6. gr.
Búseturéttur.

    Búseturéttur veitir félagsmanni ótímabundinn umráðarétt yfir íbúð enda standi hann skil á gjöldum til félagsins af íbúðinni. Brjóti félagsmaður gegn lögum, reglugerðum eða sam þykktum um húsnæðissamvinnufélög eða búsetufélög má svipta hann umráðarétti yfir íbúð inni. Gefa skal félagsmanni eina skriflega viðvörun áður en til slíks kemur.
    Enginn einstaklingur getur átt nema einn búseturétt og enginn getur átt búseturétt nema hann búi jafnframt í því íbúðarhúsnæði sem búseturéttinum fylgir, sbr. þó ákvæði 7. gr. um rétt til afnota og 14. gr. um framleigu samkvæmt sérstökum reglum. Eigandi búseturéttar er að jafnaði einn nema um hjón sé að ræða eða einstaklinga sem hafa haft sameiginlegt heim ilishald í a.m.k. tvö ár.
    Nú óskar ríki, sveitarfélag eða almannasamtök eftir að fá að ráðstafa búseturétti yfir einni eða fleiri íbúðum húsnæðissamvinnufélags og skal þá erindi um slíka ráðstöfun koma frá fé lagsmálaráðuneytinu og þess gætt að með þeim hætti verði ekki ráðstafað meira en 20% íbúða félagsins.

7. gr.
Ráðstöfun búseturéttar.

    Réttur búseturéttarhafa er ekki framseljanlegur og erfist ekki. Húsnæðissamvinnufélagið getur þó heimilað að réttur til afnota af íbúð færist yfir til maka við andlát félagsmanns, hjóna skilnað, kaupmála milli hjóna eða setu í óskiptu búi. Sá sem þannig eignast búseturétt eignast um leið aðild að húsnæðissamvinnufélagi í stað fyrri búseta, enda notfæri sá sér réttinn og búi í íbúð hjá félaginu og fullnægi skilyrðum þessara laga til þess.

8. gr.
Vanskil félagsmanns.

    Búseturéttargjald stendur sem trygging fyrir skilvísri greiðslu búsetugjalds, sbr. 10. gr. Búseta er óheimilt að veðsetja búseturétt sinn.
    Komi til meiri háttar vanskila félagsmanns missir hann rétt sinn til húsnæðisins enda hafi skil ekki borist þrátt fyrir ítrekaða viðvörun. Stjórn húsnæðissamvinnufélags tekur ákvörðun um að vísa félagsmanni úr húsnæðinu að fenginni tillögu frá búsetufélagi.
    Nánari reglur um búseturétt skulu settar með reglugerð.

III. KAFLI
Búsetufélög.
9. gr.
Stofnun búsetufélags.

    Þegar hafnar eru framkvæmdir við byggingu íbúða skal stjórn húsnæðissamvinnufélags sjá til þess að búseturéttarhafar geti fylgst með framkvæmdum á byggingarstigi og verið með í ráðum.
    Þegar lokið er framkvæmdum við byggingu íbúða á ákveðnu svæði skulu þeir sem þar hafa keypt sér búseturétt mynda með sér sérstaka deild innan húsnæðissamvinnufélagsins sem nefnist búsetufélag. Einnig er heimilt að stofna búsetufélag fyrr eða fljótlega eftir úthlutun óski búseturéttarhafar í tilteknu húsi eða á tilteknu svæði eftir því. Stjórn húsnæðissam vinnufélags skal fjalla um og taka afstöðu til slíkra óska.
    Óski búseturéttarhafar í tilteknum byggingaráfanga, þar sem íbúðir eru tíu eða færri, ekki eftir því að mynda sérstakt búsetufélag skulu þeir eigi að síður skoðast sem deild í húsnæðis samvinnufélaginu. Á meðan svo er fer stjórn húsnæðissamvinnufélagsins með þau verkefni sem annars væru í höndum búsetufélagsins, en deildin skal hafa sjálfstæðan fjárhag. Óski meiri hluti búseturéttarhafa í deild eftir stofnun sérstaks búsetufélags skal stjórn húsnæðis samvinnufélags verða við því.
    Búsetufélag hefur aðskilinn fjárhag og setur sér við stofnun samþykktir um réttindi, fjár mál og ábyrgð, bæði gagnvart félagsmönnum þess og gagnvart húsnæðissamvinnufélaginu. Slíkar samþykktir þarf húsnæðissamvinnufélag og félagsmálaráðuneytið að staðfesta. Félags málaráðuneytið setur reglur um form fyrir samþykktir búsetufélaga.

