Aðrar útgáfur af skjalinu: PDF - Word Perfect. Ferill 205. máls.
143. löggjafarþing 2013–2014.
Þingskjal 398 — 205. mál.
2. umræða.
Nefndin hefur fjallað um málið og fengið á sinn fund Maríönnu Jónasdóttur, Guðrúnu Þorleifsdóttur og Valdemar Ásbjörnsson frá fjármála- og efnahagsráðuneyti, Ingunni Ólafsdóttur, Magnús Bjarna Halldórsson, Tryggva H. Blöndal og Stefán Jónsson frá Isavia ohf., Bergþóru Halldórsdóttur frá Samtökum atvinnulífsins og Ragnheiði Héðinsdóttur frá Samtökum iðnaðarins.
Umsagnir bárust frá Endurvinnslunni hf., Félagi atvinnurekenda, Isavia ohf., Samtökum atvinnulífsins, Samtökum iðnaðarins, tollstjóra og Viðskiptaráði Íslands.
Frumvarpið er í fjórum köflum sem nefndin hefur hér til meðferðar. Þær breytingar sem lagðar eru til á tollalögum miða að því að einfalda starf embættis tollstjóra til hagræðingar fyrir embættið sjálft sem og viðskiptavini þess. Nefndin tekur undir þau sjónarmið sem rakin eru í frumvarpinu og leggur áherslu á mikilvægi þess að hækka sektarfjárhæðir þannig að þær séu til samræmis við almennt verðlag, að öðrum kosti eru þær ekki til þess fallnar að ná tilgangi sínum. Meginrökin fyrir því að hækka sektarfjárhæð tollstjóra er sú að lágmarkssekt við broti fer í flestum tilvikum langt fram yfir þau sektarmörk sem nú eru í gildi, þ.e. 300.000 kr. Þegar lágmarkssekt brots fer yfir þá fjárhæð hefur tollstjóri þurft að kæra til lögreglu. Nefndin tekur undir sjónarmið sem fram hafa komið um mikilvægi þess að unnt sé að ljúka málum án aðkomu lögreglu þegar málsaðilar eru sáttir við slík málalok og gangast við broti. Nefndin telur rétt að umrædd viðmiðunarfjárhæð sektargreiðslu skuli hækkuð frekar og telur rétt að tollstjóri hafi sektarheimildir upp að 3 millj. kr. Lögreglurannsókn og málsmeðferð er kostnaðarsöm og tímafrek og telur nefndin rétt að einfalda kerfið sé þess kostur. Breytingu þeirri sem nefndin leggur til er ætlað að koma í veg fyrir að óþarflega mörg mál séu send frá tollstjóra til lögreglu. Lögreglan er störfum hlaðin og mikilvægt að leitast sé við að leysa mál sem þurfa ekki að sæta lögreglurannsókn á annan veg. Breytingin mun spara fé og gera ferlið skilvirkara, einfaldara og flýta afgreiðslu mála.
Breytingar á lögum um vörugjald miða að því að bæta úr hnökrum við framkvæmd laganna gagnvart innlendum framleiðendum. Fram kom að hnökrarnir sneru helst að því að að óbreyttu gæti í einhverjum tilvikum komið upp tvískattlagning þegar hráefni er flutt inn og svo selt áfram. Samkvæmt orðalagi núgildandi 10. gr. er engin endurgjaldsheimild vegna innlendra framleiðenda, sem ekki hafa fengið sérstaka skráningu hjá tollstjóra skv. 5. gr. laganna, vegna sölu til skráðra aðila nema þeir flytji hráefnið eða efnivöru sjálfir til landsins. Nefndin tekur undir þau sjónarmið að rétt sé að brugðist sé við þessu og leyst úr. Nefndin taldi þá framsetningu sem lögð er til í frumvarpinu ekki nægilega skýra og leggur því til breytingu á 4. gr. sem er til þess fallin að einfalda framsetningu og skýrleika ákvæðisins en efnislega eru markmiðin þau sömu.
Í 5. og 6. gr. er breyting sem lýtur að gjaldfresti í tolli. Um er að ræða framlengingu á heimildum sem hafa verið í gildi. Verið er að heimila innflytjendum að skipta greiðslu á aðflutningsgjöldum á tvo gjalddaga. Fram kom á fundum nefndarinnar að ráðgert er að ráðast í heildarendurskoðun á gjaldfrestum á næstunni og telur nefndin því rétt að framlengja umræddan frest áfram þar sem fyrir liggur endurskoðun á reglunum.
Loks er lögð til breyting á lögum nr. 52/1989, um ráðstafanir gegn umhverfismengun af völdum einnota umbúða fyrir drykkjarvörur, á þann veg að eftirleiðis verður þeim sem hafa leyfi til að selja farþegum og áhöfnum millilandafara við komu til landsins vörur úr tollfrjálsri verslun falið að leggja á og greiða skilagjald af gjaldskyldum vörum samkvæmt lögunum. Nefndin telur að með þessu sé verið að eyða ákveðinni óvissu sem ríkt hefur um greiðslu skilagjalda af umbúðum drykkjarvara sem seldar eru með framangreindum hætti.
