Aðrar útgáfur af skjalinu: PDF - Word Perfect. Ferill 341. máls.
130. löggjafarþing 2003–2004.
Þskj. 415 — 341. mál.
um breytingu á lögum um almannatryggingar og lögum um félagslega aðstoð.
Ráðherra skipar forstjóra Tryggingastofnunar ríkisins til fimm ára í senn að fenginni tillögu tryggingaráðs. Forstjóri ræður aðra starfsmenn Tryggingastofnunar.
a. Við 1. mgr. bætist: með stoð í þeim.
b. 2. og 3. mgr. falla brott.
a. Í stað orðsins „tryggingaráðs“ í 2. mgr. kemur: stofnunarinnar.
b. 3. mgr. fellur brott.
Tryggingastofnun ríkisins metur örorku þeirra sem sækja um örorkulífeyri samkvæmt sérstökum örorkustaðli. Ráðherra setur reglugerð um örorkustaðalinn að fengnum tillögum Tryggingastofnunar ríkisins. Heimilt er að setja það skilyrði að umsækjandi gangist undir sérhæft mat á möguleikum til endurhæfingar og viðeigandi endurhæfingu áður en til örorkumats kemur, sbr. 8. gr. laga nr. 118/1993, um félagslega aðstoð, með síðari breytingum.
a. Í stað orðsins „Tryggingaráð“ í 3. mgr. kemur: Tryggingastofnun ríkisins.
b. Í stað orðanna „Lífeyrisdeild Tryggingastofnunar“ í 4. mgr. kemur: Tryggingastofnun ríkisins.
a. Orðin „samkvæmt nánari reglum sem tryggingaráð setur“ í 2. málsl. falla brott.
b. Við bætist nýr málsliður sem orðast svo: Ráðherra setur reglugerð um nánari framkvæmd ákvæðisins.
a. Í stað orðanna „Sjúkratryggingadeild eða hlutaðeigandi umboðsskrifstofa“ í 3. mgr. kemur: Tryggingastofnun ríkisins.
b. Orðin „um starfsemi sjúkratryggingadeildar“ í 4. mgr. falla brott.
Nú er sjúkratryggðum brýn nauðsyn á að vistast í erlendu sjúkrahúsi vegna þess að ekki er unnt að veita honum nauðsynlega hjálp í íslensku sjúkrahúsi og greiðir þá Tryggingastofnun ríkisins kostnað við sjúkrahúsvistina. Sama gildir um kostnað við dvöl, lyf og læknishjálp sem nauðsynleg er erlendis að lokinni sjúkrahúsvistinni þar. Tryggingastofnun ríkisins úrskurðar um hvort fyrrgreind skilyrði eru fyrir hendi og hvar sjúkratryggður skuli vistaður erlendis. Nú er sjúkratryggður vistaður á öðrum og dýrari stað erlendis en Tryggingastofnun ríkisins hefur ákveðið og greiðir þá stofnunin aðeins þann kostnað sem greiða hefði átt á þeim stað sem hún ákvað.
Í stað úrræðis sem getið er um í 1. mgr. og með sömu skilyrðum og þar greinir er Tryggingastofnun ríkisins heimilt að ákveða að sérfræðilæknar sem starfa erlendis veiti sjúklingi meðferð hér á landi og greiðir stofnunin þá launa- og ferðakostnað hins erlenda sérfræðings sem af því hlýst.
Heimilt er að setja reglugerð um nánari framkvæmd greinarinnar.
a. Í stað orðanna „sérfræðingum“ og „sérfræðings“ hvarvetna í b-lið 1. mgr. kemur í viðeigandi beygingarfalli: sérgreinalæknir.
b. Í stað orðanna „reglum sem tryggingaráð setur og ráðherra staðfestir“ tvívegis í i-lið 1. mgr. kemur: ákvæðum reglugerðar sem ráðherra setur.
c. Í stað orðsins „sérfræðilæknum“ í 2. málsl. 3. mgr. kemur: sérgreinalæknum.
a. Orðin „samkvæmt reglum sem ráðherra setur að fengnum tillögum tryggingaráðs“ í 3. tölul. falla brott.
b. Við 3. tölul. bætist nýr málsliður sem orðast svo: Ráðherra setur reglugerð um nánari framkvæmd ákvæðisins.
c. Orðin „eftir reglum sem ráðherra setur að fengnum tillögum tryggingaráðs“ í 4. tölul. falla brott.
d. Við 4. tölul. bætist nýr málsliður sem orðast svo: Ráðherra setur reglugerð um nánari framkvæmd ákvæðisins.
a. Í stað orðanna „meðan hann dvelst þar, sbr. þó síðustu málsgrein 43. gr.“ í 1. málsl. kemur: eftir fjögurra mánaða samfellda fangelsisvist eða dvöl.
b. Á eftir 1. málsl. kemur nýr málsliður sem orðast svo: Þegar bætur hafa verið felldar niður er heimilt að greiða fanga vasapeninga í samræmi við 8. mgr. 43. gr.
