Þskj. 494 — 419. mál.
Frumvarp til laga
um breyting á tollalögum, nr. 88/2005, með síðari breytingum.
(Lagt fyrir Alþingi á 133. löggjafarþingi 2006–2007.)
1. gr.
2. gr.
4. Vegna ökutækja til tímabundinnar notkunar hér á landi í eftirtöldum tilvikum:
a. Af bifreiðum sem eru skráðar erlendis eða keyptar nýjar og óskráðar hér á landi ef innflytjandi eða eftir atvikum kaupandi hennar hefur eða hefur haft fasta búsetu erlendis, hyggst dvelja hér á landi tímabundið og nota bifreiðina í eigin þágu. Það er jafnframt skilyrði að bifreiðin sé flutt til landsins eða eftir atvikum keypt ný og óskráð hér á landi innan mánaðar frá því að viðkomandi kom til landsins til tímabundinnar dvalar. Hver sá sem ætlar að dveljast hér á landi í ár eða styttri tíma telst dvelja hér á landi tímabundið.
b. Af eftirvögnum, skráðum erlendis, sem notaðir eru til flutnings vara til og frá landinu.
c. Af hópbifreiðum sem ferðaskrifstofur eða aðrir sem hafa atvinnu af slíkum fólksflutningum flytja til landsins vegna hópferðalaga um landið enda verða þær fluttar úr landi með þeim ferðamannahópi sem bifreiðin var ætluð í upphafi.
d. Af tengitækjum, svo sem hjólhýsum og tjaldvögnum, eða öðrum ökutækjum sem ferðamenn flytja til landsins, enda eigi þau ekki undir a-lið, í allt að 12 mánuði. Það er skilyrði að tækin séu ætluð til eigin nota ferðamanns á ferðalagi hér á landi.
5. Af innfluttu eldsneyti sem rúmast í innbyggðum eldsneytisgeymum ökutækis og innfluttum varahlutum í ökutæki, uppfylli innflytjandi þess skilyrði 4. tölul.
6. Af stærri tækjum, þ.m.t. ökutækjum til fólks- og/eða vöruflutninga eða sérstakra nota, sem flutt eru til landsins tímabundið, þó ekki lengur en í 12 mánuði, enda séu skilyrði 4. tölul. ekki uppfyllt. Aðflutningsgjöld skulu reiknuð af leiguverði fyrir tæki í stað tollverðs. Liggi leiguverð tækis ekki fyrir skal reikna toll af áætlaðri leigu sem ákvörðuð skal sem 1/ 60 hluti tollverðs eins og það er ákveðið skv. V. kafla laga þessara fyrir hvern byrjaðan mánuð frá komu tækis til landsins.
3. gr.
a. 6. mgr. orðast svo:
Tollstjórinn í Reykjavík ákveður form rammaskeytis fyrir aðflutningsskýrslu og hvernig tæknilegri útfærslu SMT- og VEF-tollafgreiðslu skuli háttað að öðru leyti.
b. 7. mgr. fellur brott.
4. gr.
Taka skal í einu lagi til tollmeðferðar vörur sem skráðar eru í einu sendingarnúmeri, nema annað leiði af ákvæðum laga þessara.
Ráðherra getur með reglugerð heimilað skiptingu sendinga til tollmeðferðar þegar aðstæður þykja mæla með því að slíkt sé heimilt og bundið heimildina þeim skilyrðum sem hann telur nauðsynleg til þess að tryggja að skiptingin hafi ekki áhrif á fjárhæð aðflutningsgjalda sem greiða ber af viðkomandi vörum.
5. gr.
Bráðabirgðatollafgreiðsla gegn fjártryggingu, sbr. 1. mgr., er enn fremur heimil þegar nauðsynlegt reynist að fresta lokaákvörðun um tollverð vöru skv. 14.–17. gr. eða um önnur atriði sem lög þessi taka til, enda þyki að mati tollstjóra ekkert því til fyrirstöðu að innflytjandi leysi vöruna til sín.
6. gr.
7. gr.
a. 2. mgr. fellur brott.
b. 3. mgr. orðast svo:
Tollstjórinn í Reykjavík getur afturkallað starfsleyfi til tollmiðlunar uppfylli tollmiðlari ekki lengur skilyrði fyrir starfsleyfinu eða vanræki gróflega skyldur sínar samkvæmt lögum þessum.
8. gr.
