131. löggjafarþing — 128. fundur,  9. maí 2005.

Almannatryggingar.

587. mál
[20:00]

Frsm. meiri hluta heilbr.- og trn. (Jónína Bjartmarz) (F):

Herra forseti. Ég mæli fyrir nefndaráliti hv. heilbrigðis- og trygginganefndar um 587. mál sem er frumvarp til laga um breytingu á lögum um almannatryggingar, með síðari breytingum.

Í nefndarálitinu, sem er á þskj. 1296 eru tilgreindir þeir aðilar sem nefndin fékk á sinn fund vegna þessa máls og jafnframt taldir upp þeir aðilar sem skiluðu nefndinni umsögn um málið.

Með þessu máli er lögð til breyting á 37. gr. laga um almannatryggingar sem varðar greiðsluþátttöku sjúkratrygginga í tannlæknaþjónustu og felur í sér að ákvæði í núgildandi lögum um að sjúkratryggingar greiði ekki fyrir gullfyllingar, krónur eða brýr elli- og örorkulífeyrisþega verði fellt niður og að nánari reglur um greiðsluþátttöku sjúkratrygginga verði settar í reglugerð. Þá er enn fremur lagt til að aldursviðmið greiðsluþátttöku sjúkratrygginga barna verði hækkað og miðist við börn yngri en 18 ára.

Nefndin ræddi nokkuð þá breytingu sem frumvarpið felur í sér um að framvegis verði kveðið á um kostnaðarþátttöku sjúkratrygginga í reglugerð. Kom fram á fundum nefndarinnar að gildandi lagaákvæði hefðu komið í veg fyrir sveigjanleika og að bann 37. gr. við greiðsluþátttöku í gullfyllingum, krónum eða brúm hefði staðið í vegi fyrir því að unnt yrði að ná þeim markmiðum varðandi tannheilsu sem að var stefnt í heilbrigðisáætlun til ársins 2010. Markmið heilbrigðisáætlunar er að yfir helmingur fólks 65 ára og eldra hafi a.m.k. 20 tennur í biti.

Þá kom einnig fram að í framkvæmd hefði greiðsluþátttaka sjúkratrygginga í tannlæknakostnaði barna miðast við börn yngri en 18 ára þrátt fyrir að ákvæði 37. gr. miðist við börn yngri en 15 og 16 ára, en að sú framkvæmd hafi byggst á heimild í lokamálsgrein 36. gr. almannatryggingalaga þar sem er heimilt að taka frekari þátt í kostnaði Tryggingastofnunar en mælt er fyrir um í þessari 37. gr. Það kom líka fram að það sama á við um greiðsluhlutfall langsjúkra aldraðra og öryrkja sem dvelja á sjúkrahúsum og hjúkrunarheimilum en í framkvæmd hefur greiðsluþátttakan fyrir þessa sem njóta sjúkratryggingar verið 100% af gjaldskrá ráðherra.

Meiri hlutinn fellst á að tilhögun sú að kostnaðarþátttakan verði útfærð í reglugerð verði til þess fallin að auka sveigjanleika og geri ráðherra betur kleift að framfylgja stefnumörkun heilbrigðisáætlunar, tryggja að reglurnar séu í samræmi við þróun nútímatannlækninga, halda útgjöldum innan áætlana og ramma fjárlaga og enn fremur að nýta til fulls og sem best það fjármagn sem ráðherra hefur til framkvæmda í samræmi við markaða stefnu í málaflokknum. Meiri hlutinn vísar til þess í nefndaráliti líka að hann telji þessa tilhögun eðlilegri þegar litið er til ákvæða almannatryggingalaga um aðra heilbrigðisþjónustu, svo sem sérfræðilæknaþjónustunnar, en umfang hennar og réttur sjúklinga ræðst alfarið af samningum Tryggingastofnunar ríkisins við sérfræðilækna en ekki af nákvæmri sundurliðun í lögunum, en hins vegar er kostnaðarhlutdeild sjúklinga er ákveðin með reglugerð og gjaldskrá.

Meiri hlutinn leggur áherslu á mikilvægi þess að hlutfall greiðsluþátttöku almannatrygginga í tannlæknakostnaði verði ekki lægra en nú er og gilt hefur í framkvæmd og leggur til að frumvarpið verði samþykkt.

Hv. þm. Ásta R. Jóhannesdóttir var fjarverandi við afgreiðslu málsins en hv. þingmenn Ágúst Ólafur Ágústsson, Þuríður Backman og Guðrún Ögmundsdóttir skrifa undir álitið með fyrirvara.

Að nefndaráliti þessu standa auk framsögumanns hv. þingmenn Drífa Hjartardóttir, Bjarni Benediktsson og Una María Óskarsdóttir, en aðrir hv. þingmenn þrír sem ég taldi upp, Ágúst Ólafur Ágústsson, Þuríður Backman og Guðrún Ögmundsdóttir skrifa undir með fyrirvara eins og fyrr sagði.