Ferill 388. máls. Aðrar útgáfur af skjalinu: PDF - Word Perfect.


150. löggjafarþing 2019–2020.
Þingskjal 824  —  388. mál.




Svar


ferðamála-, iðnaðar- og nýsköpunarráðherra við fyrirspurn frá Ólafi Ísleifssyni um lagarök, lögskýringarsjónarmið og lögskýringargögn til grundvallar útgáfu reglugerðar.


    Fyrirspurnin hljóðar svo:
     Hvaða lagarök, lögskýringarsjónarmið og lögskýringargögn voru lögð til grundvallar þegar metið var að 45. gr. raforkulaga, nr. 65/2003, sem veitir ráðherra heimild til útgáfu reglugerða um framkvæmd laganna, fæli í sér nægilega heimild, og þar með fullnægjandi lagastoð, til að Evrópureglugerðum EB/713/2009 og EB/714/2009 í þriðja orkupakkanum yrði veitt lagagildi hér á landi?

    Eins og fram kemur í svari við fyrirspurn á þingskjali 396 (171. mál, 150. löggjafarþing) varðandi lagastoð til útgáfu reglugerða um innleiðingu gerða EB/713/2009 og EB/714/2009 er ákvæði 45. gr. raforkulaga, nr. 65/2003, almenn reglugerðarheimild sem hefur verið frá upphafi í lögunum og kveður á um að ráðherra sé heimilt að setja nánari ákvæði um framkvæmd laganna í reglugerð. Hefur þeirri reglugerðarheimild verið beitt áður í tengslum við innleiðingu gerða. Ekki er sérstaka umfjöllun að finna um ákvæðið í lögskýringargögnum.
    Þau lagarök og lögskýringarsjónarmið sem lögð voru til grundvallar við mat á því hvort 45. gr. raforkulaga, nr. 65/2003, fæli í sér nægilega heimild til að veita lagagildi hér á landi gerðum EB/713/2009 og EB/714/2009, byggjast á því að umrætt ákvæði 45. gr. raforkulaga er almenn reglugerðarheimild sem hefur verið frá upphafi í lögunum og kveður á um að ráðherra sé heimilt að setja nánari ákvæði um framkvæmd laganna í reglugerð. Eðli máls samkvæmt, og með vísan til fyrri framkvæmdar, var því litið svo á að um fullnægjandi lagastoð væri að ræða í 45. gr. raforkulaga út frá hefðbundnum lögskýringarsjónarmiðum.
    Varðandi hvernig metið er hvort fullnægjandi lagastoð sé fyrir hendi þá er það almennt í verkahring sérfræðinga í viðkomandi ráðuneytum að rýna gerðir sem eru til umfjöllunar á vettvangi EES/EFTA og meta hvort í þeim felist eitthvað sem kalli á lagabreytingar.
    Í þessu máli voru viðkomandi þingnefndir Alþingis (atvinnuveganefnd, utanríkismálanefnd og stjórnskipunar- og eftirlitsnefnd) upplýstar um mat á viðkomandi gerðum, EB/713/2009 og EB/714/2009, með minnisblöðum frá ráðuneytunum til viðkomandi þingnefnda. Fengið var umboð frá þingnefndunum áður en málið fór til sameiginlegu EES-nefndarinnar.
    Lögfræðilegt mat sérfræðinga atvinnuvega- og nýsköpunarráðuneytis og utanríkisráðuneytis var að tiltekin nýmæli í þriðju raforkutilskipun EB/72/2009 kölluðu á lagabreytingar en að reglugerðir EB/713/2009 og EB/714/2009 yrðu innleiddar án þess að sérstaka nýja lagastoð þyrfti fyrir því. Byggðist það mat á hefðbundnum lögskýringarsjónarmiðum, þ.e. almennri textaskýringu.
    Hið lögfræðilega mat um hvort gerðirnar kalli á lagabreytingar eða ekki kemur nánar fram í framangreindum minnisblöðum ráðuneytanna til þingnefndanna, sbr. fylgiskjöl með tillögu til þingsályktunar um staðfestingu ákvörðunar sameiginlegu EES-nefndarinnar nr. 93/2017 um breytingu á IV. viðauka (Orka) við EES-samninginn.