Aðrar útgáfur af skjalinu: PDF - Word Perfect. Ferill 562. máls.
143. löggjafarþing 2013–2014.
Þingskjal 1296 — 562. mál.
1. Má vænta þess að ráðherra endurskoði afstöðu sína til niðurfellingar auðlegðarskatts í ljósi þess að hann færði fram efasemdir um lögmæti skattheimtunnar sem röksemd fyrir afnámi skattsins, en Hæstiréttur hefur nú úrskurðað skattinn lögmætan?
Allir eignarskattar eru háðir þeim annmarka að ekki þarf að vera neitt samband milli álagningar slíkra skatta og greiðslugetu þess sem skatturinn er lagður á. Hann leggst í mörgum tilvikum á tekjulágt eldra fólk sem býr í skuldlausu húsnæði, eins og fram kemur í skýrslu velferðarráðherra sem lögð var fram á 140. löggjafarþingi (þskj. 1714 í 756. máli). Niðurstaða Hæstaréttar hefur engin áhrif á þá ákvörðun að leggja þessa skattheimtu af. Benda verður á að veigamikil forsenda fyrir mati dómsins á lögmæti auðlegðarskattsins er að hann er tímabundinn. Það er því alls óvíst að Hæstiréttur hefði komist að sömu niðurstöðu ef um væri að ræða ótímabundinn skatt.
2. Ef ákveðið yrði að viðhalda í einhverjum mæli sérstakri skattheimtu á auðugustu einstaklinga og fjölskyldur landsins sem lið í tekjuöflun ríkisins og til að auðvelda niðurgreiðslu skulda ríkissjóðs, hvaða útfærslu slíkrar skattheimtu teldi ráðherra þá heppilegasta?
Ríkisstjórnin hefur engin áform um að skattleggja „auðugustu einstaklinga og fjölskyldur landsins“ umfram það sem almenn skattlagning tekna og neyslu gerir ráð fyrir.
143. löggjafarþing 2013–2014.
Þingskjal 1296 — 562. mál.
Svar
fjármála- og efnahagsráðherra við fyrirspurn frá
Steingrími J. Sigfússyni
um
auðlegðarskatt
.
1. Má vænta þess að ráðherra endurskoði afstöðu sína til niðurfellingar auðlegðarskatts í ljósi þess að hann færði fram efasemdir um lögmæti skattheimtunnar sem röksemd fyrir afnámi skattsins, en Hæstiréttur hefur nú úrskurðað skattinn lögmætan?
Allir eignarskattar eru háðir þeim annmarka að ekki þarf að vera neitt samband milli álagningar slíkra skatta og greiðslugetu þess sem skatturinn er lagður á. Hann leggst í mörgum tilvikum á tekjulágt eldra fólk sem býr í skuldlausu húsnæði, eins og fram kemur í skýrslu velferðarráðherra sem lögð var fram á 140. löggjafarþingi (þskj. 1714 í 756. máli). Niðurstaða Hæstaréttar hefur engin áhrif á þá ákvörðun að leggja þessa skattheimtu af. Benda verður á að veigamikil forsenda fyrir mati dómsins á lögmæti auðlegðarskattsins er að hann er tímabundinn. Það er því alls óvíst að Hæstiréttur hefði komist að sömu niðurstöðu ef um væri að ræða ótímabundinn skatt.
2. Ef ákveðið yrði að viðhalda í einhverjum mæli sérstakri skattheimtu á auðugustu einstaklinga og fjölskyldur landsins sem lið í tekjuöflun ríkisins og til að auðvelda niðurgreiðslu skulda ríkissjóðs, hvaða útfærslu slíkrar skattheimtu teldi ráðherra þá heppilegasta?
Ríkisstjórnin hefur engin áform um að skattleggja „auðugustu einstaklinga og fjölskyldur landsins“ umfram það sem almenn skattlagning tekna og neyslu gerir ráð fyrir.