Nefndin leggur til að frumvarpið verði samþykkt með eftirfarandi
1. 1. gr. orðist svo:
Í stað fjárhæðarinnar „300.000 kr.“ í 1. og 3. málsl. 2. mgr. og 1. málsl. 3. mgr. 185. gr. laganna kemur: 3.000.000 kr.
2. 4. gr. orðist svo:
Í stað 2. mgr. 10. gr. laganna koma tvær nýjar málsgreinar, svohljóðandi:
Tollstjóra er heimilt að endurgreiða innflytjendum og/eða innlendum framleiðendum vörugjald sem þeir hafa greitt í eftirfarandi tilvikum:
1. Þegar innflytjandi hefur nýtt hráefni eða efnivöru í framleiðslu innflytjanda sjálfs skv. 1. mgr.
2. Þegar innflytjandi eða innlendur framleiðandi selur vöru, hráefni eða efnivöru án vörugjalds til handhafa framleiðsluskírteinis, sbr. 1. mgr.
3. Þegar innlendur framleiðandi selur vöru án vörugjalds til skráðra aðila skv. 5. gr.
Innflytjandi eða innlendur framleiðandi skal tilgreina í sérstakri skýrslu til tollstjóra um slíka sölu eða nýtingu, þar með talið til hvaða aðila varan er seld, magn vöru og tegund, svo og fjárhæð vörugjalds. Þegar um endanlega framleiðsluvöru er að ræða skal tilgreina innihaldslýsingu. Skýrslu skal skilað eigi síðar en 15 dögum fyrir gjalddaga. Endurgreiðsla skal fara fram á gjalddaga, enda hafi vörugjald vegna viðkomandi tímabils verið greitt.
Vilhjálmur Bjarnason, Árni Páll Árnason og Ragnheiður Ríkharðsdóttir voru fjarverandi við afgreiðslu málsins.
143. löggjafarþing 2013–2014.
Þingskjal 398 — 205. mál.
2. umræða.
Nefndarálit með breytingartillögu
um frumvarp til laga um breytingar á tollalögum, nr. 88/2005, lögum um vörugjald,
nr. 97/1987, lögum um virðisaukaskatt, nr. 50/1988, og lögum um ráðstafanir
gegn umhverfismengun af völdum einnota umbúða fyrir drykkjarvörur,
nr. 52/1989, með síðari breytingum (sektir, greiðslufrestur í tolli,
sykurskattur og skilagjald vegna einnota drykkjarumbúða).
Frá efnahags- og viðskiptanefnd.
Nefndin hefur fjallað um málið og fengið á sinn fund Maríönnu Jónasdóttur, Guðrúnu Þorleifsdóttur og Valdemar Ásbjörnsson frá fjármála- og efnahagsráðuneyti, Ingunni Ólafsdóttur, Magnús Bjarna Halldórsson, Tryggva H. Blöndal og Stefán Jónsson frá Isavia ohf., Bergþóru Halldórsdóttur frá Samtökum atvinnulífsins og Ragnheiði Héðinsdóttur frá Samtökum iðnaðarins.
Umsagnir bárust frá Endurvinnslunni hf., Félagi atvinnurekenda, Isavia ohf., Samtökum atvinnulífsins, Samtökum iðnaðarins, tollstjóra og Viðskiptaráði Íslands.
Frumvarpið er í fjórum köflum sem nefndin hefur hér til meðferðar. Þær breytingar sem lagðar eru til á tollalögum miða að því að einfalda starf embættis tollstjóra til hagræðingar fyrir embættið sjálft sem og viðskiptavini þess. Nefndin tekur undir þau sjónarmið sem rakin eru í frumvarpinu og leggur áherslu á mikilvægi þess að hækka sektarfjárhæðir þannig að þær séu til samræmis við almennt verðlag, að öðrum kosti eru þær ekki til þess fallnar að ná tilgangi sínum. Meginrökin fyrir því að hækka sektarfjárhæð tollstjóra er sú að lágmarkssekt við broti fer í flestum tilvikum langt fram yfir þau sektarmörk sem nú eru í gildi, þ.e. 300.000 kr. Þegar lágmarkssekt brots fer yfir þá fjárhæð hefur tollstjóri þurft að kæra til lögreglu. Nefndin tekur undir sjónarmið sem fram hafa komið um mikilvægi þess að unnt sé að ljúka málum án aðkomu lögreglu þegar málsaðilar eru sáttir við slík málalok og gangast við broti. Nefndin telur rétt að umrædd viðmiðunarfjárhæð sektargreiðslu skuli hækkuð frekar og telur rétt að tollstjóri hafi sektarheimildir upp að 3 millj. kr. Lögreglurannsókn og málsmeðferð er kostnaðarsöm og tímafrek og telur nefndin rétt að einfalda kerfið sé þess kostur. Breytingu þeirri sem nefndin leggur til er ætlað að koma í veg fyrir að óþarflega mörg mál séu send frá tollstjóra til lögreglu. Lögreglan er störfum hlaðin og mikilvægt að leitast sé við að leysa mál sem þurfa ekki að sæta lögreglurannsókn á annan veg. Breytingin mun spara fé og gera ferlið skilvirkara, einfaldara og flýta afgreiðslu mála.
