132. löggjafarþing 2005–2006.
Þskj. 178 — 178. mál.
Frumvarp til laga
um brottfall laga um stimpilgjald, nr. 36/1978, með síðari breytingum.
Flm.: Margrét Frímannsdóttir, Jóhanna Sigurðardóttir, Össur Skarphéðinsson.
Brottfall laga um stimpilgjald, nr. 36/1978, með síðari breytingum.
1. gr.
Breyting á lögum nr. 41/1919, um landamerki o.fl., með síðari breytingum.
2. gr.
Breyting á lögum nr. 51/1924, um ríkisskuldabréf.
3. gr.
Breyting á víxillögum, nr. 93/1933, með síðari breytingum.
4. gr.
Breyting á orkulögum, nr. 58/1967, með síðari breytingum.
5. gr.
Breyting á lögum nr. 16/1971, um aðild Íslands
að alþjóðasamningi um stjórnmálasamband.
6. gr.
Breyting á lögum nr. 54/1973, um norrænan tækni- og iðnþróunarsjóð.
7. gr.
Breyting á lögum nr. 18/1977, um járnblendiverksmiðju í Hvalfirði,
með síðari breytingum.
8. gr.
Breyting á lögum nr. 4/1978, um aðild Íslands
að alþjóðasamningi um ræðissamband.
9. gr.
Breyting á lögum nr. 60/1981, um raforkuver, með síðari breytingum.
10. gr.
Breyting á lögum nr. 65/1982, um skattskyldu lánastofnana,
með síðari breytingum.
11. gr.
Breyting á lögum nr. 42/1983, um Landsvirkjun, með síðari breytingum.
12. gr.
Breyting á lögum nr. 4/1987, um Þróunarsjóð
fyrir Færeyjar, Grænland og Ísland.
13. gr.
Breyting á lögum nr. 14/1989, um norrænan þróunarsjóð.
14. gr.
Breyting á lögum nr. 102/1990, um norrænt
fjármögnunarfélag á sviði umhverfisverndar.
15. gr.
Breyting á lögum nr. 19/1991, um meðferð opinberra mála,
með síðari breytingum.
16. gr.
Breyting á lögum nr. 34/1992, um Jarðasjóð, með síðari breytingum.
17. gr.
Breyting á lögum nr. 55/1992, um Viðlagatryggingu Íslands,
með síðari breytingum.
18. gr.
Breyting á gildandi ákvæðum laga nr. 97/1993,
um Húsnæðisstofnun ríkisins, með síðari breytingum.
19. gr.
Breyting á lögum nr. 92/1994, um Þróunarsjóð
sjávarútvegsins, með síðari breytingum.
20. gr.
Breyting á lögum nr. 146/1995, um Bjargráðasjóð, með síðari breytingum.
21. gr.
Breyting á lögum nr. 60/1997, um stofnun Fjárfestingarbanka
atvinnulífsins hf., með síðari breytingum.
22. gr.
Breyting á lögum nr. 61/1997, um Nýsköpunarsjóð
atvinnulífsins, með síðari breytingum.
23. gr.
Breyting á lögum nr. 62/1997, um heimild til samninga
um álbræðslu á Grundartanga, með síðari breytingum.
24. gr.
Breyting á lögum nr. 58/1998, um þjóðlendur og ákvörðun marka
eignarlanda, þjóðlendna og afrétta, með síðari breytingum.
25. gr.
Breyting á lögum nr. 36/2001, um Seðlabanka Íslands.
26. gr.
Breyting á lögum nr. 104/2001, um húsafriðun.
27. gr.
Breyting á lögum nr. 105/2001, um flutning menningarverðmæta úr landi
og um skil menningarverðmæta til annarra landa.
28. gr.
Breyting á þjóðminjalögum, nr. 107/2001.
29. gr.
Breyting á lögum nr. 139/2001, um stofnun sameignarfyrirtækis
um Orkuveitu Reykjavíkur, með síðari breytingum.
30. gr.
Breyting á lögum nr. 40/2002, um fasteignakaup.
31. gr.