Ráðherra er heimilt að fela Tryggingastofnun ríkisins að semja við atvinnufyrirtæki um að þau taki í vinnu öryrkja sem fá greiddan örorkulífeyri, örorkustyrk, endurhæfingarlífeyri samkvæmt lögum um félagslega aðstoð eða slysaörorkubætur undir 50% og hafa vinnugetu sem ekki hefur nýst á vinnumarkaði og ekki verulegar aðrar tekjur til lífsviðurværis en bætur almannatrygginga. Skerðing bóta á starfstímabilinu fer eftir almennum skerðingarreglum á hverjum tíma. Í reglugerð skal kveða nánar á um öryrkjavinnu þessa.
a. 1. mgr. orðast svo:
Bætur félagslegrar aðstoðar eru mæðra- og feðralaun, barnalífeyrir vegna skólanáms eða starfsþjálfunar ungmennis á aldrinum 18–20 ára, umönnunargreiðslur, makabætur, umönnunarbætur, dánarbætur, endurhæfingarlífeyrir, heimilisuppbót, frekari uppbætur, uppbót vegna kaupa á bifreið, uppbót vegna reksturs bifreiðar og endurgreiðsla umtalsverðs kostnaðar við læknishjálp og lyf.
b. 3. mgr. orðast svo:
Tryggingastofnun ríkisins greiðir bætur samkvæmt lögum þessum.
a. Í stað orðsins „Tryggingaráði“ í 1. málsl. kemur: Tryggingastofnun ríkisins.
b. Orðin „samkvæmt reglum er tryggingaráð setur“ í 2. málsl. falla brott.
a. Í stað orðanna „Lífeyrisdeild Tryggingastofnunar“ í 1. málsl. kemur: Tryggingastofnun.
b. Í stað orðsins „Lífeyrisdeild“ í 3. og 8. málsl. kemur: Tryggingastofnun.
c. Orðin „eftir reglum er tryggingaráð setur“ í 9. málsl. falla brott.
d. Orðin „samkvæmt reglum er tryggingaráð setur“ í 11. málsl. falla brott.
e. Í stað orðanna „Í reglum sem tryggingaráð setur um rétt“ í 12. málsl. kemur: Við ákvörðun á rétti.
f. Við greinina bætist ný málsgrein er orðast svo:
Ráðherra setur reglugerð um nánari framkvæmd greinarinnar.
a. Orðin „eftir reglum sem tryggingaráð setur“ í lokamálslið 1. mgr. falla brott.
b. 3. mgr. orðast svo:
Ráðherra setur reglugerð um nánari framkvæmd greinarinnar.
a. Orðin „eftir reglum sem tryggingaráð setur og ráðherra staðfestir“ í 2. málsl. falla brott.
b. Við greinina bætist ný málsgrein er orðast svo:
Heimilt er að setja reglugerð um nánari framkvæmd greinarinnar.
a. Orðin „og í samræmi við reglur sem heilbrigðis- og tryggingamálaráðuneytið setur“ í 1. mgr. falla brott.
b. 2. mgr. orðast svo:
Ráðherra setur reglugerð um nánari framkvæmd greinarinnar.
Frumvarp þetta er unnið í heilbrigðis- og tryggingamálaráðuneytinu og hefur að markmiði að ljúka lagfæringum á ýmsum ákvæðum laga nr. 117/1993, um almannatryggingar, og laga nr. 118/1993, um félagslega aðstoð. Lagfæringar þessar eru nauðsynlegar í framhaldi af öðrum breytingum sem gerðar hafa verið á þessum og öðrum lögum á undanförnum árum. Þá koma þær jafnframt í kjölfar breytinga sem orðið hafa á skipuriti Tryggingastofnunar ríkisins.