Breytingar á lögum um vörugjald miða að því að bæta úr hnökrum við framkvæmd laganna gagnvart innlendum framleiðendum. Fram kom að hnökrarnir sneru helst að því að að óbreyttu gæti í einhverjum tilvikum komið upp tvískattlagning þegar hráefni er flutt inn og svo selt áfram. Samkvæmt orðalagi núgildandi 10. gr. er engin endurgjaldsheimild vegna innlendra framleiðenda, sem ekki hafa fengið sérstaka skráningu hjá tollstjóra skv. 5. gr. laganna, vegna sölu til skráðra aðila nema þeir flytji hráefnið eða efnivöru sjálfir til landsins. Nefndin tekur undir þau sjónarmið að rétt sé að brugðist sé við þessu og leyst úr. Nefndin taldi þá framsetningu sem lögð er til í frumvarpinu ekki nægilega skýra og leggur því til breytingu á 4. gr. sem er til þess fallin að einfalda framsetningu og skýrleika ákvæðisins en efnislega eru markmiðin þau sömu.
Í 5. og 6. gr. er breyting sem lýtur að gjaldfresti í tolli. Um er að ræða framlengingu á heimildum sem hafa verið í gildi. Verið er að heimila innflytjendum að skipta greiðslu á aðflutningsgjöldum á tvo gjalddaga. Fram kom á fundum nefndarinnar að ráðgert er að ráðast í heildarendurskoðun á gjaldfrestum á næstunni og telur nefndin því rétt að framlengja umræddan frest áfram þar sem fyrir liggur endurskoðun á reglunum.
Loks er lögð til breyting á lögum nr. 52/1989, um ráðstafanir gegn umhverfismengun af völdum einnota umbúða fyrir drykkjarvörur, á þann veg að eftirleiðis verður þeim sem hafa leyfi til að selja farþegum og áhöfnum millilandafara við komu til landsins vörur úr tollfrjálsri verslun falið að leggja á og greiða skilagjald af gjaldskyldum vörum samkvæmt lögunum. Nefndin telur að með þessu sé verið að eyða ákveðinni óvissu sem ríkt hefur um greiðslu skilagjalda af umbúðum drykkjarvara sem seldar eru með framangreindum hætti.
Nefndin leggur til að frumvarpið verði samþykkt með eftirfarandi
BREYTINGU:
1. 1. gr. orðist svo:
Í stað fjárhæðarinnar „300.000 kr.“ í 1. og 3. málsl. 2. mgr. og 1. málsl. 3. mgr. 185. gr. laganna kemur: 3.000.000 kr.
2. 4. gr. orðist svo:
Í stað 2. mgr. 10. gr. laganna koma tvær nýjar málsgreinar, svohljóðandi:
Tollstjóra er heimilt að endurgreiða innflytjendum og/eða innlendum framleiðendum vörugjald sem þeir hafa greitt í eftirfarandi tilvikum:
1. Þegar innflytjandi hefur nýtt hráefni eða efnivöru í framleiðslu innflytjanda sjálfs skv. 1. mgr.
2. Þegar innflytjandi eða innlendur framleiðandi selur vöru, hráefni eða efnivöru án vörugjalds til handhafa framleiðsluskírteinis, sbr. 1. mgr.
3. Þegar innlendur framleiðandi selur vöru án vörugjalds til skráðra aðila skv. 5. gr.
Innflytjandi eða innlendur framleiðandi skal tilgreina í sérstakri skýrslu til tollstjóra um slíka sölu eða nýtingu, þar með talið til hvaða aðila varan er seld, magn vöru og tegund, svo og fjárhæð vörugjalds. Þegar um endanlega framleiðsluvöru er að ræða skal tilgreina innihaldslýsingu. Skýrslu skal skilað eigi síðar en 15 dögum fyrir gjalddaga. Endurgreiðsla skal fara fram á gjalddaga, enda hafi vörugjald vegna viðkomandi tímabils verið greitt.
Vilhjálmur Bjarnason, Árni Páll Árnason og Ragnheiður Ríkharðsdóttir voru fjarverandi við afgreiðslu málsins.
Alþingi, 17. desember 2013.
Frosti Sigurjónsson,
form.
Willum Þór Þórsson,
frsm.
Steingrímur J. Sigfússon.
Guðmundur Steingrímsson.
Pétur H. Blöndal.
Sigurður Páll Jónsson.