Farmflytjendur sem ekki reka afgreiðslugeymslur í eigin nafni skulu eiga nægan aðgang að geymslum sem reknar eru á grundvelli leyfis skv. 1. mgr.
9. gr.
Þrátt fyrir ákvæði 1. mgr. er óveruleg aðvinnsla á vörum heimil í tollvörugeymslu, svo sem einföld umpökkun, merking, samsetning, prófun og þrif, enda leiði aðvinnslan ekki til breyttrar tollflokkunar vöru.
10. gr.
11. gr.
Athugasemdir við lagafrumvarp þetta.
Með frumvarpi þessu eru lagðar til breytingar á ákvæðum tollalaga vegna tímabundinnar notkunar hér á landi, án greiðslu aðflutningsgjalda, á ökutækjum á erlendum eða sérstökum skráningarnúmerum. Breytingarnar eru lagðar til vegna ábendinga Eftirlitsstofnunar EFTA (ESA). Í fyrsta lagi bendir ESA á að óheimilt sé að binda tímabundinn innflutning á fyrirtækjabifreiðum því skilyrði að hluti aðflutningsgjalda sé greiddur líkt og gert er í 4. tölul. 7. gr. laganna. Í öðru lagi bendir ESA á að þeir sem hingað koma til starfa tímabundið eða í leit að atvinnu skuli eiga þess kost að hafa meðferðis bifreið til eigin nota um hæfilegan tíma án greiðslu aðflutningsgjalda, en skv. 4. og 5. tölul. 1. mgr. 7. gr. tollalaga er eingöngu heimilt að veita slíka undanþágu í einn mánuð. Að öðrum kosti sé launþegum og sjálfstætt starfandi aðilum ekki veitt raunhæft frelsi til flutninga innan Evrópska efnahagssvæðisins. Í þriðja lagi bendir ESA á að formskilyrði tollalaga er lúta að útgáfu leyfa til tímabundins innflutnings ökutækja fari í bága við meginreglur EES-samningsins um þjónustustarfsemi. ESA vísar í því sambandi til ákvæða 28. og 36. gr. samningsins um Evrópska efnahagssvæðið og dóma Evrópudómstólsins í málum nr. C-464/02, C-232/03 og sameinuðum málum nr. C-151/04 og C-152/04 til grundvallar ábendingunum.
Að auki er að finna í frumvarpinu fáeinar minni háttar breytingar á ákvæðum tollalaga.
Athugasemdir við einstakar greinar frumvarpsins.
Um 1. gr.
Um 2. gr.
Ofangreindar breytingar er lagðar til vegna athugasemda ESA eins og fram kom í almennum athugasemdum með frumvarpinu. Það er mat ESA að áskilnaður 3. mgr. 4. tölul. 7. gr. gildandi tollalaga um greiðslu aðflutningsgjalda að hluta af ökutæki sé andstæður ákvæðum 28. gr. samningsins um Evrópska efnahagssvæðið, sbr. lög nr. 2/1993, um Evrópska efnahagssvæðið, þar sem mælt er fyrir um afnám allrar mismununar milli launþega í aðildarríkjum ESB og EFTA-ríkjum sem byggð er á ríkisfangi og lýtur að atvinnu, launakjörum og öðrum starfs- og ráðningarskilyrðum. Í frumvarpi þessu er lagt til að einstaklingum, sem eru eða hafa verið búsettir erlendis og koma hingað til lands til starfa tímabundið eða í atvinnuleit, annaðhvort sem launþegar eða sjálfstætt starfandi einstaklingar, verði heimilt að nota bifreið hér á landi í allt að ár án greiðslu aðflutningsgjalda. Með því er dregið úr hættu á að þeir sem íhuga að koma hingað til lands til tímabundinna starfa eða í atvinnuleit hverfi ekki frá þeim áformum vegna álaga á bifreiðar hér á landi. Með því er komið til móts við ábendingar ESA í þá átt. Þrátt fyrir að breytingarnar séu til komnar vegna ábendinga ESA er af framkvæmdalegum ástæðum lagt til að rýmkunin verði ekki látin velta á ríkisfangi þess sem hingað flyst til tímabundinna starfa heldur allra þeirra sem uppfylla áðurnefnd skilyrði.