Á 127. löggjafarþingi 2001–2002 lagði heilbrigðis- og tryggingamálaráðherra fram frumvarp til laga um breyting á lögum um almannatryggingar, lögum um félagslega aðstoð o.fl. sem samþykkt var sem lög nr. 74/2002. Í frumvarpinu voru ekki lagðar til breytingar á hlutverki tryggingaráðs en í nefndaráliti heilbrigðis- og trygginganefndar Alþingis um frumvarpið, sem samþykkt var samhljóða segir m.a.:
„Nefndin fjallaði nokkuð um hlutverk tryggingaráðs. Nefndin leggur til breytingar á 14. gr. frumvarpsins er varða hlutverk ráðsins til samræmis við nútímastjórnsýsluhætti og ábyrgð ráðherra, sbr. 2. tölul. hér á eftir. Nefndin hvetur til þess að hlutverk og staða tryggingaráðs verði tekin til endurskoðunar í heild sinni.
…
Helstu breytingar eru eftirfarandi:
1. …
2. Lagt er til nýtt orðalag í 14. gr. frumvarpsins og 33. gr. almannatryggingalaga. Með breytingunum eru heimildir tryggingaráðs til að setja reglur um einstaka stafliði 1. mgr. 33. gr. felldar brott. Þess í stað er ráðherra veitt heimild í sérstakri málsgrein til að setja reglugerð um greiðslur samkvæmt ákvæðinu. Greiðslur samkvæmt ákvæðinu eru á ábyrgð ráðherra sem æðsta yfirmanns Tryggingastofnunar og því eðlilegt að reglugerðarvaldið sé hjá honum.“
Í samræmi við framangreint álit heilbrigðis- og trygginganefndar Alþingis hefur heilbrigðis- og tryggingamálaráðherra til endurskoðunar hlutverk og stöðu tryggingaráðs.
Í framhaldi af því eru í frumvarpinu m.a. lagðar til eftirfarandi breytingar á lögum nr. 117/1993, um almannatryggingar, með síðari breytingum, og lögum nr. 118/1993, um félagslega aðstoð, með síðari breytingum:
1. Ákvæði laganna sem heimila tryggingaráði að setja reglur um tilteknar bætur eru felld brott og í stað þeirra sett ákvæði um að ráðherra skuli setja reglugerðir.
2. Ýmis ákvæði þar sem tilteknum deildum Tryggingastofnunar eru falin verkefni eru felld brott og í stað þeirra settar heimildir til Tryggingastofnunar enda þykir óeðlilegt að deildaskipting og verkaskipting stofnunarinnar sé ákveðin í lögum.
3. Ráðherraskipuð nefnd sem ákveður vist í erlendu sjúkrahúsi (siglinganefnd) er lögð niður og Tryggingastofnun ríkisins falin verkefni hennar.
Í b-lið er felld brott tilvísun í lífeyrisdeild þar sem ekki er talið rétt að binda í lögum hvaða deild Tryggingastofnunar skuli annast ákveðin verkefni. Þar að auki hefur skipurit stofnunarinnar breyst þannig að það sem áður var lífeyrisdeild er nú lífeyristryggingasvið.
Í b-lið er felld brott heimild ráðherra til að setja reglugerð um starfsemi sjúkratryggingadeildar. Er talið óeðlilegt að ráðherra setji reglur um starfsemi deildar innan Tryggingastofnunar ríkisins. Þá er enn fremur talið óheppilegt að fjalla í lögum um deildir í stofnuninni og sem dæmi má nefna að sjúkratryggingadeild heitir nú samkvæmt skipuriti stofnunarinnar sjúkratryggingasvið.
Í 2. mgr. er kveðið á um heimild Tryggingastofnunar til að ákveða að sérfræðilæknar erlendis frá meðhöndli sjúkling hér á landi og að stofnunin skuli greiða launa- og ferðakostnað hins erlenda sérfræðings sem af því hlýst. „Siglinganefnd“ hefur beitt þessu úrræði og hefur það gefist vel en ákvæði vantar í núgildandi lög um að Tryggingastofnun skuli greiða fyrir slíka meðferð.
Enn fremur er lögð til breyting á i-lið 1. mgr. þannig að felld verði brott heimild tryggingaráðs til að setja reglur um ferðakostnað sem ráðherra skuli staðfesta. Í stað þess er gert ráð fyrir heimild ráðherra til að setja reglugerð um ferðakostnað sjúkratryggðra.