10. gr.
Ábyrgð búsetufélags og búsetugjald.

    Búsetufélag ber ábyrgð á rekstri og viðhaldi mannvirkja og innheimtir öll gjöld hjá félagsmönnum sínum vegna rekstrarkostnaðar, viðhalds og fjármagnskostnaðar. Þessir gjaldaliðir eru sameinaðir í eitt gjald, búsetugjald.
    Fjárhæð búsetugjalds hverju sinni ákveður stjórn búsetufélags á grundvelli áætlunar um þá gjaldaliði sem nefndir eru í 1. mgr. Ákvörðun um fjárhæð búsetugjalds getur hver félags maður skotið til úrskurðar stjórnar húsnæðissamvinnufélags.
    Búsetufélag ábyrgist full skil til húsnæðissamvinnufélags á fjármagnskostnaði af íbúðum þar sem húsnæðissamvinnufélag er eigandi þeirra.

11. gr.
Veðsetning íbúða.

    Stjórn húsnæðissamvinnufélags getur án samþykkis búsetufélags veðsett íbúðir fyrir lánum úr Íbúðalánasjóði sem tekin eru til byggingar á þeim.
    Óheimilt er að veðsetja íbúðirnar fyrr en áhvílandi lán úr Íbúðalánasjóði eða lán sem Íbúðalánasjóður hefur yfirtekið samkvæmt eldri lögum eru orðin lægri en 75% af uppfærðu verði þeirra.
    Stjórn búsetufélags þarf að samþykkja veðsetningar vegna lána sem tekin kunna að verða síðar til endurbóta og viðhalds á fasteignum. Með reglugerð má takmarka þær veðsetningar heimildir.

12. gr.
Búsetusamningur.

    Hver sá sem hefur fengið keyptan búseturétt skal gera búsetusamning við húsnæðissamvinnufélagið sem hann er félagsmaður í. Samningurinn er óuppsegjanlegur af hálfu húsnæðis samvinnufélagsins nema búseti geri sig sekan um grófar vanefndir á skyldum sínum, svo sem vegna áberandi vanhirðu eða endurtekinna vanskila. Uppsagnarfrestur af hálfu búseta er hins vegar sex mánuðir. Áður en sá tími er liðinn þarf að liggja fyrir nýr búsetusamningur við þann félagsmann sem næstur er í röðinni um endurúthlutun. Sé enginn slíkur félagsmaður hefur seljandi búseturéttar heimild til að benda á nýjan félagsmann sem fullnægir skilyrðum lag anna. Takist hvorugt innan sex mánaða er húsnæðissamvinnufélagi heimilt að fresta endur greiðslu á andvirði búseturréttar (eignarhlutar) í allt að sex mánuði frá lokum uppsagnarfrests og skal fullnaðargreiðsla til seljanda búseturéttar eiga sér stað í síðasta lagi innan tólf mánaða frá uppsögn búsetusamninga. Um endurgreiðslu búseturéttar fer að öðru leyti eftir því sem segir í 13. gr. laga þessara.
    Búsetusamningur skal vera í samræmi við lög þessi og reglugerðir sem settar eru með heimild í þeim. Hann skal einnig samrýmast samþykktum búsetufélags sem félagsmaðurinn er í og húsnæðissamvinnufélagsins. Félagsmálaráðuneytið skal láta gera sérstök eyðublöð fyrir búsetusamninga.
    Í búsetusamningi skal kveðið á um uppsögn og riftun, afhendingu íbúðar, viðhald og við haldssjóð, greiðslu rekstrarkostnaðar og fjármagnskostnaðar, umgengnisreglur og réttindi, tryggingu fyrir greiðslum, framleigu, ráðstöfun búseturéttar við andlát, hjúskaparslit o.fl. Í búsetusamningi skulu einnig vera ákvæði um úttekt og mat á íbúðinni.

