Samgönguáætlun fyrir árin 2005--2008.
Einar Már Sigurðarson (Sf) (andsvar):
Herra forseti. Hv. þingmaður spyr: Hvar voruð þið? Ég sagði í fyrra andsvari mínu að trúlega hefðum við ekki fylgst nægilega vel með þeirri umræðu sem hér fór fram, eða að sú umræða hafi verið allt of þröng, eða að menn hafi verið búnir að grafa sig svo djúpt niður í skotgrafirnar að menn hafi ekki náð yfirborðinu til að leiða umræðuna í sáttafarveg.
Eins og ég man þessa umræðu var hún býsna svart/hvít og það var stórskotahríð á milli aðila. Mér finnst hins vegar að á seinni missirum hafi þessi umræða náð að leggja sig öðruvísi, að menn hafi náð að tala örlítið saman. Þess vegna, eins og ég sagði í ræðu minni, hélt ég að búið væri að ná ákveðnum sáttafleti í málinu sem ég fagnaði sérstaklega vegna þess að mér finnst þetta mál vera nákvæmlega þannig að nást þurfi um það sátt. Það gengur ekki að forsvarsmenn höfuðborgar í einu landi séu í opinberri andstöðu við aðra íbúa landsins. Það gengur bara ekki. Því fylgja ákveðnar skyldur að vera höfuðborg. Það kallar líka á hina aðilana að þeir nálgist málið af sanngirni. Þannig þarf að leysa svona mál. Ég er alveg klár á því að ef aðilar setjast niður og fara yfir það lið fyrir lið er til sáttaleið í þessu máli eins og öllum öðrum. Til þess þurfa menn hins vegar að gefa sér ákveðinn tíma og fara yfir málið.
Ég held að það leysi ekki vandann að menn komi hér saman í þessum sal eða annars staðar og haldi fram ætíð ýtrustu kröfum um t.d. það að flugvöllurinn fari án þess að skilgreina það eða nefna hvað menn eigi við. Hvenær á flugvöllurinn að fara? Það liggur ljóst fyrir að vegna tæknilegra framfara eru ýmsir möguleikar á því að flugvöllurinn verði óþarfur einhvern tímann í framtíðinni og þá að sjálfsögðu fer hann. (Gripið fram í: Þá erum við öll sammála.)