Hjálmar Jónsson (andsvar):
Herra forseti. Það er alger misskilningur hjá hv. þm. að ég hafi nú eða áður tekið þátt í einhverju væli út af því að vont sé að búa úti á landi. Það er öðru nær. Í ræðu minni áðan fór ég yfir það að við þyrftum að gæta þess að blómlegar sveitir og héruð hefðu lífsmöguleika áfram. Það er engin trygging fyrir því.
En fyrst og fremst er það þetta: Við eigum gott land, og þannig hóf ég mína ræðu. Við eigum gott mannlíf vítt og breitt um landið. Við viljum efla þess hag og við viljum að áfram verði gott og fagurt mannlíf um landið. Ég hef svo sem ekki meiru við það að bæta en ég undrast stórlega að hv. þm. skuli koma hér upp og vera með þennan vælutón út af minni ræðu.