Öll skilyrði greinarinnar þurfa að vera uppfyllt til þess að undanþágan taki gildi og hún gildir á meðan viðkomandi uppfyllir skilyrðin. Ekki er gert ráð fyrir að sá sem uppfyllir skilyrðin þurfi að sækja um sérstakt leyfi til þess að heimildin öðlist gildi. Ákvæði greinarinnar eins og það er orðað kemur hins vegar ekki í veg fyrir að ráðherra geti ákveðið með reglugerð að innflytjandi eða eftir atvikum kaupandi bifreiðar lýsi því yfir að hann uppfylli viðeigandi skilyrði á sérstöku eyðublaði áður en bifreiðin er tekin til notkunar hér á landi. Heimildin er hins vegar ekki háð leyfi tollstjóra, uppfylli viðkomandi skilyrðin. Með því er komið til móts við ábendingar ESA um að engin höft skuli vera á frelsi ríkisborgara aðildarríkja ESB og EFTA-ríkja til að veita þjónustu á yfirráðasvæði samningsaðila enda þótt þeir hafi staðfestu í öðru aðildarríki ESB eða EFTA-ríki en sá sem þjónustan er ætluð. ESA hefur metið það svo að fyrirkomulag við útgáfu akstursleyfa sé íþyngjandi fyrir þann sem hingað kemur til þess að þiggja þjónustu.
Sá sem nýtir sér heimild greinarinnar skal á sérhverjum tíma vera viðbúinn að sýna tollyfirvöldum eða eftir atvikum lögreglu fram á að hann geti notið heimildar samkvæmt greininni. Í því felst jafnframt að honum ber að gefa sig fram um leið og hann uppfyllir ekki eitt eða fleiri áðurtalinna skilyrða. Honum ber til dæmis að gefa sig fram við tollyfirvöld undireins ákveði hann áður en ár er liðið frá komu hans til landsins að taka upp varanlega búsetu á landinu.
Tilmæli ESA taka einvörðungu til fyrirtækjabifreiða (company cars). Þrátt fyrir það er gert ráð fyrir að greinin taki til bifreiða eins og þær eru skilgreindar samkvæmt umferðarlögum hverju sinni til einföldunar og hagræðis í framkvæmd.
Við útfærslu þessa liðar frumvarpsins var höfð hliðsjón af norskum og dönskum réttarheimildum um sama efni.
Ákvæði b-liðar 4. tölul. er efnislega samhljóða 6. mgr. 4. tölul. 1. mgr. 7. gr. gildandi tollalaga.
Ákvæði c-liðar 4. tölul. kemur í stað 4. mgr. 4. tölul. 1. mgr. 7. gr. gildandi tollalaga. Ákvæðið er í aðalatriðum samhljóða 4. mgr. 4. gr. tollalaga en þó er gert ráð fyrir að undanþága samkvæmt ákvæðinu sé gild ef hópferðabifreið er flutt hingað til lands og frá landi með þeim ferðamannahópi sem bifreiðin er ætluð fyrir. Ef bifreið er flutt hingað til lands og er ætluð fyrir fleiri en einn hóp gilda ákvæði 6. tölul. 1. mgr. 7. gr. laganna eins og hann kemur fyrir í frumvarpinu.
Í d-lið 4. tölul. er fjallað um innfluting ferðamanna á ökutækjum sem ætluð eru til notkunar á ferðalögum. Sambærileg efnisregla er í 4. tölul. 1. mgr. 7. gr. gildandi tollalaga.
5. tölul. er efnislega samhljóða 7. mgr. 4. tölul. 1. mgr. 7. gr. gildandi tollalaga.
6. tölul. er efnislega samhljóða 6. tölul. 1. mgr. 7. gr. gildanda tollalaga. Þó mun ákvæðið eiga við í færri tilvikum þegar litið er til þeirra rýmkunar sem felst í a-lið 4. tölul. þessarar greinar frumvarpsins.
Um 3. gr.
Um 4. gr.
Um 5. gr.
Um 6. gr.
Um 7. gr.
Um 8. gr.
Um 9. gr.
Um 10. gr.
Um 11. gr.
Fylgiskjal.
Fjármálaráðuneyti,
fjárlagaskrifstofa:
Umsögn um frumvarp til laga um breytingu á tollalögum,
nr. 88/2005, með síðari breytingum.
Ekki verður séð að frumvarpið, verði það óbreytt að lögum, hafi áhrif á kostnað ríkissjóðs. Áhrif frumvarpsins á tekjur ríkissjóðs eru óveruleg og felast einungis í frestun á greiðslu aðflutningsgjalda.