13. gr.
Endurgreiðsla búseturéttar.

    Hætti búseti afnotum af íbúð skal eignarhlutur hans endurgreiddur honum með fullum verðbótum samkvæmt vísitölu neysluverðs.

14. gr.
Framleiga.

    Ekki er heimilt að framleigja íbúð með búseturétti nema með samþykki stjórnar húsnæðissamvinnufélags. Óski búseti eftir því að íbúðin verði framleigð öðrum skal stjórn húsnæðissamvinnufélags gefa svar innan 30 daga. Framleiga er ekki heimil nema búseti hafi brýna þörf fyrir það, svo sem vegna tímabundins starfs eða náms annars staðar. Leigutími skal þá vera í mesta lagi eitt ár í einu. Leigusamningur, sem eigi er áritaður af húsnæðissamvinnufélagi, er ógildur. Nú verður leigutaki fyrir tjóni sökum ógilds leigusamnings og er þá leigusali bótaskyldur.
    Húsnæðissamvinnufélag getur rift leigusamningi sem er ógildur samkvæmt ákvæðum 1. mgr. og krafist útburðar leigutaka.

15. gr.
Viðhaldssjóður.

    Félagsmenn í búsetufélagi skulu leggja reglulega fé í viðhaldssjóð sem aðalfundur ákveður gjöld til hverju sinni. Framlag í viðhaldssjóð er hluti búsetugjalds skv. 10. gr.
    Með viðhaldssjóði skal standa straum af viðhaldi fasteignar utan húss, sem félagið annast, og viðhaldi íbúða sem búseti hverrar íbúðar annast og ber ábyrgð á. Félagsmaður fær fé úr viðhaldssjóðnum til viðhalds íbúðar sinnar samkvæmt nánari reglum þar um sem aðalfundur félagsins setur.

IV. KAFLI
Fjáröflun húsnæðissamvinnufélaga.
16. gr.
Fjáröflun húsnæðissamvinnufélaga.

    Húsnæðissamvinnufélagi skal aflað fjár sem hér segir:
     a.      Með árlegu gjaldi í rekstrarsjóð félagsins sem ákveðið skal á aðalfundi samkvæmt samþykktum þess. Sjóði þessum skal varið til að standa straum af rekstrarkostnaði félagsins. Kostnaður við að reisa nýjar byggingar, þar með talinn kostnaður af auknum rekstri með an á undirbúningi byggingarframkvæmda og uppgjöri þeirra stendur, telst ekki til rekstr arkostnaðar í þessu sambandi.
     b.      Með lánum úr Íbúðalánasjóði. Íbúðum, sem húsnæðissamvinnufélögum er veitt lán til samkvæmt þessum staflið, skal skila fullgerðum til félagsmanna.
     c.      Með árlegu framlagi í varasjóð af óskiptum tekjum félagsins samkvæmt ákvörðun aðalfundar.
     d.      Með inntökugjöldum félagsmanna sem leggjast í stofnsjóð félagsins, sbr. 4. gr. Stjórn félagsins getur ákveðið að framlög félagsmanna, eða hluti framlaga þeirra, til kaupa á bú seturétti renni í stofnsjóð sem séreign hvers félagsmanns. Stofnsjóðsinnstæður félags manna skulu geymdar á reikningi hjá viðurkenndri lánastofnun. Stofnsjóðsinnstæður fé lagsmanns endurgreiðast að viðbættum vöxtum og veðbótum þegar búseturéttargjald er greitt. Stofnsjóðsinnstæður, sem ekki hafa verið endurgreiddar, falla til útborgunar við andlát félagsmanns, við gjaldþrot og við úrsögn úr félaginu eða brottflutning af félags svæðinu, enda hafi félagsmaður fullnægt öllum skuldbindingum við félagið.

