ráðstafanir í ríkisfjármálum.
Frú forseti. Ég sagði í gær að ég væri alls ekki ánægður með ýmislegt sem ég þarf að gera, alls ekki. Ég hef þurft að ríkisvæða þrjá banka. Halda menn virkilega að ég sé ánægður með það? Ég hef þurft að setja á gjaldeyrishöft. Halda menn virkilega að ég sé ánægður með það? (Gripið fram í: Hvað ... um sparisjóðina?) Ég þurfti að setja á aukna skatta. Halda menn virkilega að ég sé ánægður með það? Ég hugsa að samstarfsflokksmenn mínir, samfylkingarmenn, séu heldur ekki ánægðir með það sem þeir þurfa að gera en það er bara eitt (Gripið fram í.) að gera þegar ein þjóð missir allt bankakerfið sitt eða 80–90% af bankakerfi sínu á einni viku. Þá er það áfall og þá þurfa menn að gera ýmislegt sem þeim líkar ekki við. (Gripið fram í: Já, láta sjúklingana borga.) Nei, það er einmitt verið að útbúa kerfi sem ég stend fyrir að vinna að, að reyna að líta á allt heilbrigðiskerfið frá sjónarhorni eins sjúklingsins til að hindra það sem er í dag, þ.e. að sumir sem eru mikið veikir greiði mjög háar upphæðir í dag og þeir gerðu það á síðasta ári og þar áður. Sumir borga yfir 100 þús. kr. á ári í heilbrigðiskerfið. Ég hef fengið upplýsingar um það. Ég ætla að reyna að minnka þann kostnað þannig að verið er að reyna eins og menn mögulega geta að hlífa þeim sem eru verst settir. Ég vil segja að það eru ekki allir illa settir sem lagðir eru inn á spítala. Ef ég yrði lagður inn á spítala yrði ég ekkert illa settur þótt ég þyrfti að borga einhverjar 5 þús. kr. (Gripið fram í.)