Í núgildandi 3. mgr. 1. gr. laganna er tekið fram að lífeyrisdeild Tryggingastofnunar ríkisins skuli annast greiðslur félagslegrar aðstoðar. Í b-lið frumvarpsgreinarinnar er orðalagi breytt á þann veg að Tryggingastofnun ríkisins skuli greiða bætur samkvæmt lögunum. Óhentugt þykir að vísa til tiltekinna deilda í Tryggingastofnun þar sem deildaskipting stofnunarinnar getur tekið breytingum í tímans rás og sem dæmi má nefna að lífeyrisdeild heitir nú samkvæmt skipuriti stofnunarinnar lífeyristryggingasvið.
Í b-lið er felld brott heimild tryggingaráðs til að setja reglur um það hvenær heimilt er að greiða maka einstaklings sem sætir gæsluvist eða afplánar fangelsi mæðra- eða feðralaun þegar vistin hefur varað a.m.k. þrjá mánuði. Í stað heimildar tryggingaráðs er gert ráð fyrir að ráðherra setji reglugerð um nánari framkvæmd ákvæðisins.
Fylgiskjal.
Fjármálaráðuneyti,
fjárlagaskrifstofa:
Verði frumvarpið óbreytt að lögum er gert ráð fyrir að það hafi óveruleg áhrif á rekstur Tryggingastofnunar ríkisins.
130. löggjafarþing 2003–2004.
Þskj. 415 — 341. mál.
Frumvarp til laga
um breytingu á lögum um almannatryggingar og lögum um félagslega aðstoð.
(Lagt fyrir Alþingi á 130. löggjafarþingi 2003–2004.)
I. KAFLI
Breyting á lögum um almannatryggingar, nr. 117/1993,
með síðari breytingum.
1. gr.
2. gr.
Ráðherra skipar forstjóra Tryggingastofnunar ríkisins til fimm ára í senn að fenginni tillögu tryggingaráðs. Forstjóri ræður aðra starfsmenn Tryggingastofnunar.
3. gr.
a. Við 1. mgr. bætist: með stoð í þeim.
b. 2. og 3. mgr. falla brott.
4. gr.
5. gr.
6. gr.
a. Í stað orðsins „tryggingaráðs“ í 2. mgr. kemur: stofnunarinnar.
b. 3. mgr. fellur brott.
7. gr.
8. gr.
Tryggingastofnun ríkisins metur örorku þeirra sem sækja um örorkulífeyri samkvæmt sérstökum örorkustaðli. Ráðherra setur reglugerð um örorkustaðalinn að fengnum tillögum Tryggingastofnunar ríkisins. Heimilt er að setja það skilyrði að umsækjandi gangist undir sérhæft mat á möguleikum til endurhæfingar og viðeigandi endurhæfingu áður en til örorkumats kemur, sbr. 8. gr. laga nr. 118/1993, um félagslega aðstoð, með síðari breytingum.
9. gr.
a. Í stað orðsins „Tryggingaráð“ í 3. mgr. kemur: Tryggingastofnun ríkisins.
b. Í stað orðanna „Lífeyrisdeild Tryggingastofnunar“ í 4. mgr. kemur: Tryggingastofnun ríkisins.
10. gr.
a. Orðin „samkvæmt nánari reglum sem tryggingaráð setur“ í 2. málsl. falla brott.
b. Við bætist nýr málsliður sem orðast svo: Ráðherra setur reglugerð um nánari framkvæmd ákvæðisins.
11. gr.
12. gr.
13. gr.
14. gr.
15. gr.
a. Í stað orðanna „Sjúkratryggingadeild eða hlutaðeigandi umboðsskrifstofa“ í 3. mgr. kemur: Tryggingastofnun ríkisins.
b. Orðin „um starfsemi sjúkratryggingadeildar“ í 4. mgr. falla brott.
16. gr.
Nú er sjúkratryggðum brýn nauðsyn á að vistast í erlendu sjúkrahúsi vegna þess að ekki er unnt að veita honum nauðsynlega hjálp í íslensku sjúkrahúsi og greiðir þá Tryggingastofnun ríkisins kostnað við sjúkrahúsvistina. Sama gildir um kostnað við dvöl, lyf og læknishjálp sem nauðsynleg er erlendis að lokinni sjúkrahúsvistinni þar. Tryggingastofnun ríkisins úrskurðar um hvort fyrrgreind skilyrði eru fyrir hendi og hvar sjúkratryggður skuli vistaður erlendis. Nú er sjúkratryggður vistaður á öðrum og dýrari stað erlendis en Tryggingastofnun ríkisins hefur ákveðið og greiðir þá stofnunin aðeins þann kostnað sem greiða hefði átt á þeim stað sem hún ákvað.