17. gr.
Takmarkanir.

    Óheimilt er að selja íbúðir sem byggðar eru samkvæmt lögum þessum á meðan á þeim hvíla lán úr Íbúðalánasjóði eða lán sem veitt hafa verið samkvæmt eldri lögum og Íbúðalána sjóður hefur yfirtekið.

18. gr.
Kaup á eldra íbúðarhúsnæði.

    Húsnæðissamvinnufélögum er heimilt að sækja um lán úr Íbúðalánasjóði til kaupa á íbúðarhúsnæði sem síðan er ráðstafað með búseturétti. Húsnæðið skal fullnægja þeim al mennu kröfum sem gerðar eru um íbúðarhúsnæði og kaupverð má ekki vera hærra en nemur byggingarkostnaði nýrrar íbúðar að frádregnum afskriftum.

V. KAFLI
Byggingarsamvinnufélög.
19. gr.
Stofnun byggingarsamvinnufélaga.

    Heimilt er með samþykki félagsmálaráðherra að stofna til byggingarsamvinnufélaga í þeim tilgangi að reisa íbúðir fyrir félagsmenn sína til eigin nota á sem hagkvæmastan hátt og reka lánastarfsemi vegna félagsmanna sinna.

20. gr.
Nánari ákvæði.

    Félagsmálaráðherra er heimilt að setja í reglugerð nánari ákvæði um tilgang byggingarsamvinnufélaga, fjölda félaga, félagsstofnun, skrásetningu, félagsslit og samþykktir bygging arsamvinnufélaga, réttindi og skyldur einstakra félagsmanna, byggingarflokka, fjárhagsáætl anir og tilhögun byggingarframkvæmda. Einnig ákvæði um hvernig aflað skuli fjár til bygg ingarsamvinnufélaga, gerð byggingarsamninga við félagsmenn áður en framkvæmdir hefjast, um stofnsjóð og varasjóð, ráðstöfun íbúða, sölu þeirra og leigu, þar með talin ákvæði um forkaupsrétt og úrsögn úr byggingarsamvinnufélagi, svo og önnur þau atriði er varða starf semi og rekstur byggingarsamvinnufélaga.
    Um skipulag og starfshætti byggingasamvinnufélaga gilda að öðru leyti ákvæði laga um samvinnufélög.

VI. KAFLI
Ýmis ákvæði.
21. gr.
Reglugerðarsetning.

    Félagsmálaráðherra setur með reglugerð nánari ákvæði um framkvæmd laga þessara, þar á meðal um ákvörðun leigugjalds.

22. gr.
Viðurlög.

    Brot gegn lögum þessum og reglugerðum settum samkvæmt þeim varða sektum.

23. gr.
Gildistaka.

    Lög þessi öðlast gildi 1. janúar 1999.

Ákvæði til bráðabirgða.
I.

    Við gildistöku laga um húsnæðismál skal Íbúðalánasjóður yfirtaka öll eldri lán sem Byggingarsjóður verkamanna og eftir atvikum Byggingarsjóður ríkisins hafa veitt til húsnæðis- og byggingarsamvinnufélaga, þar á meðal vegna búseturéttaríbúða, ásamt þeim réttindum og skyldum sem slíkum lánum fylgja.

II.

    Fyrirmæli laga um Húsnæðisstofnun ríkisins um ákvörðun leigugjalds vegna félagslegra kaupleiguíbúða sem leigðar eru með hlutarétti, sbr. 73. gr. laga nr. 97/1993, og um kaup á eignarhlut í kaupleiguíbúð, sbr. 76. gr., skulu halda gildi sínu eftir því sem við getur átt á með an á slíkum íbúðum hvíla lán úr Byggingarsjóði verkamanna.