Breytingar á lögum nr. 161/2002, um fjármálafyrirtæki, með síðari breytingum.
32. gr.
33. gr.
34. gr.
Breyting á lögum nr. 12/2003, um heimild til samninga
um álverksmiðju í Reyðarfirði, með síðari breytingu.
35. gr.
Breyting á lögum nr. 30/2003, um verðbréfasjóði og fjárfestingarsjóði.
36. gr.
Breyting á lögum nr. 90/2003, um tekjuskatt
og eignarskatt, með síðari breytingum.
37. gr.
Breyting á lögum nr. 99/2004, um sölu fasteigna, fyrirtækja og skipa,
með síðari breytingum.
38. gr.
Breyting á lögum nr. 136/2004 um Lánasjóð sveitarfélaga.
39. gr.
Gildistaka.
40. gr.
Greinargerð.
Mál þetta var áður lagt fram á 130. og 131. löggjafarþingi.
Í gildandi lögum um stimpilgjald, nr. 36/1978, er gert ráð fyrir að greitt sé stimpilgjald af íslenskum viðskiptaskjölum. Gjaldið er mishátt eftir skjölum.
Skattheimta á borð við innheimtu stimpilgjalda hefur verið á hröðu undanhaldi í OECD- ríkjum síðustu áratugi. Slík skattheimta hefur neikvæð áhrif, t.d. mismunar hún aðilum innan lands og veikir samkeppnisstöðu fyrirtækja gagnvart erlendum fyrirtækjum. Eins og íslenskt viðskiptaumhverfi hefur þróast er óhætt að halda því fram að stimpilgjöldin séu bein samkeppnishindrun fyrir íslensk fjármálafyrirtæki, sem og íslenska útgefendur verðbréfa sem hyggjast skrá þau á erlendum mörkuðum. Jafnframt má halda því fram að með tilkomu rafrænnar eignarskráningar verðbréfa sé hlutverki stimpilskyldu í raun lokið. Ekki er hægt að stimpla rafræn verðbréf, auk þess sem ekki er um skjöl í eiginlegri merkingu þess orðs að ræða. Þá er einnig á það að líta að stimpilgjöld geta lagst mjög þungt á þá sem kaupa sér húsnæði, sérstaklega þá sem eru að festa sér húsnæði í fyrsta sinn og þurfa að teygja sig svo langt sem þeir geta, t.d. ungt barnafólk. Þá benda flutningsmenn jafnframt á að óeðlilegt sé að við skuldbreytingar á lánum sem fjölskyldur hafa tekið sé stimpilgjald innheimt hvað eftir annað. Þarna er á ferðinni gjaldtaka sem er langt umfram það sem þjónustan kostar í raun.
Tekjur ríkissjóðs af stimpilgjaldi eru samkvæmt fjárlögum þessa árs áætlaðar á greiðslugrunni 4.600 millj. kr. og 6.000 millj. kr. samkvæmt fjárlögum fyrir árið 2006.
Undanþágur frá greiðslu stimpilgjalda er víða að finna í lögum og hefur það gert innheimtu þeirra flókna. Þá getur aukning rafrænna viðskipta einnig gert innheimtu gjaldanna vandasama og í sumum tilfellum nokkuð hjákátlega þar sem engin eiginleg stimplun fer fram í slíkum viðskiptum.
Við niðurfellingu laga um stimpilgjald er nauðsynlegt að breyta með bandormi ákvæðum fjölmargra annarra laga sem kveða á um greiðslu stimpilgjalds. Í flestum þeirra lagaákvæða sem bandormurinn snertir er veitt undanþága frá greiðslu stimpilgjalda. Í nokkrum þeirra er þó kveðið á um að krafa um stimpilgjald skuli miðast við annað hlutfall en ákveðið er í lögum um stimpilgjald og er þá oftast um að ræða ívilnanir til handa erlendum aðilum vegna beinna fjárfestinga hér á landi. Þessir aðilar munu því njóta verulegrar ívilnunar líkt og aðrir verði frumvarp þetta að lögum og því geta stjórnvöld í einstaka tilfellum þurft að taka samninga við slíka aðila til endurskoðunar.