Aðrar útgáfur af skjalinu: PDF - Word Perfect. Ferill 413. máls.

Þingskjal 750  —  413. mál.



Frumvarp til laga

um breytingu á lögum nr. 155/1998, um Söfnunarsjóð lífeyrisréttinda,
með síðari breytingum (innheimta lífeyrisiðgjalda).

(Lagt fyrir Alþingi á 143. löggjafarþingi 2013–2014.)




1. gr.

    Síðari málsliður 8. gr. laganna verður svohljóðandi: Feli sjóðurinn þriðja aðila, sem til þess er bær, að annast innheimtu iðgjaldanna, enda hafi ekki verið orðið við áskorunum sjóðsins um greiðslu þeirra, skal kostnaður sem af því leiðir greiddur af þeim sem innheimtan beinist að.

2. gr.

    Lög þessi öðlast þegar gildi.

Athugasemdir við lagafrumvarp þetta.

    Frumvarpið var samið í fjármála- og efnahagsráðuneytinu að höfðu samráði við Söfnunarsjóð lífeyrisréttinda.
    Með 5. mgr. 6. gr. laga nr. 129/1997, um skyldutryggingu lífeyrisréttinda og starfsemi lífeyrissjóða, er Söfnunarsjóði lífeyrisréttinda falið það hlutverk, umfram aðra lífeyrissjóði, að innheimta lögboðið iðgjald í þeim tilvikum þegar engar upplýsingar liggja fyrir um sjóðsaðild manns. Í frumvarpi því sem varð að lögum nr. 155/1998, um Söfnunarsjóð lífeyrisréttinda, var gert ráð fyrir að erfiðara og kostnaðarsamara yrði að innheimta þessi iðgjöld en önnur lífeyrisiðgjöld og var stjórn sjóðsins heimilað að taka ákveðna þóknun af iðgjaldi vegna innheimtu þess þar sem ekki þótti sanngjarnt að sá kostnaðarauki sem af innheimtunni hlýst, m.a. vegna aukinnar umsýslu hjá sjóðnum og afskrifaðs gjaldfærðs innheimtukostnaðar vegna óinnheimtanlegra krafna, legðist á alla sjóðfélaga. Frumvarpið er lagt fram til að taka af allan vafa um heimildir Söfnunarsjóðs lífeyrisréttinda til þess að krefja þann sem innheimta sjóðsins beinist að um greiðslu kostnaðar, m.a. kostnaðar vegna aðkeyptrar innheimtuþjónustu.
    Í ákvæði 1. gr. eru áréttaðar heimildir stjórnar Söfnunarsjóðs lífeyrisréttinda til þess að krefja þá sem innheimta sjóðsins skv. 6. gr. laga nr. 129/1997, um skyldutryggingu lífeyrisréttinda og starfsemi lífeyrissjóða, beinist að um greiðslu kostnaðar. Þeirri þóknun sem sjóðnum er heimilað að innheimta af skyldubundnum lífeyrisiðgjöldum og kveðið er á um í 1. málsl. 8. gr. laga um Söfnunarsjóðinn er aðeins ætlað að standa straum af kostnaði sem sjóðurinn hefur af innheimtunni en ekki af kostnaði vegna aðkeyptrar innheimtuþjónustu verði ekki orðið við áskorunum sjóðsins um greiðslu iðgjalda. Til að taka af allan vafa um heimildir stjórnar sjóðsins um innheimtu iðgjalda skv. 6. gr. laga nr. 129/1997 er því í ákvæðinu mælt fyrir um heimild sjóðsins til að krefja þá sem innheimtan beinist að um greiðslu þess kostnaðar sem hlýst af aðkeyptri þjónustu við innheimtuna, enda hafi ekki verið orðið við áskorunum sjóðsins um greiðslu umræddra iðgjalda.



Fylgiskjal.


Fjármála- og efnahagsráðuneyti,
skrifstofa opinberra fjármála:


Umsögn um frumvarp til laga um breytingu á lögum nr. 155/1998, um Söfnunarsjóð lífeyrisréttinda, með síðari breytingum (innheimta lífeyrisiðgjalda).

    Markmið frumvarpsins er að skýra heimild Söfnunarsjóðs lífeyrisréttinda til þess að láta þann aðila sem innheimta lífeyrisiðgjalda beinist að greiða fyrir innheimtu þeirra í þeim tilvikum þegar sjóðurinn felur þriðja aðila innheimtuna. Í gildandi lögum er kveðið á um heimild til álagningar innheimtuþóknunar sem getur verið allt að 4% af iðgjaldi. Innheimtukostnaðurinn getur hins vegar farið langt umfram þessi mörk og til að taka af allan vafa er í ákvæðinu kveðið á um að allur kostnaður sem af innheimtu þriðja aðila leiðir skuli greiddur af þeim sem innheimtan beinist að.
    Söfnunarsjóður lífeyrisréttinda er sjálfstæður lífeyrissjóður og því verður ekki séð að lögfesting frumvarpsins hafi áhrif á afkomu ríkissjóðs.