Aðrar útgáfur af skjalinu: PDF - Word Perfect. Ferill 346. máls.
143. löggjafarþing 2013–2014.
Þingskjal 831  —  346. mál.




Svar


innanríkisráðherra við fyrirspurn frá Jóhönnu Maríu Sigmundsdóttur um ættleiðingar.


     1.      Hve margir hafa frá 2008 ættleitt börn frá útlöndum? Um hve mörg pör er að ræða? Hve mörg þeirra eru samkynhneigð pör?
    Á tímabilinu 2008–2012 hefur 81 barn verið frumættleitt til landsins erlendis frá samkvæmt upplýsingum frá Hagstofu Íslands og sýslumanninum í Reykjavík. Á sama tímabili hefur 71 par frumættleitt barn til landsins erlendis frá. Ekkert par af sama kyni, búsett á Íslandi, hefur ættleitt barn (saman) erlendis frá.

     2.      Hver eru helstu lönd sem er ættleitt frá?
    Indland, Kína, Kólumbía, Tékkland og Tógó.

     3.      Hefur ráðuneytið fengið einhverjar athugasemdir um að erfitt sé fyrir samkynhneigð pör að ættleiða? Ef svo er, er erfiðara fyrir samkynhneigð pör að ættleiða frá einhverjum ákveðnum löndum fremur en öðrum?
    Ísland er aðili að alþjóðlegum samningi um vernd barna og samvinnu varðandi ættleiðingar milli landa sem undirritaður var 1993 í Haag í Hollandi (Haag-samningurinn). Megintilgangur hans er að tryggja að við ættleiðingar á börnum milli landa séu hagsmunir þeirra hafðir að leiðarljósi. Þá byggir samningurinn á því að ættleiðingar á börnum milli landa fari fram í samvinnu stjórnvalda upprunaríkis og móttökuríkis. Upprunaríkin, ekki síður en móttökuríki, setja reglur um hvaða skilyrði þurfi að vera uppfyllt til þess að ættleiðing milli landa geti komið til greina og jafnframt reglur um hæfi væntanlegra kjörforeldra.
    Oft fara reglur upprunaríkis og móttökuríkis saman en stundum skarast þær. Samkvæmt íslenskum lögum geta til að mynda einhleypir verið ættleiðendur en ekki öll upprunaríki heimila ættleiðingar til einhleypra. Þá eru ættleiðingar til para af sama kyni heimilar samkvæmt íslenskri löggjöf. Ráðuneytinu er kunnugt um að ekkert par af sama kyni, búsett á Íslandi, hafi ættleitt barn (saman) erlendis frá síðan lög um breytingu á lagaákvæðum er varða réttarstöðu samkynhneigðra (sambúð, ættleiðingar, tæknifrjóvgun), nr. 65/2006, tóku gildi. Staðan á Íslandi hvað þetta varðar er sambærileg og þegar kemur að öðrum norrænum ríkjum, en samstarfsríki þeirra eru þó mun fleiri en samstarfsríki Íslands.

     4.      Hefur verið skoðað að gera samninga við lönd sem ekki er ættleitt frá sem stendur en leyfa ættleiðingar til samkynhneigðra?

    Fyrirkomulagi um millilandaættleiðingar hér á landi er þannig háttað að þær fara fram fyrir milligöngu löggiltra ættleiðingarfélaga. Það er því mat ráðuneytisins að það sé hlutverk þeirra að hafa frumkvæði að því að afla nýrra sambanda við upprunaríki. Óski löggilt félag, eftir athugun á aðstæðum og þörfum tiltekins ríkis, eftir að taka upp samstarf við viðkomandi ríki veitir ráðuneytið liðsinni sitt við að koma slíku samstarfi á, enda verði talið að reglur ríkisins um málsmeðferð uppfylli öryggiskröfur Haag-samningsins um vernd barna og samvinnu varðandi ættleiðingu milli landa.
    Ráðuneytið hefur þó fengið þær upplýsingar frá Íslenskri ættleiðingu að það sé virkur samstarfshópur félagsins og Samtakanna ' 78 sem hefur unnið að því að kanna möguleika á ættleiðingum til samkynhneigðra. Ráðherra styður slíkar umleitanir og telur farsælt að gera samninga við þau ríki sem leyfa ættleiðingar til samkynhneigðra.