Í stað úrræðis sem getið er um í 1. mgr. og með sömu skilyrðum og þar greinir er Tryggingastofnun ríkisins heimilt að ákveða að sérfræðilæknar sem starfa erlendis veiti sjúklingi meðferð hér á landi og greiðir stofnunin þá launa- og ferðakostnað hins erlenda sérfræðings sem af því hlýst.
Heimilt er að setja reglugerð um nánari framkvæmd greinarinnar.
17. gr.
a. Í stað orðanna „sérfræðingum“ og „sérfræðings“ hvarvetna í b-lið 1. mgr. kemur í viðeigandi beygingarfalli: sérgreinalæknir.
b. Í stað orðanna „reglum sem tryggingaráð setur og ráðherra staðfestir“ tvívegis í i-lið 1. mgr. kemur: ákvæðum reglugerðar sem ráðherra setur.
c. Í stað orðsins „sérfræðilæknum“ í 2. málsl. 3. mgr. kemur: sérgreinalæknum.
18. gr.
a. Orðin „samkvæmt reglum sem ráðherra setur að fengnum tillögum tryggingaráðs“ í 3. tölul. falla brott.
b. Við 3. tölul. bætist nýr málsliður sem orðast svo: Ráðherra setur reglugerð um nánari framkvæmd ákvæðisins.
c. Orðin „eftir reglum sem ráðherra setur að fengnum tillögum tryggingaráðs“ í 4. tölul. falla brott.
d. Við 4. tölul. bætist nýr málsliður sem orðast svo: Ráðherra setur reglugerð um nánari framkvæmd ákvæðisins.
19. gr.
20. gr.
21. gr.
a. Í stað orðanna „meðan hann dvelst þar, sbr. þó síðustu málsgrein 43. gr.“ í 1. málsl. kemur: eftir fjögurra mánaða samfellda fangelsisvist eða dvöl.
b. Á eftir 1. málsl. kemur nýr málsliður sem orðast svo: Þegar bætur hafa verið felldar niður er heimilt að greiða fanga vasapeninga í samræmi við 8. mgr. 43. gr.
22. gr.
Ráðherra er heimilt að fela Tryggingastofnun ríkisins að semja við atvinnufyrirtæki um að þau taki í vinnu öryrkja sem fá greiddan örorkulífeyri, örorkustyrk, endurhæfingarlífeyri samkvæmt lögum um félagslega aðstoð eða slysaörorkubætur undir 50% og hafa vinnugetu sem ekki hefur nýst á vinnumarkaði og ekki verulegar aðrar tekjur til lífsviðurværis en bætur almannatrygginga. Skerðing bóta á starfstímabilinu fer eftir almennum skerðingarreglum á hverjum tíma. Í reglugerð skal kveða nánar á um öryrkjavinnu þessa.
23. gr.
II. KAFLI
Breyting á lögum um félagslega aðstoð, nr. 118/1993,
með síðari breytingum.
24. gr.
a. 1. mgr. orðast svo:
Bætur félagslegrar aðstoðar eru mæðra- og feðralaun, barnalífeyrir vegna skólanáms eða starfsþjálfunar ungmennis á aldrinum 18–20 ára, umönnunargreiðslur, makabætur, umönnunarbætur, dánarbætur, endurhæfingarlífeyrir, heimilisuppbót, frekari uppbætur, uppbót vegna kaupa á bifreið, uppbót vegna reksturs bifreiðar og endurgreiðsla umtalsverðs kostnaðar við læknishjálp og lyf.
b. 3. mgr. orðast svo:
Tryggingastofnun ríkisins greiðir bætur samkvæmt lögum þessum.
25. gr.
a. Í stað orðsins „Tryggingaráði“ í 1. málsl. kemur: Tryggingastofnun ríkisins.
b. Orðin „samkvæmt reglum er tryggingaráð setur“ í 2. málsl. falla brott.