Athugasemdir við lagafrumvarp þetta.

    Frumvarpið er fylgifrumvarp með frumvarpi til laga um húsnæðismál. Kemur frumvarpið, ef að lögum verður, í stað VI. og VII. kafla núgildandi laga um Húsnæðisstofnun ríkisins, nr. 97/1993, með síðari breytingum, en í þeim köflum er fjallað um byggingarsamvinnufélög og húsnæðissamvinnufélög og búseturétt. Byggingarsamvinnufélagsformið hefur hin síðari ár ekki verið nýtt sem neinu nemur til byggingar eignaríbúða. Með lögum nr. 47/1991 voru þær breytingar gerðar á lánveitingum Byggingarsjóðs ríkisins að ekki var lengur gert ráð fyrir að byggingarsamvinnufélög ættu kost á framkvæmdarlánum til byggingar húsnæðis fyrir félagsmenn sína. Með lögum nr. 61/1993 var sú breyting gerð á ákvæðum um fjáröflun bygg ingarsamvinnufélaga að þau ættu ekki lengur kost á lánum úr Byggingarsjóði verkamanna. Í frumvarpi þessu er gert ráð fyrir að húsnæðissamvinnufélög geti meðal annars fjármagnað íbúðarbyggingar fyrir félagsmenn sína með lánum úr Íbúðalánasjóði. Þegar litið er til þess að hér er um að ræða frjáls félög einstaklinga, og húsnæðissamvinnufélög, sem tengjast ekki Íbúðalánasjóði nema að takmörkuðu leyti, þykir rétt að um þau gildi sérstök lög. Er slík framsetning aðgengilegri og einfaldari. Vísast að öðru leyti til almennra athugasemda með frumvarpi til laga um húsnæðismál.
    Efnislega eru fyrstu fjórir kaflar frumvarps þessa nánast samhljóða VII. kafla gildandi laga um húsnæðissamvinnufélög og búseturétt. Orðalagi hefur lítillega verið breytt, einkum með tilliti til stofnunar Íbúðalánasjóðs og sameiningar Byggingarsjóðs ríkisins og Byggingarsjóðs verkamanna. Í 2. gr. hafa verið teknar inn helstu skilgreiningar hugtaka til frekari skýrleika en slíkar skilgreiningar er ekki að finna í gildandi lögum. Þá er efni VI. kafla gildandi laga um byggingarsamvinnufélög fellt brott, enda hefur ekki um langt skeið verið stuðst við ákvæði þessa kafla við íbúðarbyggingar hér á landi. Eigi að síður, og þess í stað, er í V. kafla frumvarpsins tekið upp ákvæði í 19. gr., sem gerir ráð fyrir því að heimilt verði að stofna byggingarsamvinnufélög með samþykki félagsmálaráðherra. Gert er ráð fyrir að nánari reglur um fyrirkomulag þess háttar félaga verði settar í reglugerð. Í 20. gr. frumvarpsins eru talin upp helstu atriði sem fram þurfa að koma í slíkri reglugerð reynist nauðsynlegt að setja hana. Sú upptalning er þó ekki tæmandi.

Athugasemdir við einstakar greinar frumvarpsins.

Um 1. gr.

    Greinin fjallar um til hvaða félaga lögin taki og hver markmið slíkra félaga séu. Efni grein arinnar er að hluta tekið úr 94. og 101. gr. gildandi laga. Ekki þykir ástæða til að taka sér staklega fram að það skuli vera markmið húsnæðissamvinnufélaga og byggingarsamvinnu félaga að útvega lán til íbúðarbygginga.

Um 2. gr.

    Í greininni eru skilgreind helstu hugtök sem fram koma í frumvarpinu.

Um 3.–12. gr.

    Greinarnar eru efnislega samhljóða 102.–111. gr. gildandi laga.

Um 13. gr.

    Greinin er efnislega samhljóða 6. mgr. 76. gr. gildandi laga og er nauðsynleg vegna sam hengis við 12. gr.

Um 14. og 15. gr.

