Iðnaðarráðherra (Valgerður Sverrisdóttir) (andsvar):
Hæstv. forseti. Mér er nokkur vandi á höndum, að hafa tvær mínútur núna því að málið er að hv. þm. misskilur grundvallaratriði málsins. Það er þá kannski ekki mikið þó að hann hafi haft fyrirvara við afgreiðslu þess úr þingflokki sjálfstæðismanna miðað við þessa ræðu. Það er ekki verið að tala um samkeppni í flutningi og dreifingu. Hann margtuggði í ræðu sinni að það ætti ekki að taka upp samkeppni í flutningi og dreifingu raforku. Það er ekkert um það að ræða. Þetta eru sérleyfisþættir. Það er samkeppni í vinnslu og sölu á báðum endum og það að gefa í skyn að það sé eitthvert óöryggi í þessu nýja fyrirkomulagi er líka algjör misskilningur. Það sem verst er, að gefa í skyn að þetta sé landsbyggðafjandsamlegt og þetta sé fyrirtækjafjandsamlegt, það er kannski mesti misskilningurinn. Ég veit að Samtök iðnaðarins t.d. bíða eftir að fá frv. samþykkt sem lög. Þetta veitir fyrirtækjunum það svigrúm að geta samið um raforku og haft eitthvert val þannig að hv. þm. sem hefur almennt talað fyrir fyrirtækjarekstur í landinu, þarna er hann líka kominn í algjöra þversögn.
Svo er þetta með undanþáguna, það hefði verið hægt að sækja um undanþágu og þar fram eftir götunum. Ég fór aðeins yfir það áðan hvernig þau mál eru. Iðnrn. tók á þessum tíma að sjálfsögðu upp viðræður við Evrópusambandið um málið og niðurstaðan varð sú að við fengum tveggja ára frestun í sambandi við gildistökuna. Við vorum viðurkennd sem lítið og einangrað raforkukerfi og þannig lagað gætum við fengið undanþágu hvað varðar ýmsa þætti ef við gætum sannað að það væri vandkvæðum bundið að taka upp ákveðin ákvæði, að innleiða þau hér sem lög. Niðurstaðan er að það er ekki vandamál þannig að hv. þm. er á villigötum, því miður.