26. gr.
a. Í stað orðanna „Lífeyrisdeild Tryggingastofnunar“ í 1. málsl. kemur: Tryggingastofnun.
b. Í stað orðsins „Lífeyrisdeild“ í 3. og 8. málsl. kemur: Tryggingastofnun.
c. Orðin „eftir reglum er tryggingaráð setur“ í 9. málsl. falla brott.
d. Orðin „samkvæmt reglum er tryggingaráð setur“ í 11. málsl. falla brott.
e. Í stað orðanna „Í reglum sem tryggingaráð setur um rétt“ í 12. málsl. kemur: Við ákvörðun á rétti.
f. Við greinina bætist ný málsgrein er orðast svo:
Ráðherra setur reglugerð um nánari framkvæmd greinarinnar.
27. gr.
a. Orðin „eftir reglum sem tryggingaráð setur“ í lokamálslið 1. mgr. falla brott.
b. 3. mgr. orðast svo:
Ráðherra setur reglugerð um nánari framkvæmd greinarinnar.
28. gr.
a. Orðin „eftir reglum sem tryggingaráð setur og ráðherra staðfestir“ í 2. málsl. falla brott.
b. Við greinina bætist ný málsgrein er orðast svo:
Heimilt er að setja reglugerð um nánari framkvæmd greinarinnar.
29. gr.
30. gr.
a. Orðin „og í samræmi við reglur sem heilbrigðis- og tryggingamálaráðuneytið setur“ í 1. mgr. falla brott.
b. 2. mgr. orðast svo:
Ráðherra setur reglugerð um nánari framkvæmd greinarinnar.
31. gr.
Athugasemdir við lagafrumvarp þetta.
Frumvarp þetta er unnið í heilbrigðis- og tryggingamálaráðuneytinu og hefur að markmiði að ljúka lagfæringum á ýmsum ákvæðum laga nr. 117/1993, um almannatryggingar, og laga nr. 118/1993, um félagslega aðstoð. Lagfæringar þessar eru nauðsynlegar í framhaldi af öðrum breytingum sem gerðar hafa verið á þessum og öðrum lögum á undanförnum árum. Þá koma þær jafnframt í kjölfar breytinga sem orðið hafa á skipuriti Tryggingastofnunar ríkisins.
Á 127. löggjafarþingi 2001–2002 lagði heilbrigðis- og tryggingamálaráðherra fram frumvarp til laga um breyting á lögum um almannatryggingar, lögum um félagslega aðstoð o.fl. sem samþykkt var sem lög nr. 74/2002. Í frumvarpinu voru ekki lagðar til breytingar á hlutverki tryggingaráðs en í nefndaráliti heilbrigðis- og trygginganefndar Alþingis um frumvarpið, sem samþykkt var samhljóða segir m.a.:
„Nefndin fjallaði nokkuð um hlutverk tryggingaráðs. Nefndin leggur til breytingar á 14. gr. frumvarpsins er varða hlutverk ráðsins til samræmis við nútímastjórnsýsluhætti og ábyrgð ráðherra, sbr. 2. tölul. hér á eftir. Nefndin hvetur til þess að hlutverk og staða tryggingaráðs verði tekin til endurskoðunar í heild sinni.
…
Helstu breytingar eru eftirfarandi:
1. …
2. Lagt er til nýtt orðalag í 14. gr. frumvarpsins og 33. gr. almannatryggingalaga. Með breytingunum eru heimildir tryggingaráðs til að setja reglur um einstaka stafliði 1. mgr. 33. gr. felldar brott. Þess í stað er ráðherra veitt heimild í sérstakri málsgrein til að setja reglugerð um greiðslur samkvæmt ákvæðinu. Greiðslur samkvæmt ákvæðinu eru á ábyrgð ráðherra sem æðsta yfirmanns Tryggingastofnunar og því eðlilegt að reglugerðarvaldið sé hjá honum.“
Í samræmi við framangreint álit heilbrigðis- og trygginganefndar Alþingis hefur heilbrigðis- og tryggingamálaráðherra til endurskoðunar hlutverk og stöðu tryggingaráðs.
Í framhaldi af því eru í frumvarpinu m.a. lagðar til eftirfarandi breytingar á lögum nr. 117/1993, um almannatryggingar, með síðari breytingum, og lögum nr. 118/1993, um félagslega aðstoð, með síðari breytingum:
1. Ákvæði laganna sem heimila tryggingaráði að setja reglur um tilteknar bætur eru felld brott og í stað þeirra sett ákvæði um að ráðherra skuli setja reglugerðir.