    Greinarnar eru efnislega samhljóða 112. og 113. gr. gildandi laga.

Um 16. gr.

    Greinin er efnislega samhljóða 114. gr. gildandi laga og Íbúðalánasjóðs getið í stað Byggingarsjóðs verkamanna.

Um 17. gr.

    Greinin er efnislega samhljóða 3. mgr. 117. gr. gildandi laga og Íbúðalánasjóðs getið sem lánveitanda.

Um 18. gr.

    Greinin er efnislega samhljóða 1. mgr. 117. gr. gildandi laga og Íbúðalánasjóðs getið sem lánveitanda.

Um 19. gr.

    Í greininni er gert ráð fyrir að heimilt verði áfram að stofna til byggingarsamvinnufélaga eins og núgildandi lög gera ráð fyrir. Áður en til þess kemur skal þó afla samþykkis félags málaráðherra.

Um 20. gr.

    Í stað þess að tíunda með sama hætti og í VI. kafla núgildandi laga fyrirkomulag byggingar samvinnufélaga og starfsemi þeirra byggir greinin á því að félagsmálaráðherra geti með reglu gerð sett nánari ákvæði um þá þætti, þ.e. alla þá þætti sem fram koma í VI. kafla gildandi laga og jafnvel fleiri. Er þessi háttur hafður á þar sem byggingarsamvinnufélög hafa síðustu ár ekki komið nærri byggingu og fjármögnun íbúðarhúsnæðis einstaklinga.

Um 21. og 22. gr.

    Greinarnar eru samhljóða 118. og 119. gr. gildandi laga.

Um 23. gr.

    Greinin þarfnast ekki skýringa.

Um ákvæði til bráðabirgða I.

    Eins og fram kemur í almennum athugasemdum er frumvarp þetta fylgifrumvarp með frumvarpi til laga um húsnæðismál. Rétt er því að taka fram í frumvarpi þessu að Íbúðalána sjóður skuli yfirtaka öll eldri lán Byggingarsjóðs verkmanna sem veitt hafa verið til húsnæðis samvinnufélaga og eftir atvikum þau lán sem veitt hafa verið til byggingarsamvinnufélaga úr Byggingasjóði ríkisins ásamt þeim réttindum og skyldum sem slíkum lánum fylgja.

Um ákvæði til bráðabirgða II.

    Þar sem gert er ráð fyrir að lög um Húsnæðisstofnun ríkisins verði felld úr gildi með frum varpi til laga um húsnæðismál er rétt að kveða á um að ákvæði þeirra laga um leigugjald og um eignarhlut í kaupleiguíbúðum haldi gildi sínu eftir því sem við á meðan á þeim hvíla lán sem veitt hafa verið úr Byggingarsjóði verkamanna.



Fylgiskjal.


Fjármálaráðuneyti,
fjárlagaskrifstofa:
                             

Umsögn um frumvarp til laga um byggingar- og húsnæðissamvinnufélög.

    Frumvarpið er fylgifrumvarp með frumvarpi til laga um húsnæðismál sem felur í sér stofnun Íbúðalánasjóðs sem sjá mun um lánveitingar til húsnæðiskaupa. Frumvarpi þessu, ef að lögum verður, er ætlað að koma í stað VI. og VII. kafla núgildandi laga um Húsnæðis stofnun ríkisins, nr. 97/1993, með síðari breytingum, en í þeim köflum er fjallað um bygg ingarsamvinnufélög, húsnæðissamvinnufélög og búseturétt. Þar sem þetta efni á ekki heima í frumvarpi til laga um húsnæðismál sem tekur til lánveitinga þykir rétt að kveða á um skyldur og réttindi byggingar- og húsnæðissamvinnufélaga í sérstökum lögum.
    Meginkaflar frumvarpsins eru efnislega samhljóða VI. og VII. kafla núgildandi laga og af því leiðir að frumvarp þetta, verði það að lögum, mun ekki leiða til aukinna útgjalda fyrir ríkissjóð.