2. Ýmis ákvæði þar sem tilteknum deildum Tryggingastofnunar eru falin verkefni eru felld brott og í stað þeirra settar heimildir til Tryggingastofnunar enda þykir óeðlilegt að deildaskipting og verkaskipting stofnunarinnar sé ákveðin í lögum.
3. Ráðherraskipuð nefnd sem ákveður vist í erlendu sjúkrahúsi (siglinganefnd) er lögð niður og Tryggingastofnun ríkisins falin verkefni hennar.
Athugasemdir við einstakar greinar frumvarpsins.
Um 1. gr.
Um 2. gr.
Um 3. gr.
Um 4. gr.
Um 5. gr.
Um 6. gr.
Um 7. gr.
Um 8. gr.
Um 9. gr.
Í b-lið er felld brott tilvísun í lífeyrisdeild þar sem ekki er talið rétt að binda í lögum hvaða deild Tryggingastofnunar skuli annast ákveðin verkefni. Þar að auki hefur skipurit stofnunarinnar breyst þannig að það sem áður var lífeyrisdeild er nú lífeyristryggingasvið.
Um 10. gr.
Um 11. gr.
Um 12. gr.
Um 13. gr.
Um 14. gr.
Um 15. gr.
Í b-lið er felld brott heimild ráðherra til að setja reglugerð um starfsemi sjúkratryggingadeildar. Er talið óeðlilegt að ráðherra setji reglur um starfsemi deildar innan Tryggingastofnunar ríkisins. Þá er enn fremur talið óheppilegt að fjalla í lögum um deildir í stofnuninni og sem dæmi má nefna að sjúkratryggingadeild heitir nú samkvæmt skipuriti stofnunarinnar sjúkratryggingasvið.
Um 16. gr.
Í 2. mgr. er kveðið á um heimild Tryggingastofnunar til að ákveða að sérfræðilæknar erlendis frá meðhöndli sjúkling hér á landi og að stofnunin skuli greiða launa- og ferðakostnað hins erlenda sérfræðings sem af því hlýst. „Siglinganefnd“ hefur beitt þessu úrræði og hefur það gefist vel en ákvæði vantar í núgildandi lög um að Tryggingastofnun skuli greiða fyrir slíka meðferð.
Um 17. gr.
Enn fremur er lögð til breyting á i-lið 1. mgr. þannig að felld verði brott heimild tryggingaráðs til að setja reglur um ferðakostnað sem ráðherra skuli staðfesta. Í stað þess er gert ráð fyrir heimild ráðherra til að setja reglugerð um ferðakostnað sjúkratryggðra.
Um 18. og 19. gr.
Um 20. gr.
Um 21. gr.
Um 22. og 23. gr.
Um 24. gr.
Í núgildandi 3. mgr. 1. gr. laganna er tekið fram að lífeyrisdeild Tryggingastofnunar ríkisins skuli annast greiðslur félagslegrar aðstoðar. Í b-lið frumvarpsgreinarinnar er orðalagi breytt á þann veg að Tryggingastofnun ríkisins skuli greiða bætur samkvæmt lögunum. Óhentugt þykir að vísa til tiltekinna deilda í Tryggingastofnun þar sem deildaskipting stofnunarinnar getur tekið breytingum í tímans rás og sem dæmi má nefna að lífeyrisdeild heitir nú samkvæmt skipuriti stofnunarinnar lífeyristryggingasvið.
Um 25. gr.
Í b-lið er felld brott heimild tryggingaráðs til að setja reglur um það hvenær heimilt er að greiða maka einstaklings sem sætir gæsluvist eða afplánar fangelsi mæðra- eða feðralaun þegar vistin hefur varað a.m.k. þrjá mánuði. Í stað heimildar tryggingaráðs er gert ráð fyrir að ráðherra setji reglugerð um nánari framkvæmd ákvæðisins.
Um 26. gr.
Um 27. og 28. gr.
Um 29. gr.
Um 30. gr.
Um 31. gr.
Fylgiskjal.
Fjármálaráðuneyti,
fjárlagaskrifstofa:
Umsögn um frumvarp til laga um breytingu á lögum um
almannatryggingar og lögum um félagslega aðstoð.
Verði frumvarpið óbreytt að lögum er gert ráð fyrir að það hafi óveruleg áhrif á rekstur Tryggingastofnunar ríkisins.
